< Hebrews 1 >
1 On many past occasions and in many different ways, God spoke to our fathers through the prophets.
Bóg, który wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś do ojców przez proroków;
2 But in these last days He has spoken to us by His Son, whom He appointed heir of all things, and through whom He made the universe. (aiōn )
W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez [swego] Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy; (aiōn )
3 The Son is the radiance of God’s glory and the exact representation of His nature, upholding all things by His powerful word. After He had provided purification for sins, He sat down at the right hand of the Majesty on high.
Który, będąc blaskiem [jego] chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach;
4 So He became as far superior to the angels as the name He has inherited is excellent beyond theirs.
I stał się o tyle wyższy od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
5 For to which of the angels did God ever say: “You are My Son; today I have become Your Father”? Or again: “I will be His Father, and He will be My Son”?
Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem?
6 And again, when God brings His firstborn into the world, He says: “Let all God’s angels worship Him.”
I znowu, gdy wprowadza pierworodnego na świat, mówi: Niech mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boga.
7 Now about the angels He says: “He makes His angels winds, His servants flames of fire.”
O aniołach zaś mówi: On czyni swoich aniołów duchami, a swoje sługi płomieniami ognia.
8 But about the Son He says: “Your throne, O God, endures forever and ever, and justice is the scepter of Your kingdom. (aiōn )
Lecz do Syna [mówi]: Twój tron, o Boże, na wieki wieków, berłem sprawiedliwości [jest] berło twego królestwa. (aiōn )
9 You have loved righteousness and hated wickedness; therefore God, Your God, has anointed You above Your companions with the oil of joy.”
Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość, dlatego namaścił cię, o Boże, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż twoich towarzyszy.
10 And: “In the beginning, O Lord, You laid the foundations of the earth, and the heavens are the work of Your hands.
Oraz: Ty, Panie, na początku założyłeś [fundamenty] ziemi, a niebiosa są dziełem twoich rąk.
11 They will perish, but You remain; they will all wear out like a garment.
One przeminą, ale ty zostaniesz i wszystkie jak szata się zestarzeją;
12 You will roll them up like a robe; like a garment they will be changed; but You remain the same, and Your years will never end.”
I jak płaszcz je zwiniesz, i zostaną odmienione. Ty zaś jesteś ten sam, a twoje lata się nie skończą.
13 Yet to which of the angels did God ever say: “Sit at My right hand until I make Your enemies a footstool for Your feet”?
Do którego też z aniołów kiedykolwiek powiedział: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
14 Are not the angels ministering spirits sent to serve those who will inherit salvation?
Czy nie są oni wszyscy duchami służebnymi, posyłanymi, by służyć tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie?