Exodus 1
1 These are the names of the sons of Israel who went to Egypt with Jacob, each with his family:
Yaqubla birlikdə ailələri ilə Misirə gələn İsrail övladlarının adları bunlar idi:
2 Reuben, Simeon, Levi, and Judah;
Ruven, Şimeon, Levi, Yəhuda,
3 Issachar, Zebulun, and Benjamin;
İssakar, Zevulun, Binyamin,
4 Dan and Naphtali; Gad and Asher.
Dan, Naftali, Qad, Aşer,
5 The descendants of Jacob numbered seventy in all, including Joseph, who was already in Egypt.
Yaqubun nəslindən törənən yetmiş nəfər idi. Yaqubun oğlu Yusif artıq Misirdə idi.
6 Now Joseph and all his brothers and all that generation died,
Vaxt yetişdi, Yusif, qardaşları və o nəslin hamısı öldü.
7 but the Israelites were fruitful and increased rapidly; they multiplied and became exceedingly numerous, so that the land was filled with them.
Amma İsrail övladları çoxalıb böyüdülər, sayları artdı və onlar çox qüvvətləndi; ölkə onlarla doldu.
8 Then a new king, who did not know Joseph, came to power in Egypt.
Misirdə Yusifi tanımayan yeni bir padşah taxta çıxdı.
9 “Look,” he said to his people, “the Israelites have become too numerous and too powerful for us.
O, xalqına dedi: «Baxın İsrail övladları sayca bizdən çox və daha qüvvətlidir.
10 Come, let us deal shrewdly with them, or they will increase even more; and if a war breaks out, they may join our enemies, fight against us, and leave the country.”
Gəlin onlarla ağılla rəftar edək, yoxsa çoxalar və müharibə vaxtı düşmənlərimizlə birləşib bizə qarşı vuruşar, sonra isə ölkəni tərk edərlər».
11 So the Egyptians appointed taskmasters over the Israelites to oppress them with forced labor. As a result, they built Pithom and Rameses as store cities for Pharaoh.
Misirlilər İsrail övladlarına əziyyət vermək üçün onların üzərinə zülmkar iş nəzarətçiləri qoydular. İsrail övladları firon üçün Pitom və Ramses adlanan şəhərlər tikdilər. Orada anbarlar yerləşdirdilər.
12 But the more they were oppressed, the more they multiplied and flourished; so the Egyptians came to dread the Israelites.
Ancaq İsrail övladlarına əziyyət vermələrinə baxmayaraq, onlar çoxalıb artırdı. Onda Misirlilər İsrail övladlarından qorxub,
13 They worked the Israelites ruthlessly
onları sıxıntılı əsarətdə saxladılar.
14 and made their lives bitter with hard labor in brick and mortar, and with all kinds of work in the fields. Every service they imposed was harsh.
Misirlilər İsrail övladlarını ağır işlərlə – palçıq tapdalamaqla, kərpic kəsməklə və hər cür tarla işləri ilə amansızcasına işlədib onların həyatını acı etdilər.
15 Then the king of Egypt said to the Hebrew midwives, whose names were Shiphrah and Puah,
Misir padşahı birinin adı Şifra, o birinin adı Pua olan İbrani mamaçalarına dedi:
16 “When you help the Hebrew women give birth, observe them on the birthstools. If the child is a son, kill him; but if it is a daughter, let her live.”
«İbrani qadınlarını doğuzduranda baxın: əgər uşaq oğlan olarsa, onu öldürün, yox, əgər qız olsa, qoy yaşasın».
17 The midwives, however, feared God and did not do as the king of Egypt had instructed; they let the boys live.
Ancaq mamaçalar Allahdan qorxurdular və buna görə Misir padşahının onlara əmr etdiyi kimi etmədilər və oğlan uşaqlarını sağ buraxdılar.
18 So the king of Egypt summoned the midwives and asked them, “Why have you done this? Why have you let the boys live?”
Misir padşahı mamaçaları çağırtdırıb onlara dedi: «Niyə belə etdiniz? Niyə oğlan uşaqlarını sağ buraxdınız?»
19 The midwives answered Pharaoh, “The Hebrew women are not like the Egyptian women, for they are vigorous and give birth before a midwife arrives.”
Mamaçalar firona dedilər: «Çünki İbrani qadınları Misirli qadınlar kimi deyil, onlar daha sağlamdırlar və mamaçalar onların yanına gəlməzdən əvvəl doğurlar».
20 So God was good to the midwives, and the people multiplied and became even more numerous.
Buna görə Allahın xalqı çoxalıb artdı. Allah mamaçalara da xeyirxahlıq göstərdi.
21 And because the midwives feared God, He gave them families of their own.
Ondan qorxduqlarına görə bu qadınlara da ailə nəsib etdi.
22 Then Pharaoh commanded all his people: “Every son born to the Hebrews you must throw into the Nile, but every daughter you may allow to live.”
Firon bütün xalqına əmr edib dedi: «İbranilərdən hər doğulan oğlan uşağını Nil çayına atın! Hər qız uşağını isə sağ qoyun».
