Acts 4

1 While Peter and John were speaking to the people, the priests and the captain of the temple guard and the Sadducees came up to them,

۱ و چون ایشان با قوم سخن می‌گفتند، کهنه وسردار سپاه هیکل و صدوقیان بر سر ایشان تاختند،

2 greatly disturbed that they were teaching the people and proclaiming in Jesus the resurrection of the dead.

۲ چونکه مضطرب بودند از اینکه ایشان قوم را تعلیم می‌دادند و در عیسی به قیامت ازمردگان اعلام می‌نمودند.

3 They seized Peter and John, and because it was evening, they put them in custody until the next day.

۳ پس دست بر ایشان انداخته، تا فردا محبوس نمودند زیرا که آن، وقت عصر بود.

4 But many who heard the message believed, and the number of men grew to about five thousand.

۴ اما بسیاری از آنانی که کلام را شنیدند ایمان آوردند و عدد ایشان قریب به پنج هزاررسید.

5 The next day the rulers, elders, and scribes assembled in Jerusalem,

۵ بامدادان روسا و مشایخ و کاتبان ایشان دراورشلیم فراهم آمدند،

6 along with Annas the high priest, Caiaphas, John, Alexander, and many others from the high priest’s family.

۶ با حنای رئیس کهنه وقیافا و یوحنا و اسکندر و همه کسانی که از قبیله رئیس کهنه بودند.

7 They had Peter and John brought in and began to question them: “By what power or what name did you do this?”

۷ و ایشان را در میان بداشتند واز ایشان پرسیدند که «شما به کدام قوت و به چه نام این کار را کرده‌اید؟»

8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, “Rulers and elders of the people!

۸ آنگاه پطرس ازروح‌القدس پر شده، بدیشان گفت: «ای روسای قوم و مشایخ اسرائیل،

9 If we are being examined today about a kind service to a man who was lame, to determine how he was healed,

۹ اگر امروز از ما بازپرس می‌شود درباره احسانی که بدین مرد ضعیف شده، یعنی به چه سبب او صحت یافته است،

10 then let this be known to all of you and to all the people of Israel: It is by the name of Jesus Christ of Nazareth, whom you crucified but whom God raised from the dead, that this man stands before you healed.

۱۰ جمیع شما و تمام قوم اسرائیل را معلوم باد که به نام عیسی مسیح ناصری که شما مصلوب کردید و خدا او را از مردگان برخیزانید، در او این کس به حضور شما تندرست ایستاده است.

11 This Jesus is ‘the stone you builders rejected, which has become the cornerstone.’

۱۱ این است آن سنگی که شما معماران آن را رد کردید والحال سر زاویه شده است.

12 Salvation exists in no one else, for there is no other name under heaven given to men by which we must be saved.”

۱۲ و در هیچ‌کس غیراز او نجات نیست زیرا که اسمی دیگر زیر آسمان به مردم عطانشده که بدان باید ما نجات یابیم.»

13 When they saw the boldness of Peter and John and realized that they were unschooled, ordinary men, they marveled and took note that these men had been with Jesus.

۱۳ پس چون دلیری پطرس و یوحنا را دیدندو دانستند که مردم بی‌علم و امی هستند، تعجب کردند و ایشان را شناختند که از همراهان عیسی بودند.

14 And seeing the man who had been healed standing there with them, they had nothing to say in response.

۱۴ و چون آن شخص را که شفا یافته بود باایشان ایستاده دیدند، نتوانستند به ضد ایشان چیزی گویند.

15 So they ordered them to leave the Sanhedrin and then conferred together.

۱۵ پس حکم کردند که ایشان ازمجلس بیرون روند و با یکدیگر مشورت کرده، گفتند

16 “What shall we do with these men?” they asked. “It is clear to everyone living in Jerusalem that a remarkable miracle has occurred through them, and we cannot deny it.

۱۶ که «با این دو شخص چه کنیم؟ زیرا که برجمیع سکنه اورشلیم واضح شد که معجزه‌ای آشکار از ایشان صادر گردید و نمی توانیم انکار کرد.

17 But to keep this message from spreading any further among the people, we must warn them not to speak to anyone in this name.”

۱۷ لیکن تا بیشتر در میان قوم شیوع نیابد، ایشان را سخت تهدید کنیم که دیگر با هیچ‌کس این اسم را به زبان نیاورند.»

18 Then they called them in again and commanded them not to speak or teach at all in the name of Jesus.

۱۸ پس ایشان راخواسته قدغن کردند که هرگز نام عیسی را بر زبان نیاورند و تعلیم ندهند.

19 But Peter and John replied, “Judge for yourselves whether it is right in God’s sight to listen to you rather than God.

۱۹ اما پطرس و یوحنا درجواب ایشان گفتند: «اگر نزد خدا صواب است که اطاعت شما را بر اطاعت خدا ترجیح دهیم حکم کنید.

