< Acts 5 >

1 Now a man named Ananias, together with his wife Sapphira, also sold a piece of property.
Екх мурш, савэс акхарэнас Анания и лэстири ромни Сапфира битиндэ хулаимос.
2 With his wife’s full knowledge, he kept back some of the proceeds for himself, but brought a portion and laid it at the apostles’ feet.
Саво-то котор битинимастар вов тховдя кай пэрнэ апостолонэнди. Ай авэр котор гарадя пэсти. Лэстири ромни жанэлас пала кода.
3 Then Peter said, “Ananias, how is it that Satan has filled your heart to lie to the Holy Spirit and withhold some of the proceeds from the land?
Пэтро пхэндя: — Анания! Пэр со ту дян Сатанасти тэ пхэрдярэл тиро води, кай ту пхэндян найчячимос Свэнтонэ Духости, и гаравдян андай цэмин пхувьятири?
4 Did it not belong to you before it was sold? And after it was sold, was it not at your disposal? How could you conceive such a deed in your heart? You have not lied to men, but to God!”
Кода, со ту битиндян, сас тиро, ай ловэ, со ту прилян, сас тирэ. Пэр со ту тховдян андо тиро води тэ тирэс кадя? Ту пхэндян найчячимос на манушэнди, а Дэвлэсти.
5 On hearing these words, Ananias fell down and died. And great fear came over all who heard what had happened.
Кала Анания ашундя кала лава, вов пэля и муля. Бари дар авиля пэ всаворэн, ко ашундэ када.
6 Then the young men stepped forward, wrapped up his body, and carried him out and buried him.
И тунчи тэрнэ мануша вщиле, гытосардэ тэ гаравэн, выандярдэ тай гаравдэ.
7 About three hours later his wife also came in, unaware of what had happened.
Ай кала прожыля трин чясоря, авиля и ромни лэстири. Вой на жанэлас, со тердяпэ.
8 “Tell me,” said Peter, “is this the price you and your husband got for the land?” “Yes,” she answered, “that is the price.”
Пэтро пушля латар: — Пхэн манди, палай кацави цэмин тумэ битиндэ э пхув? — Агэ, — пхэндя вой, — палай кацави.
9 “How could you agree to test the Spirit of the Lord?” Peter replied. “Look, the feet of the men who buried your husband are at the door, and they will carry you out also.”
Нэ Пэтро пхэндя лати: — Со када тумэ допхэндэпэ тэ зумавэн Духос Раестирэс? Акэ, зажан андэ удар кола, савэ гаравдэ тирэ ромэс. Онэ и тут выандярэна.
10 At that instant she fell down at his feet and died. Then the young men came in and, finding her dead, carried her out and buried her beside her husband.
Андэ кадья ж вряма вой пэля пашай пэрнэ лэстирэ тай муля. Тэрнэ мануша зажыле и аракхле ла муляса. Онэ выандярдэ тай гаравдэ ла паша лако ром.
11 And great fear came over the whole church and all who heard about these events.
И бари дар авиля пэ всавори кхандири и пэ всаворэ, ко ашундя када.
12 The apostles performed many signs and wonders among the people, and with one accord the believers gathered together in Solomon’s Colonnade.
Апостолоря пэстирэ вастэнца терэнас бут шпэры и диворя машкар мануша. Всаворэ патикунэ екхэтанэ стидэнаспэ андэ Соломоностирэ тиндэ.
13 Although the people regarded them highly, no one else dared to join them.
Авэр мануша даранас тэ приашэн лэндэ, ай народо лашарэлас лэн.
14 Yet more and more believers were brought to the Lord—large numbers of both men and women.
Майбут мануша авэлас кав патявимос андо Рай, и мурша и жувля.
15 As a result, people brought the sick into the streets and laid them on cots and mats, so that at least Peter’s shadow might fall on some of them as he passed by.
