Acts 3
1 One afternoon Peter and John were going up to the temple at the hour of prayer, the ninth hour.
തൃതീയയാമവേലായാം സത്യാം പ്രാർഥനായാഃ സമയേ പിതരയോഹനൗ സമ്ഭൂയ മന്ദിരം ഗച്ഛതഃ|
2 And a man who was lame from birth was being carried to the temple gate called Beautiful, where he was put every day to beg from those entering the temple courts.
തസ്മിന്നേവ സമയേ മന്ദിരപ്രവേശകാനാം സമീപേ ഭിക്ഷാരണാർഥം യം ജന്മഖഞ്ജമാനുഷം ലോകാ മന്ദിരസ്യ സുന്ദരനാമ്നി ദ്വാരേ പ്രതിദിനമ് അസ്ഥാപയൻ തം വഹന്തസ്തദ്വാരം ആനയൻ|
3 When he saw Peter and John about to enter, he asked them for money.
തദാ പിതരയോഹനൗ മന്തിരം പ്രവേഷ്ടുമ് ഉദ്യതൗ വിലോക്യ സ ഖഞ്ജസ്തൗ കിഞ്ചിദ് ഭിക്ഷിതവാൻ|
4 Peter looked directly at him, as did John. “Look at us!” said Peter.
തസ്മാദ് യോഹനാ സഹിതഃ പിതരസ്തമ് അനന്യദൃഷ്ട്യാ നിരീക്ഷ്യ പ്രോക്തവാൻ ആവാം പ്രതി ദൃഷ്ടിം കുരു|
5 So the man gave them his attention, expecting to receive something from them.
തതഃ സ കിഞ്ചിത് പ്രാപ്ത്യാശയാ തൗ പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃതവാൻ|
6 But Peter said, “Silver or gold I do not have, but what I have I give you: In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk!”
തദാ പിതരോ ഗദിതവാൻ മമ നികടേ സ്വർണരൂപ്യാദി കിമപി നാസ്തി കിന്തു യദാസ്തേ തദ് ദദാമി നാസരതീയസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ ത്വമുത്ഥായ ഗമനാഗമനേ കുരു|
7 Taking him by the right hand, Peter helped him up, and at once the man’s feet and ankles were made strong.
തതഃ പരം സ തസ്യ ദക്ഷിണകരം ധൃത്വാ തമ് ഉദതോലയത്; തേന തത്ക്ഷണാത് തസ്യ ജനസ്യ പാദഗുൽഫയോഃ സബലത്വാത് സ ഉല്ലമ്ഫ്യ പ്രോത്ഥായ ഗമനാഗമനേ ഽകരോത്|
8 He sprang to his feet and began to walk. Then he went with them into the temple courts, walking and leaping and praising God.
തതോ ഗമനാഗമനേ കുർവ്വൻ ഉല്ലമ്ഫൻ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ താഭ്യാം സാർദ്ധം മന്ദിരം പ്രാവിശത്|
9 When all the people saw him walking and praising God,
തതഃ സർവ്വേ ലോകാസ്തം ഗമനാഗമനേ കുർവ്വന്തമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദന്തഞ്ച വിലോക്യ
10 they recognized him as the man who used to sit begging at the Beautiful Gate of the temple, and they were filled with wonder and amazement at what had happened to him.
മന്ദിരസ്യ സുന്ദരേ ദ്വാരേ യ ഉപവിശ്യ ഭിക്ഷിതവാൻ സഏവായമ് ഇതി ജ്ഞാത്വാ തം പ്രതി തയാ ഘടനയാ ചമത്കൃതാ വിസ്മയാപന്നാശ്ചാഭവൻ|
11 While the man clung to Peter and John, all the people were astonished and ran to them in the walkway called Solomon’s Colonnade.
യഃ ഖഞ്ജഃ സ്വസ്ഥോഭവത് തേന പിതരയോഹനോഃ കരയോർധ്ടതയോഃ സതോഃ സർവ്വേ ലോകാ സന്നിധിമ് ആഗച്ഛൻ|
12 And when Peter saw this, he addressed the people: “Men of Israel, why are you surprised by this? Why do you stare at us as if by our own power or godliness we had made this man walk?
തദ് ദൃഷ്ട്വാ പിതരസ്തേഭ്യോഽകഥയത്, ഹേ ഇസ്രായേലീയലോകാ യൂയം കുതോ ഽനേനാശ്ചര്യ്യം മന്യധ്വേ? ആവാം നിജശക്ത്യാ യദ്വാ നിജപുണ്യേന ഖഞ്ജമനുഷ്യമേനം ഗമിതവന്താവിതി ചിന്തയിത്വാ ആവാം പ്രതി കുതോഽനന്യദൃഷ്ടിം കുരുഥ?
13 The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our fathers, has glorified His servant Jesus. You handed Him over and rejected Him before Pilate, even though he had decided to release Him.
