Acts 26
1 Agrippa said to Paul, “You have permission to speak for yourself.” Then Paul stretched out his hand and began his defense:
Тунчи Агрипа пхэндя Павлости: — Тути домукэлпэ тэ пхэнэс лав пала пэстэ. Павло вазгля пэско васт тай ля тэ дэл дума:
2 “King Agrippa, I consider myself fortunate to stand before you today to defend myself against all the accusations of the Jews,
— Тхагар Агрипа! Мэ бахтало тэ допхэнав адес тути пэско чячимос англай всаворэ иудеёря, савэ ужылисарэн ман.
3 especially since you are acquainted with all the Jewish customs and controversies. I beg you, therefore, to listen to me patiently.
Ту фартэ мишто жанэс пала вся, со прилито машкар иудеёря и пала со онэ ханпэ. Колэсти мангав тут, терпиримаса выашун ман.
4 Surely all the Jews know how I have lived from the earliest days of my youth, among my own people and in Jerusalem.
Всаворэ иудеёря жанэн, сар мэ тэрнимастар жувавас машкар мэрно народо андо Иерусалимо.
5 They have known me for a long time and can testify, if they are willing, that I lived as a Pharisee, adhering to the strictest sect of our religion.
Онэ дэлмут жанэн ман, и сар закамэна, допхэнэна, со мэ сымас фарисеё и жувавас пав майсасто сытяримос андэ амаро патявимос.
6 And now I stand on trial because of my hope in the promise that God made to our fathers,
Ай адес мэ тэрдював англав сындо пала пэстири надия пэ лав, саво дя о Дэл амарэнди дадэнди.
7 the promise our twelve tribes are hoping to realize as they earnestly serve God day and night. It is because of this hope, O king, that I am accused by the Jews.
Дэшудуй родоря амарэ народостирэ дес и рят всавораса зораса терэн бути важо Дэл тай ажутярэн, кала терэлапэ кадва лав. Пала надия пэ када, тхагар, ман ужылисарэн иудеёря.
8 Why would any of you consider it incredible that God raises the dead?
Тумэ бинэн, со пхарэс тэ патян андо кода, со о Дэл жундярэл мулэн?
9 So then, I too was convinced that I ought to do all I could to oppose the name of Jesus of Nazareth.
И мэ кадя ж гындосаравас, со манди трэбуй тэ тирав вся, со андэ мэрно зор, пэ холи алавэсти Исусостирэс андав Назарето.
10 And that is what I did in Jerusalem. With authority from the chief priests I put many of the saints in prison, and when they were condemned to death, I cast my vote against them.
Када мэ и теравас андо Иерусалимо. Мэ прилем зор лэ барэ рашаендар и пхандававас андо баруно бутэн свэнтонэ манушэн, ай кала лэн сындосарэнас по миримос, мэ отдавас пала када пэско гласо.
11 I frequently had them punished in the synagogues, and I tried to make them blaspheme. In my raging fury against them, I even went to foreign cities to persecute them.
Мэ бут молоря маравас лэн андэ всаворэ синагоги, кай онэ тэ отпхэндён пэстирэ патявимастар. Мэ сымас кацаво холяко пэр лэндэ, со гонисаравас лэн андэ авэр фороря.
12 In this pursuit I was on my way to Damascus with the authority and commission of the chief priests.
Екхвар мэ ладавас андо Дамаско припхэнимаса и зораса лэ барэ рашаендар.
13 About noon, O king, as I was on the road, I saw a light from heaven, brighter than the sun, shining around me and my companions.
Пав дром кордэ, тхагар, мэ удикхлем удуд болыбнастар, саво свэнтояспэ майфартэ, сар о кхам. Мэ и ко жалас манца ашылепэ андрал калэс удудэстар.
14 We all fell to the ground, and I heard a voice say to me in Hebrew, ‘Saul, Saul, why do you persecute Me? It is hard for you to kick against the goads.’
Амэ всаворэ пэле пэ пхув, ай мэ ашундэм гласо, саво дэлас дума манца пай евреёнэндири шыб: «Савло! Савло! Сости ту гонисарэс Ман? Пхарэс тути тэ жас пэр Мандэ».
15 ‘Who are You, Lord?’ I asked. ‘I am Jesus, whom you are persecuting,’ the Lord replied.
Тунчи мэ пушлем: «Ко Ту, Рай?» «Мэ Исусо, Савэс ту гонисарэс, — пхэндя Рай. —
16 ‘But get up and stand on your feet. For I have appeared to you to appoint you as a servant and as a witness of what you have seen from Me and what I will show you.
