Job 15
1 Then Eliphaz the Temanite replied:
| پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ |
2 “Does a wise man answer with empty counsel or fill his belly with the hot east wind?
| «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟ | ۲ |
3 Should he argue with useless words or speeches that serve no purpose?
| آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟ | ۳ |
4 But you even undermine the fear of God and hinder meditation before Him.
| اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی. | ۴ |
5 For your iniquity instructs your mouth, and you choose the language of the crafty.
| زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی. | ۵ |
6 Your own mouth, not mine, condemns you; your own lips testify against you.
| دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد. | ۶ |
7 Were you the first man ever born? Were you brought forth before the hills?
| آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟ | ۷ |
8 Do you listen in on the council of God or limit wisdom to yourself?
| آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟ | ۸ |
9 What do you know that we do not? What do you understand that is not clear to us?
| چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟ | ۹ |
10 Both the gray-haired and the aged are on our side— men much older than your father.
| نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند. | ۱۰ |
11 Are the consolations of God not enough for you, even words spoken gently to you?
| آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟ | ۱۱ |
12 Why has your heart carried you away, and why do your eyes flash,
| چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی | ۱۲ |
13 as you turn your spirit against God and pour such words from your mouth?
| که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟ | ۱۳ |
14 What is man, that he should be pure, or one born of woman, that he should be righteous?
| «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟ | ۱۴ |
15 If God puts no trust in His holy ones, if even the heavens are not pure in His eyes,
| اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست. | ۱۵ |
16 how much less man, who is vile and corrupt, who drinks injustice like water?
| پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد. | ۱۶ |
17 Listen to me and I will inform you. I will describe what I have seen,
| من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم. | ۱۷ |
18 what was declared by wise men and was not concealed from their fathers,
| که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند، | ۱۸ |
19 to whom alone the land was given when no foreigner passed among them.
| که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد، | ۱۹ |
20 A wicked man writhes in pain all his days; only a few years are reserved for the ruthless.
| شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است. | ۲۰ |
21 Sounds of terror fill his ears; in his prosperity the destroyer attacks him.
| صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید. | ۲۱ |
22 He despairs of his return from darkness; he is marked for the sword.
| باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است. | ۲۲ |
23 He wanders about as food for vultures; he knows the day of darkness is at hand.
| برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است. | ۲۳ |
24 Distress and anguish terrify him, overwhelming him like a king poised to attack.
| تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید. | ۲۴ |
25 For he has stretched out his hand against God and has vaunted himself against the Almighty,
| زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید. | ۲۵ |
26 rushing headlong at Him with a thick, studded shield.
| با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش، | ۲۶ |
27 Though his face is covered with fat and his waistline bulges with flesh,
| چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است. | ۲۷ |
28 he will dwell in ruined cities, in abandoned houses destined to become rubble.
| و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود. | ۲۸ |
29 He will no longer be rich; his wealth will not endure. His possessions will not overspread the land.
| او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید. | ۲۹ |
30 He will not escape from the darkness; the flame will wither his shoots, and the breath of God’s mouth will carry him away.
| از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد. | ۳۰ |
31 Let him not deceive himself with trust in emptiness, for emptiness will be his reward.
| به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود. | ۳۱ |
32 It will be paid in full before his time, and his branch will not flourish.
| قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند. | ۳۲ |
33 He will be like a vine stripped of its unripe grapes, like an olive tree that sheds its blossoms.
| مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت، | ۳۳ |
34 For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.
| زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید. | ۳۴ |
35 They conceive trouble and give birth to evil; their womb is pregnant with deceit.”
| به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.» | ۳۵ |
