< Ecclesiastes 10 >

1 As dead flies bring a stench to the perfumer’s oil, so a little folly outweighs wisdom and honor.
همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.
2 A wise man’s heart inclines to the right, but the heart of a fool to the left.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.
3 Even as the fool walks along the road, his sense is lacking, and he shows everyone that he is a fool.
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.
4 If the ruler’s temper flares against you, do not abandon your post, for calmness lays great offenses to rest.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.
5 There is an evil I have seen under the sun— an error that proceeds from the ruler:
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:
6 Folly is appointed to great heights, but the rich sit in lowly positions.
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛
7 I have seen slaves on horseback, while princes go on foot like slaves.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.
8 He who digs a pit may fall into it, and he who breaches a wall may be bitten by a snake.
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.
9 The one who quarries stones may be injured by them, and he who splits logs endangers himself.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.
10 If the axe is dull and the blade unsharpened, more strength must be exerted, but skill produces success.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.
11 If the snake bites before it is charmed, there is no profit for the charmer.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.
12 The words of a wise man’s mouth are gracious, but the lips of a fool consume him.
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛
13 The beginning of his talk is folly, and the end of his speech is evil madness.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛
14 Yet the fool multiplies words. No one knows what is coming, and who can tell him what will come after him?
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟
15 The toil of a fool wearies him, for he does not know the way to the city.
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.
16 Woe to you, O land whose king is a youth, and whose princes feast in the morning.
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!
17 Blessed are you, O land whose king is a son of nobles, and whose princes feast at the proper time— for strength and not for drunkenness.
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.
18 Through laziness the roof caves in, and in the hands of the idle, the house leaks.
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.
19 A feast is prepared for laughter, and wine makes life merry, but money is the answer for everything.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.
20 Do not curse the king even in your thoughts, or curse the rich even in your bedroom, for a bird of the air may carry your words, and a winged creature may report your speech.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

< Ecclesiastes 10 >