Hebrews 11
1 Now faith is the assurance of what we hope for and the certainty of what we do not see.
விஸ்²வாஸ ஆஸ²ம்’ஸிதாநாம்’ நிஸ்²சய: , அத்³ரு’ஸ்²யாநாம்’ விஷயாணாம்’ த³ர்ஸ²நம்’ ப⁴வதி|
2 This is why the ancients were commended.
தேந விஸ்²வாஸேந ப்ராஞ்சோ லோகா: ப்ராமாண்யம்’ ப்ராப்தவந்த: |
3 By faith we understand that the universe was formed at God’s command, so that what is seen was not made out of what was visible. (aiōn g165)
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யேந ஜக³ந்த்யஸ்ரு’ஜ்யந்த, த்³ரு’ஷ்டவஸ்தூநி ச ப்ரத்யக்ஷவஸ்துப்⁴யோ நோத³பத்³யந்தைதத்³ வயம்’ விஸ்²வாஸேந பு³த்⁴யாமஹே| (aiōn g165)
4 By faith Abel offered God a better sacrifice than Cain did. By faith he was commended as righteous when God gave approval to his gifts. And by faith he still speaks, even though he is dead.
விஸ்²வாஸேந ஹாபி³ல் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய காபி³ல: ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ப³லிதா³நம்’ க்ரு’தவாந் தஸ்மாச்சேஸ்²வரேண தஸ்ய தா³நாந்யதி⁴ ப்ரமாணே த³த்தே ஸ தா⁴ர்ம்மிக இத்யஸ்ய ப்ரமாணம்’ லப்³த⁴வாந் தேந விஸ்²வாஸேந ச ஸ ம்ரு’த: ஸந் அத்³யாபி பா⁴ஷதே|
5 By faith Enoch was taken up so that he did not see death: “He could not be found, because God had taken him away.” For before he was taken, he was commended as one who pleased God.
விஸ்²வாஸேந ஹநோக் யதா² ம்ரு’த்யும்’ ந பஸ்²யேத் ததா² லோகாந்தரம்’ நீத: , தஸ்யோத்³தே³ஸ²ஸ்²ச கேநாபி ந ப்ராபி யத ஈஸ்²வரஸ்தம்’ லோகாந்தரம்’ நீதவாந், தத்ப்ரமாணமித³ம்’ தஸ்ய லோகாந்தரீகரணாத் பூர்வ்வம்’ ஸ ஈஸ்²வராய ரோசிதவாந் இதி ப்ரமாணம்’ ப்ராப்தவாந்|
6 And without faith it is impossible to please God, because anyone who approaches Him must believe that He exists and that He rewards those who earnestly seek Him.
கிந்து விஸ்²வாஸம்’ விநா கோ(அ)பீஸ்²வராய ரோசிதும்’ ந ஸ²க்நோதி யத ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்தி ஸ்வாந்வேஷிலோகேப்⁴ய: புரஸ்காரம்’ த³தா³தி சேதிகதா²யாம் ஈஸ்²வரஸ²ரணாக³தை ர்விஸ்²வஸிதவ்யம்’|
7 By faith Noah, when warned about things not yet seen, in godly fear built an ark to save his family. By faith he condemned the world and became heir of the righteousness that comes by faith.
அபரம்’ ததா³நீம்’ யாந்யத்³ரு’ஸ்²யாந்யாஸந் தாநீஸ்²வரேணாதி³ஷ்ட: ஸந் நோஹோ விஸ்²வாஸேந பீ⁴த்வா ஸ்வபரிஜநாநாம்’ ரக்ஷார்த²ம்’ போதம்’ நிர்ம்மிதவாந் தேந ச ஜக³ஜ்ஜநாநாம்’ தோ³ஷாந் த³ர்ஸி²தவாந் விஸ்²வாஸாத் லப்⁴யஸ்ய புண்யஸ்யாதி⁴காரீ ப³பூ⁴வ ச|
8 By faith Abraham, when called to go to a place he would later receive as his inheritance, obeyed and went, without knowing where he was going.
விஸ்²வாஸேநேப்³ராஹீம் ஆஹூத: ஸந் ஆஜ்ஞாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யஸ்ய ஸ்தா²நஸ்யாதி⁴காரஸ்தேந ப்ராப்தவ்யஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந் கிந்து ப்ரஸ்தா²நஸமயே க்க யாமீதி நாஜாநாத்|
9 By faith he dwelt in the promised land as a stranger in a foreign country. He lived in tents, as did Isaac and Jacob, who were heirs with him of the same promise.
