Galatians 4
1 What I am saying is that as long as the heir is a child, he is no different from a slave, although he is the owner of everything.
১অহং ৱদামি সম্পদধিকাৰী যাৱদ্ বালস্তিষ্ঠতি তাৱৎ সৰ্ৱ্ৱস্ৱস্যাধিপতিঃ সন্নপি স দাসাৎ কেনাপি ৱিষযেণ ন ৱিশিষ্যতে
2 He is subject to guardians and trustees until the date set by his father.
২কিন্তু পিত্ৰা নিৰূপিতং সমযং যাৱৎ পালকানাং ধনাধ্যক্ষাণাঞ্চ নিঘ্নস্তিষ্ঠতি|
3 So also, when we were children, we were enslaved under the basic principles of the world.
৩তদ্ৱদ্ ৱযমপি বাল্যকালে দাসা ইৱ সংসাৰস্যাক্ষৰমালাযা অধীনা আস্মহে|
4 But when the time had fully come, God sent His Son, born of a woman, born under the law,
৪অনন্তৰং সমযে সম্পূৰ্ণতাং গতৱতি ৱ্যৱস্থাধীনানাং মোচনাৰ্থম্
5 to redeem those under the law, that we might receive our adoption as sons.
৫অস্মাকং পুত্ৰৎৱপ্ৰাপ্ত্যৰ্থঞ্চেশ্ৱৰঃ স্ত্ৰিযা জাতং ৱ্যৱস্থাযা অধিনীভূতঞ্চ স্ৱপুত্ৰং প্ৰেষিতৱান্|
6 And because you are sons, God sent the Spirit of His Son into our hearts, crying out, “Abba, Father!”
৬যূযং সন্তানা অভৱত তৎকাৰণাদ্ ঈশ্ৱৰঃ স্ৱপুত্ৰস্যাত্মানাং যুষ্মাকম্ অন্তঃকৰণানি প্ৰহিতৱান্ স চাত্মা পিতঃ পিতৰিত্যাহ্ৱানং কাৰযতি|
7 So you are no longer a slave, but a son; and since you are a son, you are also an heir through God.
৭অত ইদানীং যূযং ন দাসাঃ কিন্তুঃ সন্তানা এৱ তস্মাৎ সন্তানৎৱাচ্চ খ্ৰীষ্টেনেশ্ৱৰীযসম্পদধিকাৰিণোঽপ্যাধ্ৱে|
8 Formerly, when you did not know God, you were slaves to those who by nature are not gods.
৮অপৰঞ্চ পূৰ্ৱ্ৱং যূযম্ ঈশ্ৱৰং ন জ্ঞাৎৱা যে স্ৱভাৱতোঽনীশ্ৱৰাস্তেষাং দাসৎৱেঽতিষ্ঠত|
9 But now that you know God, or rather are known by God, how is it that you are turning back to those weak and worthless principles? Do you wish to be enslaved by them all over again?
৯ইদানীম্ ঈশ্ৱৰং জ্ঞাৎৱা যদি ৱেশ্ৱৰেণ জ্ঞাতা যূযং কথং পুনস্তানি ৱিফলানি তুচ্ছানি চাক্ষৰাণি প্ৰতি পৰাৱৰ্ত্তিতুং শক্নুথ? যূযং কিং পুনস্তেষাং দাসা ভৱিতুমিচ্ছথ?
