Hebrews 11
1 Now faith is the assurance of what we hope for and the certainty of what we do not see.
১ৱিশ্ৱাস আশংসিতানাং নিশ্চযঃ, অদৃশ্যানাং ৱিষযাণাং দৰ্শনং ভৱতি|
2 This is why the ancients were commended.
২তেন ৱিশ্ৱাসেন প্ৰাঞ্চো লোকাঃ প্ৰামাণ্যং প্ৰাপ্তৱন্তঃ|
3 By faith we understand that the universe was formed at God’s command, so that what is seen was not made out of what was visible. (aiōn g165)
৩অপৰম্ ঈশ্ৱৰস্য ৱাক্যেন জগন্ত্যসৃজ্যন্ত, দৃষ্টৱস্তূনি চ প্ৰত্যক্ষৱস্তুভ্যো নোদপদ্যন্তৈতদ্ ৱযং ৱিশ্ৱাসেন বুধ্যামহে| (aiōn g165)
4 By faith Abel offered God a better sacrifice than Cain did. By faith he was commended as righteous when God gave approval to his gifts. And by faith he still speaks, even though he is dead.
৪ৱিশ্ৱাসেন হাবিল্ ঈশ্ৱৰমুদ্দিশ্য কাবিলঃ শ্ৰেষ্ঠং বলিদানং কৃতৱান্ তস্মাচ্চেশ্ৱৰেণ তস্য দানান্যধি প্ৰমাণে দত্তে স ধাৰ্ম্মিক ইত্যস্য প্ৰমাণং লব্ধৱান্ তেন ৱিশ্ৱাসেন চ স মৃতঃ সন্ অদ্যাপি ভাষতে|
5 By faith Enoch was taken up so that he did not see death: “He could not be found, because God had taken him away.” For before he was taken, he was commended as one who pleased God.
৫ৱিশ্ৱাসেন হনোক্ যথা মৃত্যুং ন পশ্যেৎ তথা লোকান্তৰং নীতঃ, তস্যোদ্দেশশ্চ কেনাপি ন প্ৰাপি যত ঈশ্ৱৰস্তং লোকান্তৰং নীতৱান্, তৎপ্ৰমাণমিদং তস্য লোকান্তৰীকৰণাৎ পূৰ্ৱ্ৱং স ঈশ্ৱৰায ৰোচিতৱান্ ইতি প্ৰমাণং প্ৰাপ্তৱান্|
6 And without faith it is impossible to please God, because anyone who approaches Him must believe that He exists and that He rewards those who earnestly seek Him.
৬কিন্তু ৱিশ্ৱাসং ৱিনা কোঽপীশ্ৱৰায ৰোচিতুং ন শক্নোতি যত ঈশ্ৱৰোঽস্তি স্ৱান্ৱেষিলোকেভ্যঃ পুৰস্কাৰং দদাতি চেতিকথাযাম্ ঈশ্ৱৰশৰণাগতৈ ৰ্ৱিশ্ৱসিতৱ্যং|
7 By faith Noah, when warned about things not yet seen, in godly fear built an ark to save his family. By faith he condemned the world and became heir of the righteousness that comes by faith.
৭অপৰং তদানীং যান্যদৃশ্যান্যাসন্ তানীশ্ৱৰেণাদিষ্টঃ সন্ নোহো ৱিশ্ৱাসেন ভীৎৱা স্ৱপৰিজনানাং ৰক্ষাৰ্থং পোতং নিৰ্ম্মিতৱান্ তেন চ জগজ্জনানাং দোষান্ দৰ্শিতৱান্ ৱিশ্ৱাসাৎ লভ্যস্য পুণ্যস্যাধিকাৰী বভূৱ চ|
8 By faith Abraham, when called to go to a place he would later receive as his inheritance, obeyed and went, without knowing where he was going.
৮ৱিশ্ৱাসেনেব্ৰাহীম্ আহূতঃ সন্ আজ্ঞাং গৃহীৎৱা যস্য স্থানস্যাধিকাৰস্তেন প্ৰাপ্তৱ্যস্তৎ স্থানং প্ৰস্থিতৱান্ কিন্তু প্ৰস্থানসমযে ক্ক যামীতি নাজানাৎ|
9 By faith he dwelt in the promised land as a stranger in a foreign country. He lived in tents, as did Isaac and Jacob, who were heirs with him of the same promise.