20 For we cannot stop speaking about what we have seen and heard.”

۲۰ زیرا که ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده‌ایم، نگوییم.»

21 After further threats they let them go. They could not find a way to punish them, because all the people were glorifying God for what had happened.

۲۱ و چون ایشان رازیاد تهدید نموده بودند، آزاد ساختند چونکه راهی نیافتند که ایشان را معذب سازند به‌سبب قوم زیرا همه به واسطه آن ماجرا خدا را تمجیدمی نمودند،

22 For the man who was miraculously healed was over forty years old.

۲۲ زیرا آن شخص که معجزه شفا دراو پدید گشت، بیشتر از چهل ساله بود.

23 On their release, Peter and John returned to their own people and reported everything that the chief priests and elders had said to them.

۲۳ و چون رهایی یافتند، نزد رفقای خودرفتند و ایشان را از آنچه روسای کهنه و مشایخ بدیشان گفته بودند، مطلع ساختند.

24 When the believers heard this, they lifted up their voices to God with one accord. “Sovereign Lord,” they said, “You made the heaven and the earth and the sea and everything in them.

۲۴ چون این راشنیدند، آواز خود را به یکدل به خدا بلند کرده، گفتند: «خداوندا، تو آن خدا هستی که آسمان وزمین و دریا و آنچه در آنها است آفریدی،

25 You spoke by the Holy Spirit through the mouth of Your servant, our father David: ‘Why do the nations rage and the peoples plot in vain?

۲۵ که بوسیله روح‌القدس به زبان پدر ما و بنده خودداود گفتی “چرا امت‌ها هنگامه می‌کنند و قومها به باطل می‌اندیشند؛

26 The kings of the earth take their stand and the rulers gather together against the Lord and against His Anointed One.’

۲۶ سلاطین زمین برخاستند وحکام با هم مشورت کردند، برخلاف خداوند وبرخلاف مسیحش.”

27 In fact, this is the very city where Herod and Pontius Pilate conspired with the Gentiles and the people of Israel against Your holy servant Jesus, whom You anointed.

۲۷ زیرا که فی الواقع بر بنده قدوس تو عیسی که او را مسح کردی، هیرودیس و پنطیوس پیلاطس با امت‌ها و قومهای اسرائیل با هم جمع شدند،

28 They carried out what Your hand and will had decided beforehand would happen.

۲۸ تا آنچه را که دست و رای تو از قبل مقدر فرموده بود، به‌جا آورند.

29 And now, Lord, consider their threats, and enable Your servants to speak Your word with complete boldness,

۲۹ و الان ای خداوند، به تهدیدات ایشان نظر کن و غلامان خود را عطا فرما تا به دلیری تمام به کلام تو سخن گویند،

30 as You stretch out Your hand to heal and perform signs and wonders through the name of Your holy servant Jesus.”

۳۰ به دراز کردن دست خود، بجهت شفادادن و جاری کردن آیات و معجزات به نام بنده قدوس خود عیسی.»

31 After they had prayed, their meeting place was shaken, and they were all filled with the Holy Spirit and spoke the word of God boldly.

۳۱ و چون ایشان دعا کرده بودند، مکانی که درآن جمع بودند به حرکت آمد و همه به روح‌القدس پر شده، کلام خدا را به دلیری می‌گفتند.

32 The multitude of believers was one in heart and soul. No one claimed that any of his possessions was his own, but they shared everything they owned.

۳۲ و جمله مومنین را یک دل و یک جان بود، بحدی که هیچ‌کس چیزی از اموال خودرا از آن خود نمی دانست، بلکه همه‌چیز رامشترک می‌داشتند.

33 With great power the apostles continued to give their testimony about the resurrection of the Lord Jesus. And abundant grace was upon them all.

۳۳ و رسولان به قوت عظیم به قیامت عیسی خداوند شهادت می‌دادند و فیضی عظیم برهمگی ایشان بود.

34 There were no needy ones among them, because those who owned lands or houses would sell their property, bring the proceeds from the sales,

۳۴ زیرا هیچ‌کس از آن گروه محتاج نبود زیرا هر‌که صاحب زمین یا خانه بود، آنها را فروختند و قیمت مبیعات را آورده،

35 and lay them at the apostles’ feet for distribution to anyone as he had need.

۳۵ به قدمهای رسولان می‌نهادند و به هر یک بقدراحتیاجش تقسیم می‌نمودند.

36 Joseph, a Levite from Cyprus, whom the apostles called Barnabas (meaning Son of Encouragement),

۳۶ و یوسف که رسولان او را برنابا یعنی ابن الوعظ لقب دادند، مردی از سبط لاوی و از طایفه قپرسی،

37 sold a field he owned, brought the money, and laid it at the apostles’ feet.

۳۷ زمینی را که داشت فروخته، قیمت آن را آورد و پیش قدمهای رسولان گذارد.