10 You are observing special days and months and seasons and years!
১০যূযং দিৱসান্ মাসান্ তিথীন্ সংৱৎসৰাংশ্চ সম্মন্যধ্ৱে|
11 I fear for you, that my efforts for you may have been in vain.
১১যুষ্মদৰ্থং মযা যঃ পৰিশ্ৰমোঽকাৰি স ৱিফলো জাত ইতি যুষ্মানধ্যহং বিভেমি|
12 I beg you, brothers, become like me, for I became like you. You have done me no wrong.
১২হে ভ্ৰাতৰঃ, অহং যাদৃশোঽস্মি যূযমপি তাদৃশা ভৱতেতি প্ৰাৰ্থযে যতোঽহমপি যুষ্মত্তুল্যোঽভৱং যুষ্মাভি ৰ্মম কিমপি নাপৰাদ্ধং|
13 You know that it was because of an illness that I first preached the gospel to you.
১৩পূৰ্ৱ্ৱমহং কলেৱৰস্য দৌৰ্ব্বল্যেন যুষ্মান্ সুসংৱাদম্ অজ্ঞাপযমিতি যূযং জানীথ|
14 And although my illness was a trial to you, you did not despise or reject me. Instead, you welcomed me as if I were an angel of God, as if I were Christ Jesus Himself.
১৪তদানীং মম পৰীক্ষকং শাৰীৰক্লেশং দৃষ্ট্ৱা যূযং মাম্ অৱজ্ঞায ঋতীযিতৱন্তস্তন্নহি কিন্ত্ৱীশ্ৱৰস্য দূতমিৱ সাক্ষাৎ খ্ৰীষ্ট যীশুমিৱ ৱা মাং গৃহীতৱন্তঃ|
15 What then has become of your blessing? For I can testify that, if it were possible, you would have torn out your eyes and given them to me.
১৫অতস্তদানীং যুষ্মাকং যা ধন্যতাভৱৎ সা ক্ক গতা? তদানীং যূযং যদি স্ৱেষাং নযনান্যুৎপাট্য মহ্যং দাতুম্ অশক্ষ্যত তৰ্হি তদপ্যকৰিষ্যতেতি প্ৰমাণম্ অহং দদামি|
16 Have I now become your enemy by telling you the truth?
১৬সাম্প্ৰতমহং সত্যৱাদিৎৱাৎ কিং যুষ্মাকং ৰিপু ৰ্জাতোঽস্মি?
17 Those people are zealous for you, but not in a good way. Instead, they want to isolate you from us, so that you may be zealous for them.
১৭তে যুষ্মৎকৃতে স্পৰ্দ্ধন্তে কিন্তু সা স্পৰ্দ্ধা কুৎসিতা যতো যূযং তানধি যৎ স্পৰ্দ্ধধ্ৱং তদৰ্থং তে যুষ্মান্ পৃথক্ কৰ্ত্তুম্ ইচ্ছন্তি|
18 Nevertheless, it is good to be zealous if it serves a noble purpose—at any time, and not only when I am with you.
১৮কেৱলং যুষ্মৎসমীপে মমোপস্থিতিসমযে তন্নহি, কিন্তু সৰ্ৱ্ৱদৈৱ ভদ্ৰমধি স্পৰ্দ্ধনং ভদ্ৰং|
19 My children, for whom I am again in the pains of childbirth until Christ is formed in you,
১৯হে মম বালকাঃ, যুষ্মদন্ত ৰ্যাৱৎ খ্ৰীষ্টো মূৰ্তিমান্ ন ভৱতি তাৱদ্ যুষ্মৎকাৰণাৎ পুনঃ প্ৰসৱৱেদনেৱ মম ৱেদনা জাযতে|
20 how I wish I could be with you now and change my tone, because I am perplexed about you.
২০অহমিদানীং যুষ্মাকং সন্নিধিং গৎৱা স্ৱৰান্তৰেণ যুষ্মান্ সম্ভাষিতুং কামযে যতো যুষ্মানধি ৱ্যাকুলোঽস্মি|
21 Tell me, you who want to be under the law, do you not understand what the law says?
২১হে ৱ্যৱস্থাধীনতাকাঙ্ক্ষিণঃ যূযং কিং ৱ্যৱস্থাযা ৱচনং ন গৃহ্লীথ?
