Ecclesiastes 1
1 These are the words of the Teacher, the son of David, king in Jerusalem:
Słowa Kaznodziei, syna Dawida, króla w Jerozolimie.
2 “Futility of futilities,” says the Teacher, “futility of futilities! Everything is futile!”
Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – marność nad marnościami. Wszystko jest marnością.
3 What does a man gain from all his labor, at which he toils under the sun?
Jaki pożytek ma człowiek z całego swego trudu, który podejmuje pod słońcem?
4 Generations come and generations go, but the earth remains forever.
Jedno pokolenie przemija, [drugie] pokolenie przychodzi, lecz ziemia trwa na wieki.
5 The sun rises and the sun sets; it hurries back to where it rises.
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i spieszy do swego miejsca, z którego znów wschodzi.
6 The wind blows southward, then turns northward; round and round it swirls, ever returning on its course.
Wiatr idzie na południe i zawraca na północ, krąży nieustannie i znowu wraca na drogę swego krążenia.
7 All the rivers flow into the sea, yet the sea is never full; to the place from which the streams come, there again they flow.
Wszystkie rzeki płyną do morza, lecz morze się nie przepełnia; do miejsca, z którego rzeki płyną, [znowu] wracają.
8 All things are wearisome, more than one can describe; the eye is not satisfied with seeing, nor the ear content with hearing.
Wszystkie rzeczy [są] pełne trudu, a człowiek nie zdoła tego wyrazić. Oko nie nasyci się patrzeniem ani ucho nie napełni się słuchaniem.
9 What has been will be again, and what has been done will be done again; there is nothing new under the sun.
To, co było, jest tym, co będzie; a to, co się stało, jest tym, co się stanie. I nie ma nic nowego pod słońcem.
10 Is there a case where one can say, “Look, this is new”? It has already existed in the ages before us.
Czy jest coś, o czym można by powiedzieć: Patrz, to jest coś nowego? I to już było w dawnych czasach, które były przed nami.
11 There is no remembrance of those who came before, and those yet to come will not be remembered by those who follow after.
Nie ma pamięci o dawnych rzeczach; także o tych, które będą, nie będzie pamięci u tych, którzy potem nastaną.
12 I, the Teacher, was king over Israel in Jerusalem.
Ja, Kaznodzieja, byłem królem nad Izraelem w Jerozolimie.
13 And I set my mind to seek and explore by wisdom all that is done under heaven. What a heavy burden God has laid upon the sons of men to occupy them!
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby mądrością szukać wszystkiego i wybadać wszystko, co się dzieje pod niebem. To uciążliwe zadanie Bóg dał synom ludzkim, aby się nim trudzili.
14 I have seen all the things that are done under the sun, and have found them all to be futile, a pursuit of the wind.
Widziałem wszystkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 What is crooked cannot be straightened, and what is lacking cannot be counted.
Tego, co krzywe, nie da się wyprostować, a tego, czego brak, nie da się policzyć.
16 I said to myself, “Behold, I have grown and increased in wisdom beyond all those before me who were over Jerusalem, and my mind has observed a wealth of wisdom and knowledge.”
Tak więc pomyślałem w swoim sercu: Oto wzbogaciłem się i dano mi więcej mądrości niż wszystkim, którzy byli przede mną w Jerozolimie. I moje serce doświadczyło wielkiej mądrości i wiedzy.
17 So I set my mind to know wisdom and madness and folly; I learned that this, too, is a pursuit of the wind.
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby poznać mądrość, a także by poznać szaleństwo i głupotę. [Ale] poznałem, że i to jest utrapieniem ducha.
18 For with much wisdom comes much sorrow, and as knowledge grows, grief increases.
Gdzie bowiem jest wiele mądrości, [tam] jest wiele smutku. A kto przysparza wiedzy, przysparza i cierpienia.