விஸ்²வாஸேந ஸ ப்ரதிஜ்ஞாதே தே³ஸே² பரதே³ஸ²வத் ப்ரவஸந் தஸ்யா: ப்ரதிஜ்ஞாயா: ஸமாநாம்’ஸி²ப்⁴யாம் இஸ்ஹாகா யாகூபா³ ச ஸஹ தூ³ஷ்யவாஸ்யப⁴வத்|
10 For he was looking forward to the city with foundations, whose architect and builder is God.
யஸ்மாத் ஸ ஈஸ்²வரேண நிர்ம்மிதம்’ ஸ்தா²பிதஞ்ச பி⁴த்திமூலயுக்தம்’ நக³ரம்’ ப்ரத்யைக்ஷத|
11 By faith Sarah, even though she was barren and beyond the proper age, was enabled to conceive a child, because she considered Him faithful who had promised.
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸேந ஸாரா வயோதிக்ராந்தா ஸந்த்யபி க³ர்ப⁴தா⁴ரணாய ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய புத்ரவத்யப⁴வத், யத: ஸா ப்ரதிஜ்ஞாகாரிணம்’ விஸ்²வாஸ்யம் அமந்யத|
12 And so from one man, and he as good as dead, came descendants as numerous as the stars in the sky and as countless as the sand on the seashore.
ததோ ஹேதோ ர்ம்ரு’தகல்பாத்³ ஏகஸ்மாத் ஜநாத்³ ஆகாஸீ²யநக்ஷத்ராணீவ க³ணநாதீதா: ஸமுத்³ரதீரஸ்த²ஸிகதா இவ சாஸம்’க்²யா லோகா உத்பேதி³ரே|
13 All these people died in faith, without having received the things they were promised. However, they saw them and welcomed them from afar. And they acknowledged that they were strangers and exiles on the earth.
ஏதே ஸர்வ்வே ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லாந்யப்ராப்ய கேவலம்’ தூ³ராத் தாநி நிரீக்ஷ்ய வந்தி³த்வா ச, ப்ரு’தி²வ்யாம்’ வயம்’ விதே³ஸி²ந: ப்ரவாஸிநஸ்²சாஸ்மஹ இதி ஸ்வீக்ரு’த்ய விஸ்²வாஸேந ப்ராணாந் தத்யஜு: |
14 Now those who say such things show that they are seeking a country of their own.
யே து ஜநா இத்த²ம்’ கத²யந்தி தை: பைத்ரு’கதே³ஸோ² (அ)ஸ்மாபி⁴ரந்விஷ்யத இதி ப்ரகாஸ்²யதே|
15 If they had been thinking of the country they had left, they would have had opportunity to return.
தே யஸ்மாத்³ தே³ஸா²த் நிர்க³தாஸ்தம்’ யத்³யஸ்மரிஷ்யந் தர்ஹி பராவர்த்தநாய ஸமயம் அலப்ஸ்யந்த|
16 Instead, they were longing for a better country, a heavenly one. Therefore God is not ashamed to be called their God, for He has prepared a city for them.
கிந்து தே ஸர்வ்வோத்க்ரு’ஷ்டம் அர்த²த: ஸ்வர்கீ³யம்’ தே³ஸ²ம் ஆகாங்க்ஷந்தி தஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்தாநதி⁴ ந லஜ்ஜமாநஸ்தேஷாம் ஈஸ்²வர இதி நாம க்³ரு’ஹீதவாந் யத: ஸ தேஷாம்’ க்ரு’தே நக³ரமேகம்’ ஸம்’ஸ்தா²பிதவாந்|
17 By faith Abraham, when he was tested, offered up Isaac on the altar. He who had received the promises was ready to offer his one and only son,
அபரம் இப்³ராஹீம: பரீக்ஷாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ விஸ்²வாஸேநேஸ்ஹாகம் உத்ஸஸர்ஜ,
18 even though God had said to him, “Through Isaac your offspring will be reckoned.”
