< Ecclesiastes 7 >

1 A good name is better than fine perfume, and one’s day of death is better than his day of birth.
نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است.
2 It is better to enter a house of mourning than a house of feasting, since death is the end of every man, and the living should take this to heart.
رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد.
3 Sorrow is better than laughter, for a sad countenance is good for the heart.
غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد.
4 The heart of the wise is in the house of mourning, but the heart of fools is in the house of pleasure.
کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد.
5 It is better to heed a wise man’s rebuke than to listen to the song of fools.
گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان،
6 For like the crackling of thorns under the pot, so is the laughter of the fool. This too is futile.
که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.
7 Surely extortion turns a wise man into a fool, and a bribe corrupts the heart.
گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند.
8 The end of a matter is better than the beginning, and a patient spirit is better than a proud one.
انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است.
9 Do not be quickly provoked in your spirit, for anger settles in the lap of a fool.
بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند.
10 Do not say, “Why were the old days better than these?” For it is unwise of you to ask about this.
حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست.
11 Wisdom, like an inheritance, is good, and it benefits those who see the sun.
حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است.
12 For wisdom, like money, is a shelter, and the advantage of knowledge is that wisdom preserves the life of its owner.
حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد.
13 Consider the work of God: Who can straighten what He has bent?
در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟
14 In the day of prosperity, be joyful, but in the day of adversity, consider this: God has made one of these along with the other, so that a man cannot discover anything that will come after him.
پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
15 In my futile life I have seen both of these: A righteous man perishing in his righteousness, and a wicked man living long in his wickedness.
در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند.
16 Do not be overly righteous, and do not make yourself too wise. Why should you destroy yourself?
پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری،
17 Do not be excessively wicked, and do not be a fool. Why should you die before your time?
و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری.
18 It is good to grasp the one and not let the other slip from your hand. For he who fears God will follow both warnings.
از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی.
19 Wisdom makes the wise man stronger than ten rulers in a city.
یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند.
20 Surely there is no righteous man on earth who does good and never sins.
در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.
21 Do not pay attention to every word that is spoken, or you may hear your servant cursing you.
حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛
22 For you know in your heart that many times you yourself have cursed others.
چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای.
23 All this I tested by wisdom, saying, “I resolve to be wise.” But it was beyond me.
من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود.
24 What exists is out of reach and very deep. Who can fathom it?
کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است.
25 I directed my mind to understand, to explore, to search out wisdom and explanations, and to understand the stupidity of wickedness and the folly of madness.
پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است.
26 And I find more bitter than death the woman who is a snare, whose heart is a net, and whose hands are chains. The man who pleases God escapes her, but the sinner is ensnared.
زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود.
27 “Behold,” says the Teacher, “I have discovered this by adding one thing to another to find an explanation.
«معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم.
28 While my soul was still searching but not finding, among a thousand I have found one upright man, but among all these I have not found one such woman.
هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم!
29 Only this have I found: I have discovered that God made men upright, but they have sought out many schemes.”
بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.»

< Ecclesiastes 7 >