৯ৱিশ্ৱাসেন স প্ৰতিজ্ঞাতে দেশে পৰদেশৱৎ প্ৰৱসন্ তস্যাঃ প্ৰতিজ্ঞাযাঃ সমানাংশিভ্যাম্ ইস্হাকা যাকূবা চ সহ দূষ্যৱাস্যভৱৎ|
10 For he was looking forward to the city with foundations, whose architect and builder is God.
১০যস্মাৎ স ঈশ্ৱৰেণ নিৰ্ম্মিতং স্থাপিতঞ্চ ভিত্তিমূলযুক্তং নগৰং প্ৰত্যৈক্ষত|
11 By faith Sarah, even though she was barren and beyond the proper age, was enabled to conceive a child, because she considered Him faithful who had promised.
১১অপৰঞ্চ ৱিশ্ৱাসেন সাৰা ৱযোতিক্ৰান্তা সন্ত্যপি গৰ্ভধাৰণায শক্তিং প্ৰাপ্য পুত্ৰৱত্যভৱৎ, যতঃ সা প্ৰতিজ্ঞাকাৰিণং ৱিশ্ৱাস্যম্ অমন্যত|
12 And so from one man, and he as good as dead, came descendants as numerous as the stars in the sky and as countless as the sand on the seashore.
১২ততো হেতো ৰ্মৃতকল্পাদ্ একস্মাৎ জনাদ্ আকাশীযনক্ষত্ৰাণীৱ গণনাতীতাঃ সমুদ্ৰতীৰস্থসিকতা ইৱ চাসংখ্যা লোকা উৎপেদিৰে|
13 All these people died in faith, without having received the things they were promised. However, they saw them and welcomed them from afar. And they acknowledged that they were strangers and exiles on the earth.
১৩এতে সৰ্ৱ্ৱে প্ৰতিজ্ঞাযাঃ ফলান্যপ্ৰাপ্য কেৱলং দূৰাৎ তানি নিৰীক্ষ্য ৱন্দিৎৱা চ, পৃথিৱ্যাং ৱযং ৱিদেশিনঃ প্ৰৱাসিনশ্চাস্মহ ইতি স্ৱীকৃত্য ৱিশ্ৱাসেন প্ৰাণান্ তত্যজুঃ|
14 Now those who say such things show that they are seeking a country of their own.
১৪যে তু জনা ইত্থং কথযন্তি তৈঃ পৈতৃকদেশো ঽস্মাভিৰন্ৱিষ্যত ইতি প্ৰকাশ্যতে|
15 If they had been thinking of the country they had left, they would have had opportunity to return.
১৫তে যস্মাদ্ দেশাৎ নিৰ্গতাস্তং যদ্যস্মৰিষ্যন্ তৰ্হি পৰাৱৰ্ত্তনায সমযম্ অলপ্স্যন্ত|
16 Instead, they were longing for a better country, a heavenly one. Therefore God is not ashamed to be called their God, for He has prepared a city for them.
১৬কিন্তু তে সৰ্ৱ্ৱোৎকৃষ্টম্ অৰ্থতঃ স্ৱৰ্গীযং দেশম্ আকাঙ্ক্ষন্তি তস্মাদ্ ঈশ্ৱৰস্তানধি ন লজ্জমানস্তেষাম্ ঈশ্ৱৰ ইতি নাম গৃহীতৱান্ যতঃ স তেষাং কৃতে নগৰমেকং সংস্থাপিতৱান্|
17 By faith Abraham, when he was tested, offered up Isaac on the altar. He who had received the promises was ready to offer his one and only son,
১৭অপৰম্ ইব্ৰাহীমঃ পৰীক্ষাযাং জাতাযাং স ৱিশ্ৱাসেনেস্হাকম্ উৎসসৰ্জ,
18 even though God had said to him, “Through Isaac your offspring will be reckoned.”
