Hebrews 6
1 Therefore let us leave the elementary teachings about Christ and go on to maturity, not laying again the foundation of repentance from dead works, and of faith in God,
ତିଆସନ୍ ଜିରାୟ୍ବା, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି କ୍ରିସ୍ଟାନୁଗଡନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଇନିଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ ଞାଙ୍ଲବୋ ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଅମ୍ରେଙ୍ବା, ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ସିଲଡ୍ ସବ୍ଙାୟ୍ଲନ୍ ଏଡକୋନେବା ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଏଡର୍ନେବା;
2 instruction about baptisms, the laying on of hands, the resurrection of the dead, and eternal judgment. (aiōnios g166)
ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ଆସନ୍ ଞନଙନ୍, ତେକ୍କେସିଲନ୍ ସନୁଙେନ୍, ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ୟନର୍ମେଙ୍ ଆରି ଅଃନ୍ନଞିଡେନ୍ ଆ ପନବ୍ରଡ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ପୁନାଦି ଅଃତ୍ତମିୟ୍ବୋ । (aiōnios g166)
3 And this we will do, if God permits.
ଇସ୍ୱରନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ରୟଙନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି କେନ୍ଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ।
4 It is impossible for those who have once been enlightened, who have tasted the heavenly gift, who have shared in the Holy Spirit,
ଆନାଜି ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାଜେଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିଲନ୍ ୟର୍ରନ୍ ରପ୍ତିତାଜି ପଙ୍? ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନାଆର୍ଲୋଙ୍ ଡକୋଲଞ୍ଜି, ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଆ ତନିୟ୍ତିୟ୍ଜି ମାୟ୍ମାଜେଞ୍ଜି ଆରି ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ନିୟ୍ ଞାଙେଞ୍ଜି ବନ୍;
ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଡ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ ଆ ଜୁଗ ଆ ବୋର୍ସା ମାୟ୍ମାଜେଞ୍ଜି । (aiōn g165)
6 and then have fallen away—to be restored to repentance, because they themselves are crucifying the Son of God all over again and subjecting Him to open shame.
ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଅସେଡେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରି ବତର ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିନେନ୍ ଆସନ୍ ମାଡ୍ଡ ଡଣ୍ଡ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଆଡଙ୍ ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ଅମ୍ଡାୟ୍ତଜି ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ରୟ୍ତଜି ।
7 For land that drinks in the rain often falling on it and that produces a crop useful to those for whom it is tended receives the blessing of God.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତରୁବନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଲବଲୋଙ୍ ତରୁବ୍ଡାନ୍ ଗଙ୍ଗନ୍ତେ, ଆରି ଆନାଜି ତିଆତେ ଅର୍ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍ ମନଙ୍ ଓଆବଞ୍ଜି ଡୁଙ୍ଲନାୟ୍ ଡେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ତି ଆ ଲବ ଆସିର୍ବାଦତେ ।
8 But land that produces thorns and thistles is worthless, and its curse is imminent. In the end it will be burned.
ବନ୍ଡ ତି ଆ ଲବଲୋଙ୍ ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବନ୍ ଡ ତୋଲ୍ଲୋଣିନ୍ ଡୁଙ୍ଲନାୟ୍ ଡେନ୍, ତିଆତେ ଜନାଜାନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ତିଆତେ ସନୟ୍ପନ୍ ଞାଙ୍ତେ, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ତିଆତେ ତଗୋଲୋଙନ୍ ଜୋମ୍ତୋଡ୍ତେ ।
9 Even though we speak like this, beloved, we are convinced of better things in your case—things that accompany salvation.
ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଇନ୍ଲେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଏବର୍ରନାୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ କନାକୁର୍ତିବେନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅନୁରନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ଆସିର୍ବାଦନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ଏରପ୍ତିତେ ।
10 For God is not unjust. He will not forget your work and the love you have shown for His name as you have ministered to the saints and continue to do so.