வஸ்துத இஸ்ஹாகி தவ வம்’ஸோ² விக்²யாஸ்யத இதி வாக்³ யமதி⁴ கதி²தா தம் அத்³விதீயம்’ புத்ரம்’ ப்ரதிஜ்ஞாப்ராப்த: ஸ உத்ஸஸர்ஜ|
19 Abraham reasoned that God could raise the dead, and in a sense, he did receive Isaac back from death.
யத ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாநப்யுத்தா²பயிதும்’ ஸ²க்நோதீதி ஸ மேநே தஸ்மாத் ஸ உபமாரூபம்’ தம்’ லேபே⁴|
20 By faith Isaac blessed Jacob and Esau concerning the future.
அபரம் இஸ்ஹாக் விஸ்²வாஸேந யாகூப்³ ஏஷாவே ச பா⁴விவிஷயாநத்⁴யாஸி²ஷம்’ த³தௌ³|
21 By faith Jacob, when he was dying, blessed each of Joseph’s sons and worshiped as he leaned on the top of his staff.
அபரம்’ யாகூப்³ மரணகாலே விஸ்²வாஸேந யூஷப²: புத்ரயோரேகைகஸ்மை ஜநாயாஸி²ஷம்’ த³தௌ³ யஷ்ட்யா அக்³ரபா⁴கே³ ஸமாலம்ப்³ய ப்ரணநாம ச|
22 By faith Joseph, when his end was near, spoke about the exodus of the Israelites and gave instructions about his bones.
அபரம்’ யூஷப்² சரமகாலே விஸ்²வாஸேநேஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யாநாம்’ மிஸரதே³ஸா²த்³ ப³ஹிர்க³மநஸ்ய வாசம்’ ஜகா³த³ நிஜாஸ்தீ²நி சாதி⁴ ஸமாதி³தே³ஸ²|
23 By faith Moses’ parents hid him for three months after his birth, because they saw that he was a beautiful child, and they were unafraid of the king’s edict.
நவஜாதோ மூஸாஸ்²ச விஸ்²வாஸாத் த்ராந் மாஸாந் ஸ்வபித்ரு’ப்⁴யாம் அகோ³ப்யத யதஸ்தௌ ஸ்வஸி²ஸு²ம்’ பரமஸுந்த³ரம்’ த்³ரு’ஷ்டவந்தௌ ராஜாஜ்ஞாஞ்ச ந ஸ²ங்கிதவந்தௌ|
24 By faith Moses, when he was grown, refused to be called the son of Pharaoh’s daughter.
அபரம்’ வய: ப்ராப்தோ மூஸா விஸ்²வாஸாத் பி²ரௌணோ தௌ³ஹித்ர இதி நாம நாங்கீ³சகார|
25 He chose to suffer oppression with God’s people rather than to experience the fleeting enjoyment of sin.
யத: ஸ க்ஷணிகாத் பாபஜஸுக²போ⁴கா³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஜாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ து³: க²போ⁴க³ம்’ வவ்ரே|
26 He valued disgrace for Christ above the treasures of Egypt, for he was looking ahead to his reward.
ததா² மிஸரதே³ஸீ²யநிதி⁴ப்⁴ய: க்²ரீஷ்டநிமித்தாம்’ நிந்தா³ம்’ மஹதீம்’ ஸம்பத்திம்’ மேநே யதோ ஹேதோ: ஸ புரஸ்காரதா³நம் அபைக்ஷத|
27 By faith Moses left Egypt, not fearing the king’s anger; he persevered because he saw Him who is invisible.
அபரம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந ராஜ்ஞ: க்ரோதா⁴த் ந பீ⁴த்வா மிஸரதே³ஸ²ம்’ பரிதத்யாஜ, யதஸ்தேநாத்³ரு’ஸ்²யம்’ வீக்ஷமாணேநேவ தை⁴ர்ய்யம் ஆலம்பி³|
28 By faith he kept the Passover and the sprinkling of blood, so that the destroyer of the firstborn would not touch Israel’s own firstborn.
அபரம்’ ப்ரத²மஜாதாநாம்’ ஹந்தா யத் ஸ்வீயலோகாந் ந ஸ்ப்ரு’ஸே²த் தத³ர்த²ம்’ ஸ விஸ்²வாஸேந நிஸ்தாரபர்வ்வீயப³லிச்சே²த³நம்’ ருதி⁴ரஸேசநஞ்சாநுஷ்டி²தாவாந்|
29 By faith the people passed through the Red Sea as on dry land; but when the Egyptians tried to follow, they were drowned.
அபரம்’ தே விஸ்²வாஸாத் ஸ்த²லேநேவ ஸூப்²ஸாக³ரேண ஜக்³மு: கிந்து மிஸ்ரீயலோகாஸ்தத் கர்த்தும் உபக்ரம்ய தோயேஷு மமஜ்ஜு: |
30 By faith the walls of Jericho fell, after the people had marched around them for seven days.
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸாத் தை: ஸப்தாஹம்’ யாவத்³ யிரீஹோ: ப்ராசீரஸ்ய ப்ரத³க்ஷிணே க்ரு’தே தத் நிபபாத|
31 By faith the prostitute Rahab, because she welcomed the spies in peace, did not perish with those who were disobedient.
