Ezekiel 2

1 “Son of man,” He said to me, “stand up on your feet and I will speak to you.”

I powiedział do mnie: Synu człowieczy, stań na nogi, a będę do ciebie mówił.

2 And as He spoke to me, the Spirit entered me and set me on my feet, and I heard Him speaking to me.

I wstąpił we mnie duch, gdy przemówił do mnie, i postawił mnie na nogi; potem słyszałem tego, który mówił do mnie.

3 “Son of man,” He said to me, “I am sending you to the Israelites, to a rebellious nation that has rebelled against Me. To this very day they and their fathers have rebelled against Me.

Powiedział mi: Synu człowieczy, ja cię posyłam do synów Izraela, do narodu buntowniczego, który mi się sprzeciwił. Oni i ich ojcowie występowali przeciwko mnie aż do dziś.

4 They are obstinate and stubborn children. I am sending you to them, and you are to say to them, ‘This is what the Lord GOD says.’

Są to synowie o bezczelnych twarzach i zatwardziałym sercu. Do nich cię posyłam. Powiesz im: Tak mówi Pan BÓG.

5 And whether they listen or refuse to listen—for they are a rebellious house—they will know that a prophet has been among them.

A oni, czy posłuchają, czy nie – gdyż są domem buntowniczym – przecież będą wiedzieć, że był wśród nich prorok.

6 But you, son of man, do not be afraid of them or their words. Do not be afraid, though briers and thorns surround you, and you dwell among scorpions. Do not be afraid of their words or dismayed by their presence, though they are a rebellious house.

Ale ty, synu człowieczy, nie bój się ich ani nie lękaj się ich słów, chociaż otaczają cię osty i ciernie i mieszkasz wśród skorpionów. Nie bój się ich słów ani nie lękaj się ich twarzy, gdyż są domem buntowniczym.

7 But speak My words to them, whether they listen or refuse to listen, for they are rebellious.

Powiedz im moje słowa, czy usłuchają, czy nie, gdyż są zbuntowani.

8 And you, son of man, listen to what I tell you. Do not be rebellious like that rebellious house. Open your mouth and eat what I give you.”

Lecz ty, synu człowieczy, słuchaj, co mówię do ciebie: Nie bądź zbuntowany jak [ten] dom buntowniczy. Otwórz swe usta i zjedz, co ci daję.

9 Then I looked and saw a hand reaching out to me, and in it was a scroll,

I spojrzałem, a oto ręka [była] wyciągnięta do mnie, a w niej zwój księgi;

10 which He unrolled before me. And written on the front and back of it were words of lamentation, mourning, and woe.

A on rozwinął go przede mną. Był zapisany z jednej i z drugiej strony, a spisane były w nim lamenty, żal i biadania.