Мануша выандярэнас лэ насвалэн пэ гасы и тховэнас пэ паторя тай пэ паринда, кай и лэ Пэтростири тень, кала вов прожалас, тэ пэрэл пэ варикастэ андар лэндэ.
16 Crowds also gathered from the towns around Jerusalem, bringing the sick and those tormented by unclean spirits, and all of them were healed.
Андо Иерусалимо андай пашутнэ фороря зжанаспэ бут мануша. Онэ анэнас насвалэн и колэн, андэр кастэ сас найжужэ духоря, и всаворэ састярэнаспэ.
17 Then the high priest and all his associates, who belonged to the party of the Sadducees, were filled with jealousy. They went out
Баро рашай и всаворэ, ко сас пэ лэстири риг, андав стидимос садукеёско, пхэрдярэпэ холяса пэ лэн,
18 and arrested the apostles and put them in the public jail.
и схутилдэ лэ Апостолонэн и запхандадэ андо фороско баруно.
19 But during the night an angel of the Lord opened the doors of the jail and brought them out, saying,
Нэ ангело Раеско и рят отпхэрнадя удара андав бар, выандярдя лэн тай пхэндя:
20 “Go, stand in the temple courts and tell the people the full message of this new life.”
— Жантэ, тэрдён андо храмо и пхэнэн всаворэ кала лава жувимастирэ лэ манушэнди.
21 At daybreak the apostles entered the temple courts as they had been told and began to teach the people. When the high priest and his associates arrived, they convened the Sanhedrin—the full assembly of the elders of Israel—and sent to the jail for the apostles.
Онэ кангле тай жыле дэнзор андо храмо и сытярэнас. Андэ кодья вряма барэ рашая и кола, савэ сас лэнца, авиле и стидэ Синедрионо, акхардэ всаворэн пхурэдэрэн андай шавэ Израилёстирэ и бишалдэ андо баруно бутярнэн тэ анэн лэ апостолонэн.
22 But on arriving at the jail, the officers did not find them there. So they returned with the report:
Нэ бутярнэ, сар авиле, на аракхле лэн андо баруно и рисайле тай допхэндэ:
23 “We found the jail securely locked, with the guards posted at the doors; but when we opened them, we found no one inside.”
— Амэ дикхле, со барунэстирэ удара мишто затердэ и пашай лэндэ тэрдён халавдэ, нэ кала отпхэрнадэ удара, андрэ никас на аракхле.
24 When the captain of the temple guard and the chief priests heard this account, they were perplexed as to what was happening.
Кала пхурэдэр халавдэнго андо храмо и барэ рашая ашундэ кала лава, фартэ дивосайле и на жанэнас, сар тэ полэн кода, со тердяпэ.
25 Then someone came in and announced, “Look, the men you put in jail are standing in the temple courts teaching the people!”
Авиля варико и допхэндя лэнди: — Акэ мурша, савэн тумэ запхандадэ андо баруно, тэрдён андо храмо и сытярэн лэ манушэн.
26 At that point, the captain went with the officers and brought the apostles—but not by force, for fear the people would stone them.
Тунчи халавдэнго пхурэдэр жыля лэ бутярнэнца и андя лэн най зораса, колэсти со даранас лэ манушэндар, кай тэ на помарэн лэн барэнца.
27 They brought them in and made them stand before the Sanhedrin, where the high priest interrogated them.
Кала андэ лэн и тховдэ андо Синедрионо, баро рашай пушля лэн:
28 “We gave you strict orders not to teach in this name,” he said. “Yet you have filled Jerusalem with your teaching and are determined to make us responsible for this man’s blood.”
— Чи на запхэндэ амэ тумэнди тэ сытярэн палав кадва алав? Ай тумэ пав всаворо Иерусалимо розандярдэ тумаро сытяримос и камэн тэ ужылисарэн амэн пала миримос Калэстирэс Манушэс.
29 But Peter and the other apostles replied, “We must obey God rather than men.
Пэтро и апостолоря пхэндэ пэ када: — Трэбуй тэ кандас фэдэр Дэвлэс, сар лэ манушэс.