விஸ்²வாஸாத்³ ராஹப்³நாமிகா வேஸ்²யாபி ப்ரீத்யா சாராந் அநுக்³ரு’ஹ்யாவிஸ்²வாஸிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ந விநநாஸ²|
32 And what more shall I say? Time will not allow me to tell of Gideon, Barak, Samson, Jephthah, David, Samuel, and the prophets,
அதி⁴கம்’ கிம்’ கத²யிஷ்யாமி? கி³தி³யோநோ பா³ரக: ஸி²ம்ஸோ²நோ யிப்தஹோ தா³யூத்³ ஸி²மூயேலோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²சைதேஷாம்’ வ்ரு’த்தாந்தகத²நாய மம ஸமயாபா⁴வோ ப⁴விஷ்யதி|
33 who through faith conquered kingdoms, administered justice, and gained what was promised; who shut the mouths of lions,
விஸ்²வாஸாத் தே ராஜ்யாநி வஸீ²க்ரு’தவந்தோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மாணி ஸாதி⁴தவந்த: ப்ரதிஜ்ஞாநாம்’ ப²லம்’ லப்³த⁴வந்த: ஸிம்’ஹாநாம்’ முகா²நி ருத்³த⁴வந்தோ
34 quenched the raging fire, and escaped the edge of the sword; who gained strength from weakness, became mighty in battle, and put foreign armies to flight.
வஹ்நேர்தா³ஹம்’ நிர்வ்வாபிதவந்த: க²ங்க³தா⁴ராத்³ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவந்தோ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யே ஸப³லீக்ரு’தா யுத்³தே⁴ பராக்ரமிணோ ஜாதா: பரேஷாம்’ ஸைந்யாநி த³வயிதவந்தஸ்²ச|
35 Women received back their dead, raised to life again. Others were tortured and refused their release, so that they might gain a better resurrection.
யோஷித: புநருத்தா²நேந ம்ரு’தாந் ஆத்மஜாந் லேபி⁴ரே, அபரே ச ஸ்²ரேஷ்டோ²த்தா²நஸ்ய ப்ராப்தேராஸ²யா ரக்ஷாம் அக்³ரு’ஹீத்வா தாட³நேந ம்ரு’தவந்த: |
36 Still others endured mocking and flogging, and even chains and imprisonment.
அபரே திரஸ்காரை: கஸா²பி⁴ ர்ப³ந்த⁴நை: காரயா ச பரீக்ஷிதா: |
37 They were stoned, they were sawed in two, they were put to death by the sword. They went around in sheepskins and goatskins, destitute, oppressed, and mistreated.
ப³ஹவஸ்²ச ப்ரஸ்தராகா⁴தை ர்ஹதா: கரபத்ரை ர்வா விதீ³ர்ணா யந்த்ரை ர்வா க்லிஷ்டா: க²ங்க³தா⁴ரை ர்வா வ்யாபாதி³தா: | தே மேஷாணாம்’ சா²கா³நாம்’ வா சர்ம்மாணி பரிதா⁴ய தீ³நா: பீடி³தா து³: கா²ர்த்தாஸ்²சாப்⁴ராம்யந்|
38 The world was not worthy of them. They wandered in deserts and mountains, and hid in caves and holes in the ground.
ஸம்’ஸாரோ யேஷாம் அயோக்³யஸ்தே நிர்ஜநஸ்தா²நேஷு பர்வ்வதேஷு க³ஹ்வரேஷு ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²சி²த்³ரேஷு ச பர்ய்யடந்|
39 These were all commended for their faith, yet they did not receive what was promised.
ஏதை: ஸர்வ்வை ர்விஸ்²வாஸாத் ப்ரமாணம்’ ப்ராபி கிந்து ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லம்’ ந ப்ராபி|
40 God had planned something better for us, so that together with us they would be made perfect.
யதஸ்தே யதா²ஸ்மாந் விநா ஸித்³தா⁴ ந ப⁴வேயுஸ்ததை²வேஸ்²வரேணாஸ்மாகம்’ க்ரு’தே ஸ்²ரேஷ்ட²தரம்’ கிமபி நிர்தி³தி³ஸே²|
