Job 10
1 “I loathe my own life; I will express my complaint and speak in the bitterness of my soul.
Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.
2 I will say to God: Do not condemn me! Let me know why You prosecute me.
Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.
3 Does it please You to oppress me, to reject the work of Your hands and favor the schemes of the wicked?
Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?
4 Do You have eyes of flesh? Do You see as man sees?
Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?
5 Are Your days like those of a mortal, or Your years like those of a man,
Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,
6 that You should seek my iniquity and search out my sin—
Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,
7 though You know that I am not guilty, and there is no deliverance from Your hand?
Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?
8 Your hands shaped me and altogether formed me. Would You now turn and destroy me?
Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.
9 Please remember that You molded me like clay. Would You now return me to dust?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?
10 Did You not pour me out like milk, and curdle me like cheese?
Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?
11 You clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.
12 You have granted me life and loving devotion, and Your care has preserved my spirit.
Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.
13 Yet You concealed these things in Your heart, and I know that this was in Your mind:
Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:
14 If I sinned, You would take note, and would not acquit me of my iniquity.
Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.
15 If I am guilty, woe to me! And even if I am righteous, I cannot lift my head. I am full of shame and aware of my affliction.
Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.
16 Should I hold my head high, You would hunt me like a lion, and again display Your power against me.
At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.
17 You produce new witnesses against me and multiply Your anger toward me. Hardships assault me in wave after wave.
Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.
18 Why then did You bring me from the womb? Oh, that I had died, and no eye had seen me!
Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.
19 If only I had never come to be, but had been carried from the womb to the grave.
Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,
20 Are my days not few? Withdraw from me, that I may have a little comfort,
Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,
21 before I go—never to return— to a land of darkness and gloom,
Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;
22 to a land of utter darkness, of deep shadow and disorder, where even the light is like darkness.”
Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.