30 The God of our fathers raised up Jesus, whom you had killed by hanging Him on a tree.
Дэл амарэ дадэндиро жундярдя андай мулэ Исусос, Савэс тумэ тховдэ по каштуно трушул тай умардэ.
31 God exalted Him to His right hand as Prince and Savior, in order to grant repentance and forgiveness of sins to Israel.
О Дэл вазгля Лэс правонэ вастэса и тердя Пхурэдэрэса и Фэрисаримареса, кай тэ дэл Израилёсти каисаримос и эртисаримос лэ бэзэхэндар.
32 We are witnesses of these things, and so is the Holy Spirit, whom God has given to those who obey Him.”
Допхэнимаря калэсти амэ и Свэнто Духо, Савэс о Дэл дя колэнди, ко кандэл Лэс.
33 When the Council members heard this, they were enraged, and they resolved to put the apostles to death.
Кола, савэ сас котэ, кала ашундэ када, росшынэнаспэ холятар и камэнас тэ умарэн лэн.
34 But a Pharisee named Gamaliel, a teacher of the law who was honored by all the people, stood up in the Sanhedrin and ordered that the men be put outside for a short time.
Тунчи вщиля андо Синедрионо екх фарисеё, савэс акхарэнас Гамалиило, сытяримари Законоско, пативало англай всаворэ мануша. Вов припхэндя тэ выандярэн апостолонэн пэ найбари вряма,
35 “Men of Israel,” he said, “consider carefully what you are about to do to these men.
и пхэндя манушэнди андав Синедрионо: — Мурша Израилёстирэ! Погындон машкар пэстэ палай кала мануша, со лэнца тэ терэн.
36 Some time ago Theudas rose up, claiming to be somebody, and about four hundred men joined him. He was killed, all his followers were dispersed, and it all came to nothing.
На фартэ дэлмут авиля Февда, саво сикавэлас пэс пала варисаво баро мануш, и лэстэ приашыле варикай штаршэл мануша. Нэ вов сас умардо, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ, и на ашыляпэ никас.
37 After him, Judas the Galilean appeared in the days of the census and drew away people after him. He too perished, and all his followers were scattered.
Тунчи пала лэстэ сас Иуда галилеянино. Вов авиля, кала сас запистросаримос, тай андярдя пала пэстэ бутэн манушэн. Нэ вов муля, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ.
38 So in the present case I advise you: Leave these men alone. Let them go! For if their purpose or endeavor is of human origin, it will fail.
И икхатар пхэнав тумэнди: ашавэн калэн манушэн и отмукэн лэн. Сар када воля и рындо манушэндирэ, то онэ роспэрэнапэ,
39 But if it is from God, you will not be able to stop them. You may even find yourselves fighting against God.”
ай сар Дэвлэстар, тумэ нисар на роспхагэна лэн. Фэрисавэн, кай тумэ тэ на ашэн вражымаренца Дэвлэсти. Кола, савэ сас котэ, кангле лэс.
40 At this, they yielded to Gamaliel. They called the apostles in and had them flogged. Then they ordered them not to speak in the name of Jesus, and released them.
Онэ акхардэ апостолонэн и припхэндэ тэ марэн лэн чюкнянца. Тунчи запхэндэ лэнди тэ пхэнэн палав алав Исусоско тай отмукле лэн.
41 The apostles left the Sanhedrin, rejoicing that they had been counted worthy of suffering disgrace for the Name.
Онэ жыле андав Синедрионо и лошавэнас, со лэнди выпэля патив тэ прилэн лажаимос палав алав Исусоско.
42 Every day, in the temple courts and from house to house, they did not stop teaching and proclaiming the good news that Jesus is the Christ.
Всаворэ деса андо храмо и пай чера на пэрэашэнас тэ сытярэн и тэ пхэнэн Радосаво Лав палав Исусо Христосо.

< Acts 5 >