Вщи и тэрдюв. Мэ авилем, кай тэ тирав тут Мэрнэ бутярнэса, кай ту тэ роспхэнэс пала кода, со дикхлян, со Мэ тути сикавава.
17 I will rescue you from your own people and from the Gentiles. I am sending you to them
Мэ фэрисарава тут тирэ народостар и найиудеёндар, савэндэ Мэ тут бишалав.
18 to open their eyes, so that they may turn from darkness to light and from the power of Satan to God, that they may receive forgiveness of sins and an inheritance among those sanctified by faith in Me.’
Кай ту отпхэрнадян лэнди якха и обрисардян лэ калимастар кав удуд, тай рисардян лэн андав Сатанаско васт кав Дэл, соб лэндирэ бэзэха тэ авэн эртисардэ и онэ тэ авэн машкар кола, кас Мэ свэнтосардэм патявимаса андэр Мандэ».
19 So then, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision.
Тхагар Агрипа, манди нащи сас тэ на кандав болыбнаско дикхимос.
20 First to those in Damascus and Jerusalem, then to everyone in the region of Judea, and then to the Gentiles, I declared that they should repent and turn to God, performing deeds worthy of their repentance.
Майанглал мэ ашылем тэ роспхэнав колэнди, ко сас андо Дамаско, тунчи колэнди, ко жувэнас андо Иерусалимо и андэ Иудея. Ай тунчи ашылем тэ пхэнав найиудеёнди, кай онэ тэ каисавэн аглав Дэл тай тэ сикавэн рындонэнца, со онэ чячимаса каисайле.
21 For this reason the Jews seized me in the temple courts and tried to kill me.
Пала када иудеёря схутилдэ ман андо храмо и камле тэ умарэн.
22 But I have had God’s help to this day, and I stand here to testify to small and great alike. I am saying nothing beyond what the prophets and Moses said would happen:
Нэ о Дэл жыкай адесутно дес поможысарэл манди, и акэ мэ тэрдював катэ и допхэнав цэкнэнди тай барэнди. Мэ пхэнав качи кода, со пхэнэнас пророкоря и Моисеё.
23 that the Christ would suffer, and as the first to rise from the dead, would proclaim light to our people and to the Gentiles.”
Мэ пхэнав, со лэ Христости трэбуй сас тэ пэрэандярэл грыжа, англунэсти тэ жундёл андай мулэ тай тэ роспхэнэл амарэ народости, тай найиудеёнди пала удуд».
24 At this stage of Paul’s defense, Festus exclaimed in a loud voice, “You are insane, Paul! Your great learning is driving you to madness!”
Кала вов кадя дэлас дума, Фэсто цыписайля. — Ту на андэ пэстири годи, Павло! Баро ервалимос заандярдя тут годятар!
25 But Paul answered, “I am not insane, most excellent Festus; I am speaking words of truth and sobriety.
Павло пхэндя: — Пативало Фэсто, мэ на диляйлем, ай кода, со мэ пхэнав исин чячимос и годявимос.
26 For the king knows about these matters, and I can speak freely to him. I am confident that none of this has escaped his notice, because it was not done in a corner.
Тхагар, англав саво мэ отпхэрнадо дав дума, када вся жанэл. Мэ патяв, со вся када, на сас гаравдо лэстар, кадя сар сас тердо на андо гаравдо тхан.
27 King Agrippa, do you believe the prophets? I know you do.”
Тхагар Агрипа, ту патяс пророконди? Мэ жанав, со патяс!
28 Then Agrippa said to Paul, “Can you persuade me in such a short time to become a Christian?”
— Ту кадя сыго камэс тэ терэс ман христианиноса? — пхэндя Агрипа лэ Павлости.
29 “Short time or long,” Paul replied, “I wish to God that not only you but all who hear me this day may become what I am, except for these chains.”
Павло пхэндя: — Скачи када вряма тэ на авэл, сыго ай лунго, мэ мангав Дэвлэс, кай качи най екх ту, нэ и всаворэ, ко ашунэл ман адес, тэ ашэн, сар мэ, качи билэпунзэ.
30 Then the king and the governor rose, along with Bernice and those seated with them.
Тунчи тхагар вщиля, и лэса вщиле баро рай, Берника и всаворэ, ко сас лэнца.
31 On their way out, they said to one another, “This man has done nothing worthy of death or imprisonment.”
Онэ выжыле тай пхэнэнас екх екхэсти: — Кадва мануш на тердя нисо, кай лэс тэ умарэн чи тэ запхандавэн андэ лэпунзэ.
32 And Agrippa said to Festus, “This man could have been released if he had not appealed to Caesar.”
— Мэ отмуклем бы лэс, нэ вов мангля сындо кав императоро, — пхэндя Агрипа Фэстости.
