Job 14
1 “Man, who is born of woman, is short of days and full of trouble.
Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
2 Like a flower, he comes forth, then withers away; like a fleeting shadow, he does not endure.
Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
3 Do You open Your eyes to one like this? Will You bring him into judgment before You?
Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
4 Who can bring out clean from unclean? No one!
Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
5 Since his days are determined and the number of his months is with You, and since You have set limits that he cannot exceed,
Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
6 look away from him and let him rest, so he can enjoy his day as a hired hand.
Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
7 For there is hope for a tree: If it is cut down, it will sprout again, and its tender shoots will not fail.
Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
8 If its roots grow old in the ground and its stump dies in the soil,
Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
9 at the scent of water it will bud and put forth twigs like a sapling.
Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
10 But a man dies and is laid low; he breathes his last, and where is he?
Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
11 As water disappears from the sea and a river becomes parched and dry,
Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
12 so a man lies down and does not rise. Until the heavens are no more, he will not be awakened or roused from sleep.
Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
13 If only You would hide me in Sheol and conceal me until Your anger has passed! If only You would appoint a time for me and then remember me! (Sheol h7585)
Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
14 When a man dies, will he live again? All the days of my hard service I will wait, until my renewal comes.
Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
15 You will call, and I will answer; You will desire the work of Your hands.
Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
16 For then You would count my steps, but would not keep track of my sin.
Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
17 My transgression would be sealed in a bag, and You would cover over my iniquity.
Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
18 But as a mountain erodes and crumbles and a rock is dislodged from its place,
Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
19 as water wears away the stones and torrents wash away the soil, so You destroy a man’s hope.
Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
20 You forever overpower him, and he passes on; You change his countenance and send him away.
Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
21 If his sons receive honor, he does not know it; if they are brought low, he is unaware.
Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
22 He feels only the pain of his own body and mourns only for himself.”
Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