১৮ৱস্তুত ইস্হাকি তৱ ৱংশো ৱিখ্যাস্যত ইতি ৱাগ্ যমধি কথিতা তম্ অদ্ৱিতীযং পুত্ৰং প্ৰতিজ্ঞাপ্ৰাপ্তঃ স উৎসসৰ্জ|
19 Abraham reasoned that God could raise the dead, and in a sense, he did receive Isaac back from death.
১৯যত ঈশ্ৱৰো মৃতানপ্যুত্থাপযিতুং শক্নোতীতি স মেনে তস্মাৎ স উপমাৰূপং তং লেভে|
20 By faith Isaac blessed Jacob and Esau concerning the future.
২০অপৰম্ ইস্হাক্ ৱিশ্ৱাসেন যাকূব্ এষাৱে চ ভাৱিৱিষযানধ্যাশিষং দদৌ|
21 By faith Jacob, when he was dying, blessed each of Joseph’s sons and worshiped as he leaned on the top of his staff.
২১অপৰং যাকূব্ মৰণকালে ৱিশ্ৱাসেন যূষফঃ পুত্ৰযোৰেকৈকস্মৈ জনাযাশিষং দদৌ যষ্ট্যা অগ্ৰভাগে সমালম্ব্য প্ৰণনাম চ|
22 By faith Joseph, when his end was near, spoke about the exodus of the Israelites and gave instructions about his bones.
২২অপৰং যূষফ্ চৰমকালে ৱিশ্ৱাসেনেস্ৰাযেল্ৱংশীযানাং মিসৰদেশাদ্ বহিৰ্গমনস্য ৱাচং জগাদ নিজাস্থীনি চাধি সমাদিদেশ|
23 By faith Moses’ parents hid him for three months after his birth, because they saw that he was a beautiful child, and they were unafraid of the king’s edict.
২৩নৱজাতো মূসাশ্চ ৱিশ্ৱাসাৎ ত্ৰান্ মাসান্ স্ৱপিতৃভ্যাম্ অগোপ্যত যতস্তৌ স্ৱশিশুং পৰমসুন্দৰং দৃষ্টৱন্তৌ ৰাজাজ্ঞাঞ্চ ন শঙ্কিতৱন্তৌ|
24 By faith Moses, when he was grown, refused to be called the son of Pharaoh’s daughter.
২৪অপৰং ৱযঃপ্ৰাপ্তো মূসা ৱিশ্ৱাসাৎ ফিৰৌণো দৌহিত্ৰ ইতি নাম নাঙ্গীচকাৰ|
25 He chose to suffer oppression with God’s people rather than to experience the fleeting enjoyment of sin.
২৫যতঃ স ক্ষণিকাৎ পাপজসুখভোগাদ্ ঈশ্ৱৰস্য প্ৰজাভিঃ সাৰ্দ্ধং দুঃখভোগং ৱৱ্ৰে|
26 He valued disgrace for Christ above the treasures of Egypt, for he was looking ahead to his reward.
২৬তথা মিসৰদেশীযনিধিভ্যঃ খ্ৰীষ্টনিমিত্তাং নিন্দাং মহতীং সম্পত্তিং মেনে যতো হেতোঃ স পুৰস্কাৰদানম্ অপৈক্ষত|
27 By faith Moses left Egypt, not fearing the king’s anger; he persevered because he saw Him who is invisible.
২৭অপৰং স ৱিশ্ৱাসেন ৰাজ্ঞঃ ক্ৰোধাৎ ন ভীৎৱা মিসৰদেশং পৰিতত্যাজ, যতস্তেনাদৃশ্যং ৱীক্ষমাণেনেৱ ধৈৰ্য্যম্ আলম্বি|
28 By faith he kept the Passover and the sprinkling of blood, so that the destroyer of the firstborn would not touch Israel’s own firstborn.
২৮অপৰং প্ৰথমজাতানাং হন্তা যৎ স্ৱীযলোকান্ ন স্পৃশেৎ তদৰ্থং স ৱিশ্ৱাসেন নিস্তাৰপৰ্ৱ্ৱীযবলিচ্ছেদনং ৰুধিৰসেচনঞ্চানুষ্ঠিতাৱান্|
29 By faith the people passed through the Red Sea as on dry land; but when the Egyptians tried to follow, they were drowned.
২৯অপৰং তে ৱিশ্ৱাসাৎ স্থলেনেৱ সূফ্সাগৰেণ জগ্মুঃ কিন্তু মিস্ৰীযলোকাস্তৎ কৰ্ত্তুম্ উপক্ৰম্য তোযেষু মমজ্জুঃ|
30 By faith the walls of Jericho fell, after the people had marched around them for seven days.
৩০অপৰঞ্চ ৱিশ্ৱাসাৎ তৈঃ সপ্তাহং যাৱদ্ যিৰীহোঃ প্ৰাচীৰস্য প্ৰদক্ষিণে কৃতে তৎ নিপপাত|
31 By faith the prostitute Rahab, because she welcomed the spies in peace, did not perish with those who were disobedient.
