Job 15
1 Then Eliphaz the Temanite replied:
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 “Does a wise man answer with empty counsel or fill his belly with the hot east wind?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Should he argue with useless words or speeches that serve no purpose?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 But you even undermine the fear of God and hinder meditation before Him.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 For your iniquity instructs your mouth, and you choose the language of the crafty.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Your own mouth, not mine, condemns you; your own lips testify against you.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 Were you the first man ever born? Were you brought forth before the hills?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Do you listen in on the council of God or limit wisdom to yourself?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 What do you know that we do not? What do you understand that is not clear to us?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 Both the gray-haired and the aged are on our side— men much older than your father.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 Are the consolations of God not enough for you, even words spoken gently to you?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Why has your heart carried you away, and why do your eyes flash,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 as you turn your spirit against God and pour such words from your mouth?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 What is man, that he should be pure, or one born of woman, that he should be righteous?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 If God puts no trust in His holy ones, if even the heavens are not pure in His eyes,
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 how much less man, who is vile and corrupt, who drinks injustice like water?
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 Listen to me and I will inform you. I will describe what I have seen,
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 what was declared by wise men and was not concealed from their fathers,
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 to whom alone the land was given when no foreigner passed among them.
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 A wicked man writhes in pain all his days; only a few years are reserved for the ruthless.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 Sounds of terror fill his ears; in his prosperity the destroyer attacks him.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 He despairs of his return from darkness; he is marked for the sword.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 He wanders about as food for vultures; he knows the day of darkness is at hand.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Distress and anguish terrify him, overwhelming him like a king poised to attack.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 For he has stretched out his hand against God and has vaunted himself against the Almighty,
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 rushing headlong at Him with a thick, studded shield.
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 Though his face is covered with fat and his waistline bulges with flesh,
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 he will dwell in ruined cities, in abandoned houses destined to become rubble.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 He will no longer be rich; his wealth will not endure. His possessions will not overspread the land.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 He will not escape from the darkness; the flame will wither his shoots, and the breath of God’s mouth will carry him away.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Let him not deceive himself with trust in emptiness, for emptiness will be his reward.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 It will be paid in full before his time, and his branch will not flourish.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 He will be like a vine stripped of its unripe grapes, like an olive tree that sheds its blossoms.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 They conceive trouble and give birth to evil; their womb is pregnant with deceit.”
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