ଇସ୍ୱରନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାବେନ୍ ଡ ବୟ୍ଲେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏସ୍ରେବାଏଞ୍ଜି ଆରି ଇନିଜି ନମି ନିୟ୍ ଏର୍ଲୁମ୍ତେନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ଲେ ଏଜିର୍ରାୟ୍ ତିଆତେ ଆନିନ୍ ଅଃକ୍କରୋଡାଏ ।
11 We want each of you to show this same diligence to the very end, in order to make your hope sure.
ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଏଗାମ୍ତବେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆତନିକ୍କି ଜାୟ୍ ଅନୁୟୁବନ୍ ବାତ୍ତେ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଡକୋନାବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆସାଲନ୍ ଏଡ୍ରକୋତନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଞାଙ୍ତେ ।
12 Then you will not be sluggish, but will imitate those who through faith and patience inherit what has been promised.
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଆଡ଼ସାଡଙ୍ନେ, ଆନାଜି ଡର୍ନେମରଞ୍ଜି ଡ ସଏଲେ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଆଡ୍ରକୋତଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋନାବା ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆବ୍ରାସାଲବେନ୍ଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଞାଙ୍ତେ ।
13 When God made His promise to Abraham, since He had no one greater to swear by, He swore by Himself,
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଅବ୍ରାମନ୍ ଆମଙ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବର୍ରନେ, ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଆନିନ୍ ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଲୁମ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ । ଆନିନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ସୋଡ଼ାତଡନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆଞୁମ୍ଡମ୍ଲୋଙନ୍ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ ।
14 saying, “I will surely bless you and multiply your descendants.”
ଆନିନ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବର୍ତନାୟ୍ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆସିର୍ବାଦତବେନ୍ ଆରି କେଜ୍ଜାନମ୍ଜି ଅବ୍ଗୋଗୋୟ୍ତାୟ୍ ।”
15 And so Abraham, after waiting patiently, obtained the promise.
ଆରି ତି ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଅବ୍ରାମନ୍ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଡକୋଲନ୍, ତିଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞାଙେନ୍ ।
16 Men swear by someone greater than themselves, and their oath serves as a confirmation to end all argument.
ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍, ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ସୋଡ଼ାମରଞ୍ଜି ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି, ଆରି ଅଲ୍ବାଡ୍ଡେବରଞ୍ଜି ଗନବ୍ରିନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି ।
17 So when God wanted to make the unchanging nature of His purpose very clear to the heirs of the promise, He guaranteed it with an oath.
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନାଜିଆଡଙ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ତିୟ୍ତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ଜନାନ୍ ଆସନ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍,
18 Thus by two unchangeable things in which it is impossible for God to lie, we who have fled to take hold of the hope set before us may be strongly encouraged.
ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଡ ଆ ପର୍ମାଡ଼ା ଅଃନ୍ନଡ଼ଜେ ଆରି ଆଲ୍ଲେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ କନଣ୍ଡାୟ୍ମର୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ; ଆନିନ୍ ଲରୋଲୋନେଲେନ୍ ତିଆସନ୍ ମୁକ୍କାବାଲେନ୍ ଡକୋନ୍ ଅରାସାନେନ୍ ରବ୍ଡୋଲେ ଞମ୍ଲେ ଡନକ୍କୋନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅନୁୟୁବନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ରପ୍ତିତବୋ ।
19 We have this hope as an anchor for the soul, firm and secure. It enters the inner sanctuary behind the curtain,
କେନ୍ ଅରାସାନେନ୍ ଅନମେଙ୍ ଜାଜଲୋଙନ୍ ଅନାଙ୍କଲନ୍ ଅନ୍ତମ୍; ତିଆତେ ଡରଙ୍ନେକାବନ୍ ଆଡଙ୍ଡଙନ୍ ମଡ଼ିର୍ ବକ୍ରାଲୋଙନ୍ ଗନ୍ଲେ ରପ୍ତିତବୋ ।