22 For it is written that Abraham had two sons, one by the slave woman and the other by the free woman.
২২তন্মাং ৱদত| লিখিতমাস্তে, ইব্ৰাহীমো দ্ৱৌ পুত্ৰাৱাসাতে তযোৰেকো দাস্যাং দ্ৱিতীযশ্চ পত্ন্যাং জাতঃ|
23 His son by the slave woman was born according to the flesh, but his son by the free woman was born through the promise.
২৩তযো ৰ্যো দাস্যাং জাতঃ স শাৰীৰিকনিযমেন জজ্ঞে যশ্চ পত্ন্যাং জাতঃ স প্ৰতিজ্ঞযা জজ্ঞে|
24 These things serve as illustrations, for the women represent two covenants. One covenant is from Mount Sinai and bears children into slavery: This is Hagar.
২৪ইদমাখ্যানং দৃষ্টন্তস্ৱৰূপং| তে দ্ৱে যোষিতাৱীশ্ৱৰীযসন্ধী তযোৰেকা সীনযপৰ্ৱ্ৱতাদ্ উৎপন্না দাসজনযিত্ৰী চ সা তু হাজিৰা|
25 Now Hagar stands for Mount Sinai in Arabia and corresponds to the present-day Jerusalem, because she is in slavery with her children.
২৫যস্মাদ্ হাজিৰাশব্দেনাৰৱদেশস্থসীনযপৰ্ৱ্ৱতো বোধ্যতে, সা চ ৱৰ্ত্তমানাযা যিৰূশালম্পুৰ্য্যাঃ সদৃশী| যতঃ স্ৱবালৈঃ সহিতা সা দাসৎৱ আস্তে|
26 But the Jerusalem above is free, and she is our mother.
২৬কিন্তু স্ৱৰ্গীযা যিৰূশালম্পুৰী পত্নী সৰ্ৱ্ৱেষাম্ অস্মাকং মাতা চাস্তে|
27 For it is written: “Rejoice, O barren woman, who bears no children; break forth and cry aloud, you who have never travailed; because more are the children of the desolate woman than of her who has a husband.”
২৭যাদৃশং লিখিতম্ আস্তে, "ৱন্ধ্যে সন্তানহীনে ৎৱং স্ৱৰং জযজযং কুৰু| অপ্ৰসূতে ৎৱযোল্লাসো জযাশব্দশ্চ গীযতাং| যত এৱ সনাথাযা যোষিতঃ সন্ততে ৰ্গণাৎ| অনাথা যা ভৱেন্নাৰী তদপত্যানি ভূৰিশঃ|| "
28 Now you, brothers, like Isaac, are children of promise.
২৮হে ভ্ৰাতৃগণ, ইম্হাক্ ইৱ ৱযং প্ৰতিজ্ঞযা জাতাঃ সন্তানাঃ|
29 At that time, however, the son born by the flesh persecuted the son born by the Spirit. It is the same now.
২৯কিন্তু তদানীং শাৰীৰিকনিযমেন জাতঃ পুত্ৰো যদ্ৱদ্ আত্মিকনিযমেন জাতং পুত্ৰম্ উপাদ্ৰৱৎ তথাধুনাপি|
30 But what does the Scripture say? “Expel the slave woman and her son, for the slave woman’s son will never share in the inheritance with the free woman’s son.”
৩০কিন্তু শাস্ত্ৰে কিং লিখিতং? "ৎৱম্ ইমাং দাসীং তস্যাঃ পুত্ৰঞ্চাপসাৰয যত এষ দাসীপুত্ৰঃ পত্নীপুত্ৰেণ সমং নোত্তৰাধিকাৰী ভৱিয্যতীতি| "
31 Therefore, brothers, we are not children of the slave woman, but of the free woman.
৩১অতএৱ হে ভ্ৰাতৰঃ, ৱযং দাস্যাঃ সন্তানা ন ভূৎৱা পাত্ন্যাঃ সন্তানা ভৱামঃ|
