Job 10
1 “I loathe my own life; I will express my complaint and speak in the bitterness of my soul.
Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
2 I will say to God: Do not condemn me! Let me know why You prosecute me.
Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
3 Does it please You to oppress me, to reject the work of Your hands and favor the schemes of the wicked?
Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
4 Do You have eyes of flesh? Do You see as man sees?
Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
5 Are Your days like those of a mortal, or Your years like those of a man,
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
6 that You should seek my iniquity and search out my sin—
nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
7 though You know that I am not guilty, and there is no deliverance from Your hand?
bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
8 Your hands shaped me and altogether formed me. Would You now turn and destroy me?
Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
9 Please remember that You molded me like clay. Would You now return me to dust?
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
10 Did You not pour me out like milk, and curdle me like cheese?
Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
11 You clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.
Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
12 You have granted me life and loving devotion, and Your care has preserved my spirit.
Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
13 Yet You concealed these things in Your heart, and I know that this was in Your mind:
Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
14 If I sinned, You would take note, and would not acquit me of my iniquity.
nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
15 If I am guilty, woe to me! And even if I am righteous, I cannot lift my head. I am full of shame and aware of my affliction.
Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
16 Should I hold my head high, You would hunt me like a lion, and again display Your power against me.
Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
17 You produce new witnesses against me and multiply Your anger toward me. Hardships assault me in wave after wave.
May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
18 Why then did You bring me from the womb? Oh, that I had died, and no eye had seen me!
Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
19 If only I had never come to be, but had been carried from the womb to the grave.
Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
20 Are my days not few? Withdraw from me, that I may have a little comfort,
Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
21 before I go—never to return— to a land of darkness and gloom,
sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
22 to a land of utter darkness, of deep shadow and disorder, where even the light is like darkness.”
ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
