James 4
1 What causes conflicts and quarrels among you? Don’t they come from the passions at war within you?
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸமரா ரணஸ்²ச குத உத்பத்³யந்தே? யுஷ்மத³ங்க³ஸி²பி³ராஸ்²ரிதாப்⁴ய: ஸுகே²ச்சா²ப்⁴ய: கிம்’ நோத்பத்³யந்தே?
2 You crave what you do not have; you kill and covet, but are unable to obtain it. You quarrel and fight. You do not have, because you do not ask.
யூயம்’ வாஞ்ச²த² கிந்து நாப்நுத², யூயம்’ நரஹத்யாம் ஈர்ஷ்யாஞ்ச குருத² கிந்து க்ரு’தார்தா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத², யூயம்’ யுத்⁴யத² ரணம்’ குருத² ச கிந்த்வப்ராப்தாஸ்திஷ்ட²த², யதோ ஹேதோ: ப்ரார்த²நாம்’ ந குருத²|
3 And when you do ask, you do not receive, because you ask with wrong motives, that you may squander it on your pleasures.
யூயம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வே கிந்து ந லப⁴த்⁴வே யதோ ஹேதோ: ஸ்வஸுக²போ⁴கே³ஷு வ்யயார்த²ம்’ கு ப்ரார்த²யத்⁴வே|
4 You adulteresses! Do you not know that friendship with the world is hostility toward God? Therefore, whoever chooses to be a friend of the world renders himself an enemy of God.
ஹே வ்யபி⁴சாரிணோ வ்யபி⁴சாரிண்யஸ்²ச, ஸம்’ஸாரஸ்ய யத் மைத்ர்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²த்ரவமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஏவ ய: கஸ்²சித் ஸம்’ஸாரஸ்ய மித்ரம்’ ப⁴விதும் அபி⁴லஷதி ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸ²த்ரு ர்ப⁴வதி|
5 Or do you think the Scripture says without reason that the Spirit He caused to dwell in us yearns with envy?
யூயம்’ கிம்’ மந்யத்⁴வே? ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய வாக்யம்’ கிம்’ ப²லஹீநம்’ ப⁴வேத்? அஸ்மத³ந்தர்வாஸீ ய ஆத்மா ஸ வா கிம் ஈர்ஷ்யார்த²ம்’ ப்ரேம கரோதி?
6 But He gives us more grace. This is why it says: “God opposes the proud, but gives grace to the humble.”
தந்நஹி கிந்து ஸ ப்ரதுலம்’ வரம்’ விதரதி தஸ்மாத்³ உக்தமாஸ்தே யதா², ஆத்மாபி⁴மாநலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர: ||
7 Submit yourselves, then, to God. Resist the devil, and he will flee from you.
அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வஸ்²யா ப⁴வத ஸ²யதாநம்’ ஸம்’ருந்த⁴ தேந ஸ யுஷ்மத்த: பலாயிஷ்யதே|
8 Draw near to God, and He will draw near to you. Cleanse your hands, you sinners, and purify your hearts, you double-minded.
ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபவர்த்திநோ ப⁴வத தேந ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபவர்த்தீ ப⁴விஷ்யதி| ஹே பாபிந: , யூயம்’ ஸ்வகராந் பரிஷ்குருத்⁴வம்’| ஹே த்³விமநோலோகா: , யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணாநி ஸு²சீநி குருத்⁴வம்’|
9 Grieve, mourn, and weep. Turn your laughter to mourning, and your joy to gloom.
யூயம் உத்³விஜத்⁴வம்’ ஸோ²சத விலபத ச, யுஷ்மாகம்’ ஹாஸ: ஸோ²காய, ஆநந்த³ஸ்²ச காதரதாயை பரிவர்த்தேதாம்’|
10 Humble yourselves before the Lord, and He will exalt you.
ப்ரபோ⁴: ஸமக்ஷம்’ நம்ரா ப⁴வத தஸ்மாத் ஸ யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|
11 Brothers, do not slander one another. Anyone who speaks against his brother or judges him speaks against the law and judges it. And if you judge the law, you are not a practitioner of the law, but a judge of it.
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ பரஸ்பரம்’ மா தூ³ஷயத| ய: கஸ்²சித்³ ப்⁴ராதரம்’ தூ³ஷயதி ப்⁴ராது ர்விசாரஞ்ச கரோதி ஸ வ்யவஸ்தா²ம்’ தூ³ஷயதி வ்யவஸ்தா²யாஸ்²ச விசாரம்’ கரோதி| த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²யா விசாரம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலயிதா ந ப⁴வஸி கிந்து விசாரயிதா ப⁴வஸி|
12 There is only one Lawgiver and Judge, the One who is able to save and destroy. But who are you to judge your neighbor?
அத்³விதீயோ வ்யவஸ்தா²பகோ விசாரயிதா ச ஸ ஏவாஸ்தே யோ ரக்ஷிதும்’ நாஸ²யிதுஞ்ச பாரயதி| கிந்து கஸ்த்வம்’ யத் பரஸ்ய விசாரம்’ கரோஷி?
13 Come now, you who say, “Today or tomorrow we will go to this or that city, spend a year there, carry on business, and make a profit.”
அத்³ய ஸ்²வோ வா வயம் அமுகநக³ரம்’ க³த்வா தத்ர வர்ஷமேகம்’ யாபயந்தோ வாணிஜ்யம்’ கரிஷ்யாம: லாப⁴ம்’ ப்ராப்ஸ்யாமஸ்²சேதி கதா²ம்’ பா⁴ஷமாணா யூயம் இதா³நீம்’ ஸ்²ரு’ணுத|
14 You do not even know what will happen tomorrow! What is your life? You are a mist that appears for a little while and then vanishes.
ஸ்²வ: கிம்’ க⁴டிஷ்யதே தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத² யதோ ஜீவநம்’ வோ ப⁴வேத் கீத்³ரு’க் தத்து பா³ஷ்பஸ்வரூபகம்’, க்ஷணமாத்ரம்’ ப⁴வேத்³ த்³ரு’ஸ்²யம்’ லுப்யதே ச தத: பரம்’|
15 Instead, you ought to say, “If the Lord is willing, we will live and do this or that.”
தத³நுக்த்வா யுஷ்மாகம் இத³ம்’ கத²நீயம்’ ப்ரபோ⁴ரிச்சா²தோ வயம்’ யதி³ ஜீவாமஸ்தர்ஹ்யேதத் கர்ம்ம தத் கர்ம்ம வா கரிஷ்யாம இதி|
16 As it is, you boast in your proud intentions. All such boasting is evil.
கிந்த்விதா³நீம்’ யூயம்’ க³ர்வ்வவாக்யை: ஸ்²லாக⁴நம்’ குருத்⁴வே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸ்²லாக⁴நம்’ குத்ஸிதமேவ|
17 Anyone, then, who knows the right thing to do, yet fails to do it, is guilty of sin.
அதோ ய: கஸ்²சித் ஸத்கர்ம்ம கர்த்தம்’ விதி³த்வா தந்ந கரோதி தஸ்ய பாபம்’ ஜாயதே|