৩১ৱিশ্ৱাসাদ্ ৰাহব্নামিকা ৱেশ্যাপি প্ৰীত্যা চাৰান্ অনুগৃহ্যাৱিশ্ৱাসিভিঃ সাৰ্দ্ধং ন ৱিননাশ|
32 And what more shall I say? Time will not allow me to tell of Gideon, Barak, Samson, Jephthah, David, Samuel, and the prophets,
৩২অধিকং কিং কথযিষ্যামি? গিদিযোনো বাৰকঃ শিম্শোনো যিপ্তহো দাযূদ্ শিমূযেলো ভৱিষ্যদ্ৱাদিনশ্চৈতেষাং ৱৃত্তান্তকথনায মম সমযাভাৱো ভৱিষ্যতি|
33 who through faith conquered kingdoms, administered justice, and gained what was promised; who shut the mouths of lions,
৩৩ৱিশ্ৱাসাৎ তে ৰাজ্যানি ৱশীকৃতৱন্তো ধৰ্ম্মকৰ্ম্মাণি সাধিতৱন্তঃ প্ৰতিজ্ঞানাং ফলং লব্ধৱন্তঃ সিংহানাং মুখানি ৰুদ্ধৱন্তো
34 quenched the raging fire, and escaped the edge of the sword; who gained strength from weakness, became mighty in battle, and put foreign armies to flight.
৩৪ৱহ্নেৰ্দাহং নিৰ্ৱ্ৱাপিতৱন্তঃ খঙ্গধাৰাদ্ ৰক্ষাং প্ৰাপ্তৱন্তো দৌৰ্ব্বল্যে সবলীকৃতা যুদ্ধে পৰাক্ৰমিণো জাতাঃ পৰেষাং সৈন্যানি দৱযিতৱন্তশ্চ|
35 Women received back their dead, raised to life again. Others were tortured and refused their release, so that they might gain a better resurrection.
৩৫যোষিতঃ পুনৰুত্থানেন মৃতান্ আত্মজান্ লেভিৰে, অপৰে চ শ্ৰেষ্ঠোত্থানস্য প্ৰাপ্তেৰাশযা ৰক্ষাম্ অগৃহীৎৱা তাডনেন মৃতৱন্তঃ|
36 Still others endured mocking and flogging, and even chains and imprisonment.
৩৬অপৰে তিৰস্কাৰৈঃ কশাভি ৰ্বন্ধনৈঃ কাৰযা চ পৰীক্ষিতাঃ|
37 They were stoned, they were sawed in two, they were put to death by the sword. They went around in sheepskins and goatskins, destitute, oppressed, and mistreated.
৩৭বহৱশ্চ প্ৰস্তৰাঘাতৈ ৰ্হতাঃ কৰপত্ৰৈ ৰ্ৱা ৱিদীৰ্ণা যন্ত্ৰৈ ৰ্ৱা ক্লিষ্টাঃ খঙ্গধাৰৈ ৰ্ৱা ৱ্যাপাদিতাঃ| তে মেষাণাং ছাগানাং ৱা চৰ্ম্মাণি পৰিধায দীনাঃ পীডিতা দুঃখাৰ্ত্তাশ্চাভ্ৰাম্যন্|
38 The world was not worthy of them. They wandered in deserts and mountains, and hid in caves and holes in the ground.
৩৮সংসাৰো যেষাম্ অযোগ্যস্তে নিৰ্জনস্থানেষু পৰ্ৱ্ৱতেষু গহ্ৱৰেষু পৃথিৱ্যাশ্ছিদ্ৰেষু চ পৰ্য্যটন্|
39 These were all commended for their faith, yet they did not receive what was promised.
৩৯এতৈঃ সৰ্ৱ্ৱৈ ৰ্ৱিশ্ৱাসাৎ প্ৰমাণং প্ৰাপি কিন্তু প্ৰতিজ্ঞাযাঃ ফলং ন প্ৰাপি|
40 God had planned something better for us, so that together with us they would be made perfect.
৪০যতস্তে যথাস্মান্ ৱিনা সিদ্ধা ন ভৱেযুস্তথৈৱেশ্ৱৰেণাস্মাকং কৃতে শ্ৰেষ্ঠতৰং কিমপি নিৰ্দিদিশে|
