Genesis 21
1 Now the LORD attended to Sarah as He had said, and the LORD did for Sarah what He had promised.
И Господ походи Сару, као што беше рекао и учини Господ Сари као што беше казао.
2 So Sarah conceived and bore a son to Abraham in his old age, at the very time God had promised.
Јер затрудне и роди Сара Авраму сина у старости његовој у исто време кад каза Господ.
3 And Abraham gave the name Isaac to the son Sarah bore to him.
И Аврам надеде име сину који му се роди, ког му роди Сара, Исак.
4 When his son Isaac was eight days old, Abraham circumcised him, as God had commanded him.
И обреза Аврам сина свог Исака кад би од осам дана, као што му заповеди Бог.
5 Abraham was a hundred years old when his son Isaac was born to him.
А Авраму беше сто година кад му се роди син Исак.
6 Then Sarah said, “God has made me laugh, and everyone who hears of this will laugh with me.”
А Сара рече: Бог ми учини смех; ко год чује, смејаће ми се.
7 She added, “Who would have told Abraham that Sarah would nurse children? Yet I have borne him a son in his old age.”
И рече: Ко би рекао Авраму да ће Сара дојити децу? Ипак му родих сина у старости његовој.
8 So the child grew and was weaned, and Abraham held a great feast on the day Isaac was weaned.
А кад дете дорасте да се одбије од сисе, учини Аврам велику гозбу онај дан кад одбише Исака од сисе.
9 But Sarah saw that the son whom Hagar the Egyptian had borne to Abraham was mocking her son,
И Сара виде сина Агаре Мисирке, која га роди Авраму, где се подсмева;
10 and she said to Abraham, “Expel the slave woman and her son, for the slave woman’s son will never share in the inheritance with my son Isaac!”
Па рече Авраму: Отерај ову робињу са сином њеним, јер син ове робиње неће бити наследник с мојим сином, с Исаком.
11 Now this matter distressed Abraham greatly because it concerned his son Ishmael.
А то Авраму би врло криво ради сина његовог.
12 But God said to Abraham, “Do not be distressed about the boy and your maidservant. Listen to everything that Sarah tells you, for through Isaac your offspring will be reckoned.
Али Бог рече Авраму: Немој да ти је криво ради детета и ради робиње твоје. Шта ти је год казала Сара, послушај; јер ће ти се у Исаку семе прозвати.
13 But I will also make a nation of the slave woman’s son, because he is your offspring.”
Али ћу и од сина робињиног учинити народ, јер је твоје семе.
14 Early in the morning, Abraham got up, took bread and a skin of water, put them on Hagar’s shoulders, and sent her away with the boy. She left and wandered in the Wilderness of Beersheba.
И Аврам устав ујутру рано, узе хлеба и мешину воде, и даде Агари метнувши јој на леђа, и дете, и отпусти је. А она отишавши луташе по пустињи вирсавској.
15 When the water in the skin was gone, she left the boy under one of the bushes.
А кад неста воде у мешини, она баци дете под једно дрво,
16 Then she went off and sat down nearby, about a bowshot away, for she said, “I cannot bear to watch the boy die!” And as she sat nearby, she lifted up her voice and wept.
Па отиде колико се може стрелом добацити, и седе према њему; јер говораше: Да не гледам како ће умрети дете. И седећи према њему стаде гласно плакати.
17 Then God heard the voice of the boy, and the angel of God called to Hagar from heaven, “What is wrong, Hagar? Do not be afraid, for God has heard the voice of the boy where he lies.
А Бог чу глас детињи, и анђео Божји викну с неба Агару, и рече јој: Шта ти је Агаро? Не бој се, јер Бог чу глас детињи оданде где је.
18 Get up, lift up the boy, and take him by the hand, for I will make him into a great nation.”
Устани, дигни дете и узми га у наручје; јер ћу од њега учинити велик народ.
19 Then God opened her eyes, and she saw a well of water. So she went and filled the skin with water and gave the boy a drink.
И Бог јој отвори очи, те угледа студенац; и отишавши напуни мешину воде, и напоји дете.
20 And God was with the boy, and he grew up and settled in the wilderness and became a great archer.
И Бог беше с дететом, те одрасте, и живеше у пустињи и поста стрелац.
21 And while he was dwelling in the Wilderness of Paran, his mother got a wife for him from the land of Egypt.
А живеше у пустињи Фарану. И мати га ожени из земље мисирске.
22 At that time Abimelech and Phicol the commander of his army said to Abraham, “God is with you in all that you do.
У то време рече Авимелех и Фихол војвода његов Авраму говорећи: Бог је с тобом у свему што радиш.
23 Now, therefore, swear to me here before God that you will not deal falsely with me or my children or descendants. Show to me and to the country in which you reside the same kindness that I have shown to you.”
Закуни ми се сада Богом да нећеш преварити мене ни сина мог ни унука мог него да ћеш добро онако како сам ја теби чинио и ти чинити мени и земљи у којој си дошљак.
24 And Abraham replied, “I swear it.”
А Аврам рече: Хоћу се заклети.
25 But when Abraham complained to Abimelech about a well that Abimelech’s servants had seized,
Али Аврам прекори Авимелеха за студенац, који узеше на силу слуге Авимелехове.
26 Abimelech replied, “I do not know who has done this. You did not tell me, so I have not heard about it until today.”
А Авимелех рече: Не знам ко је то учинио; нити ми ти каза, нити чух до данас.
27 So Abraham brought sheep and cattle and gave them to Abimelech, and the two men made a covenant.
Тада Аврам узе оваца и говеда, и даде Авимелеху, и ухвати веру међу собом.
28 Abraham separated seven ewe lambs from the flock,
А Аврам одлучи седам јагањаца из стада.
29 and Abimelech asked him, “Why have you set apart these seven ewe lambs?”
А Авимелех рече Авраму: Шта ће оно седам јагањаца што си одлучио?
30 He replied, “You are to accept the seven ewe lambs from my hand as my witness that I dug this well.”
А он одговори: Да примиш из моје руке оно седам јагањаца, да ми буде сведочанство да сам ја ископао овај студенац.
31 So that place was called Beersheba, because it was there that the two of them swore an oath.
Отуда се прозва оно место Вирсавеја, јер се онде заклеше обојица.
32 After they had made the covenant at Beersheba, Abimelech and Phicol the commander of his army got up and returned to the land of the Philistines.
Тако ухватише веру на Вирсавеји. Тада се диже Авимелех и Фихол војвода његов, и вратише се у земљу филистејску.
33 And Abraham planted a tamarisk tree in Beersheba, and there he called upon the name of the LORD, the Eternal God.
А Аврам посади луг на Вирсавеји, и онде призва име Господа Бога Вечног.
34 And Abraham resided in the land of the Philistines for a long time.
И Аврам живеше као дошљак у земљи филистејској много времена.
