< Job 16 >

1 Then Job answered:
Markaasaa Ayuub u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
2 “I have heard many things like these; miserable comforters are you all.
Anigu waan maqlay waxyaalo badan oo caynkaas ah. Idinku dhammaantiin waxaad tihiin qalbiqabowjiyayaal qalqalloocan.
3 Is there no end to your long-winded speeches? What provokes you to continue testifying?
Hadal dabayl ahu miyuu dhammaadaa? Balse maxaa kaa dhirfinaya oo aad u jawaabaysaa?
4 I could also speak like you if you were in my place; I could heap up words against you and shake my head at you.
Haddii naftiinnu ahaan lahayd naftayda, Anigu waan u hadli kari lahaa sidiinna oo kale, Oo hadal waan idinku kor tuuli kari lahaa, Oo madaxaygana waan idinku ruxruxi kari lahaa.
5 But I would encourage you with my mouth, and the consolation of my lips would bring relief.
Laakiinse anigu afkayga waan idinku xoogayn lahaa, Oo tacsiyaynta bushimahayguna way idin qalbi qabowjin lahayd.
6 Even if I speak, my pain is not relieved, and if I hold back, how will it go away?
Anigu haddaan hadlo xanuunkaygu igama yaraado, Oo haddaan iska aamusona miyaan in ka yar xanuunsadaa?
7 Surely He has now exhausted me; You have devastated all my family.
Laakiinse haatan wuu i daaliyey, Oo guutadaydii oo dhan cidlo baad ka dhigtay.
8 You have bound me, and it has become a witness; my frailty rises up and testifies against me.
Waad i qabsatay, taasuna waa marag iga gees ah, Oo waxaa igu kaca macluulkayga, oo fool ka fool ayuu igu markhaati furaa.
9 His anger has torn me and opposed me; He gnashes His teeth at me. My adversary pierces me with His eyes.
Isagoo cadhaysan ayuu i dildillaacsaday, oo wuu i silciyey, Wuuna igu ilko jirriqsaday, Oo cadowgaygii indhuhuu igu caddeeyey.
10 They open their mouths against me and strike my cheeks with contempt; they join together against me.
Iyagu afkay ii kala qaadeen, Oo quudhsasho ayay dhabanka igaga dharbaaxeen, Oo dhammaantoodna way isu kay wada urursadaan.
11 God has delivered me to unjust men; He has thrown me to the clutches of the wicked.
Ilaah wuxuu gacantooda i geliyaa cibaadalaawayaasha, Oo wuxuu igu dhex tuuraa gacmaha kuwa sharka ah.
12 I was at ease, but He shattered me; He seized me by the neck and crushed me. He has set me up as His target;
Anigoo iska istareexsan ayuu i kala jejebiyey, Oo intuu surka i qabtay ayuu i kala burburiyey, Oo weliba intuu meel i qotomiyey ayuu goolibaadh iga dhigtay.
13 His archers surround me. He pierces my kidneys without mercy and spills my gall on the ground.
Qaansoolayaashiisii ayaa i hareereeya, Oo kelyahaygii ayuu kala googooyaa, Oo xammeetidaydiina dhulkuu ku daadshaa.
14 He breaks me with wound upon wound; He rushes me like a mighty warrior.
Isagu wuu i jejebiyaa oo nabarba nabar buu iiga kor mariyaa; Oo sidii nin xoog badan ayuu orod igula soo kacaa.
15 I have sewn sackcloth over my skin; I have buried my horn in the dust.
Korkayga waxaan ku tolay joonyad, Oo xooggaygiina ciiddaan ku riday.
16 My face is red with weeping, and deep shadows ring my eyes;
Wejigaygii oohin buu la beddelmay, Oo indhaha daboolkoodana waxaa ii jooga hooskii dhimashada,
17 yet my hands are free of violence and my prayer is pure.
In kastoo aanay xaqdarro ku jirin gacmahayga, Oo uu baryootankayguna daahir yahay.
18 O earth, do not cover my blood; may my cry for help never be laid to rest.
Dhulkow, dhiiggayga ha qarinin, Oo qayladayduna yaanay meelay ku nasato lahaan.
19 Even now my witness is in heaven, and my advocate is on high.
Oo hadda bal eeg, markhaatigaygii wuxuu joogaa samada, Oo kii ii dammiintaana xagga saruu joogaa.
20 My friends are my scoffers as my eyes pour out tears to God.
Saaxiibbaday way igu qoslaan, Laakiinse indhahaygu ilmo bay u daadiyaan xag Ilaah.
21 Oh, that a man might plead with God as he pleads with his neighbor!
Bal muu jiro mid dadka Ilaah ula hadla, Siduu nin deriskiisa ugu hadlo oo kale.
22 For when only a few years are past I will go the way of no return.
Waayo, markii dhawr sannadood dhaafaan, Waxaan mari doonaa jidka aanan mar kale dib uga soo noqonayn.

< Job 16 >