Job 14
1 “Man, who is born of woman, is short of days and full of trouble.
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 Like a flower, he comes forth, then withers away; like a fleeting shadow, he does not endure.
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 Do You open Your eyes to one like this? Will You bring him into judgment before You?
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 Who can bring out clean from unclean? No one!
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 Since his days are determined and the number of his months is with You, and since You have set limits that he cannot exceed,
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 look away from him and let him rest, so he can enjoy his day as a hired hand.
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 For there is hope for a tree: If it is cut down, it will sprout again, and its tender shoots will not fail.
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 If its roots grow old in the ground and its stump dies in the soil,
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 at the scent of water it will bud and put forth twigs like a sapling.
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 But a man dies and is laid low; he breathes his last, and where is he?
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 As water disappears from the sea and a river becomes parched and dry,
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 so a man lies down and does not rise. Until the heavens are no more, he will not be awakened or roused from sleep.
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 If only You would hide me in Sheol and conceal me until Your anger has passed! If only You would appoint a time for me and then remember me! (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 When a man dies, will he live again? All the days of my hard service I will wait, until my renewal comes.
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 You will call, and I will answer; You will desire the work of Your hands.
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 For then You would count my steps, but would not keep track of my sin.
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 My transgression would be sealed in a bag, and You would cover over my iniquity.
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 But as a mountain erodes and crumbles and a rock is dislodged from its place,
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 as water wears away the stones and torrents wash away the soil, so You destroy a man’s hope.
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 You forever overpower him, and he passes on; You change his countenance and send him away.
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 If his sons receive honor, he does not know it; if they are brought low, he is unaware.
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 He feels only the pain of his own body and mourns only for himself.”
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