യം യീശും യൂയം പരകരേഷു സമാർപയത തതോ യം പീലാതോ മോചയിതുമ് ഏച്ഛത് തഥാപി യൂയം തസ്യ സാക്ഷാൻ നാങ്ഗീകൃതവന്ത ഇബ്രാഹീമ ഇസ്ഹാകോ യാകൂബശ്ചേശ്വരോഽർഥാദ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യ തസ്യ യീശോ ർമഹിമാനം പ്രാകാശയത്|
14 You rejected the Holy and Righteous One and asked that a murderer be released to you.
കിന്തു യൂയം തം പവിത്രം ധാർമ്മികം പുമാംസം നാങ്ഗീകൃത്യ ഹത്യാകാരിണമേകം സ്വേഭ്യോ ദാതുമ് അയാചധ്വം|
15 You killed the Author of life, but God raised Him from the dead, and we are witnesses of the fact.
പശ്ചാത് തം ജീവനസ്യാധിപതിമ് അഹത കിന്ത്വീശ്വരഃ ശ്മശാനാത് തമ് ഉദസ്ഥാപയത തത്ര വയം സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ|
16 By faith in the name of Jesus, this man whom you see and know has been made strong. It is Jesus’ name and the faith that comes through Him that has given him this complete healing in your presence.
ഇമം യം മാനുഷം യൂയം പശ്യഥ പരിചിനുഥ ച സ തസ്യ നാമ്നി വിശ്വാസകരണാത് ചലനശക്തിം ലബ്ധവാൻ തസ്മിൻ തസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ തം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് സമ്പൂർണരൂപേണ സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്|
17 And now, brothers, I know that you acted in ignorance, as did your leaders.
ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം യുഷ്മാകമ് അധിപതയശ്ച അജ്ഞാത്വാ കർമ്മാണ്യേതാനി കൃതവന്ത ഇദാനീം മമൈഷ ബോധോ ജായതേ|
18 But in this way God has fulfilled what He foretold through all the prophets, saying that His Christ would suffer.
കിന്ത്വീശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദുഃഖഭോഗേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം മുഖേഭ്യോ യാം യാം കഥാം പൂർവ്വമകഥയത് താഃ കഥാ ഇത്ഥം സിദ്ധാ അകരോത്|
19 Repent, then, and turn back, so that your sins may be wiped away,
അതഃ സ്വേഷാം പാപമോചനാർഥം ഖേദം കൃത്വാ മനാംസി പരിവർത്തയധ്വം, തസ്മാദ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാപ്രാപ്തേഃ സമയ ഉപസ്ഥാസ്യതി;
20 that times of refreshing may come from the presence of the Lord, and that He may send Jesus, the Christ, who has been appointed for you.
പുനശ്ച പൂർവ്വകാലമ് ആരഭ്യ പ്രചാരിതോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രേഷയിഷ്യതി|
21 Heaven must take Him in until the time comes for the restoration of all things, which God announced long ago through His holy prophets. (aiōn g165)
കിന്തു ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ ഈശ്വരോ നിജപവിത്രഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോന യഥാ കഥിതവാൻ തദനുസാരേണ സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം സിദ്ധിപര്യ്യന്തം തേന സ്വർഗേ വാസഃ കർത്തവ്യഃ| (aiōn g165)
22 For Moses said, ‘The Lord your God will raise up for you a prophet like me from among your brothers. You must listen to Him in everything He tells you.
യുഷ്മാകം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണമധ്യാത് മത്സദൃശം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി, തതഃ സ യത് കിഞ്ചിത് കഥയിഷ്യതി തത്ര യൂയം മനാംസി നിധദ്ധ്വം|
23 Everyone who does not listen to Him will be completely cut off from among his people.’
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പ്രാണീ തസ്യ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ കഥാം ന ഗ്രഹീഷ്യതി സ നിജലോകാനാം മധ്യാദ് ഉച്ഛേത്സ്യതേ," ഇമാം കഥാമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ കേവലോ മൂസാഃ കഥയാമാസ ഇതി നഹി,
24 Indeed, all the prophets from Samuel on, as many as have spoken, have proclaimed these days.
ശിമൂയേൽഭവിഷ്യദ്വാദിനമ് ആരഭ്യ യാവന്തോ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് അകഥയൻ തേ സർവ്വഏവ സമയസ്യൈതസ്യ കഥാമ് അകഥയൻ|
25 And you are sons of the prophets and of the covenant God made with your fathers when He said to Abraham, ‘Through your offspring all the families of the earth will be blessed.’
യൂയമപി തേഷാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സന്താനാഃ, "തവ വംശോദ്ഭവപുംസാ സർവ്വദേശീയാ ലോകാ ആശിഷം പ്രാപ്താ ഭവിഷ്യന്തി", ഇബ്രാഹീമേ കഥാമേതാം കഥയിത്വാ ഈശ്വരോസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സാർദ്ധം യം നിയമം സ്ഥിരീകൃതവാൻ തസ്യ നിയമസ്യാധികാരിണോപി യൂയം ഭവഥ|
26 When God raised up His Servant, He sent Him first to you to bless you by turning each of you from your wicked ways.”
അത ഈശ്വരോ നിജപുത്രം യീശുമ് ഉത്ഥാപ്യ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സ്വസ്വപാപാത് പരാവർത്ത്യ യുഷ്മഭ്യമ് ആശിഷം ദാതും പ്രഥമതസ്തം യുഷ്മാകം നികടം പ്രേഷിതവാൻ|
