< 2 Samuel 9 >

1 Then David asked, “Is there anyone left from the house of Saul to whom I can show kindness for the sake of Jonathan?”
Hagi Deviti'a mago'a vahe zamatahigeno, Soli nagapintira mago'a vahera mani'nafi? Mani'nenigeta keta antahita hu'nenuta, nasaminke'na Jonatani'ma knare avu'ava'zama hunante'nere nona huntegahue.
2 And there was a servant of Saul’s family named Ziba. They summoned him to David, and the king inquired, “Are you Ziba?” “I am your servant,” he replied.
Hagi Siba'a korapara Soli eri'za ne' mani'neankino, kini ne' Deviti'a kehigeno egeno Sibana antahigeno, Kagra Sibago? Higeno agra huno, Izo ramoka nagre kagri eri'za vahere.
3 So the king asked, “Is there anyone left of Saul’s family to whom I can show the kindness of God?” Ziba answered, “There is still Jonathan’s son, who is lame in both feet.”
Hagi kini ne'mo'a antahigeno, Mago'a Soli nagapinti vahera mani'nafi? Mago'ma mani'nenigenka nasamige'na, knare avu'ava'zana hunte'na Anumzamofo avesi averi ha'neno. Anage higeno Siba'a kenona huno, Izo magora Jonatani nemofo'a mani'neanagi tare agiamo'a haviza hu'negeno kana vano nosie.
4 “Where is he?” replied the king. And Ziba said, “Indeed, he is in Lo-debar at the house of Machir son of Ammiel.”
Higeno kini ne'mo'a antahigeno, Ana risera iga mani'ne? huno kini ne'mo'a antahigegeno Siba'a huno, Ammieli nemofo Makiri nompi Lodeba kumate mani'ne.
5 So King David had him brought from the house of Machir son of Ammiel in Lo-debar.
Anage higeno kini ne' Deviti'a huzamantege'za vu'za ana risera Lodeba kumateti Ammieli nemofo Makiri nompintira ome avre'za e'naze.
6 And when Mephibosheth son of Jonathan, the son of Saul, came to David, he fell facedown in reverence. Then David said, “Mephibosheth!” “I am your servant,” he replied.
Hagi Mefiboseti'a Jonatani nemofo Soli negehokino, kini ne' Devitinte'ma ehanatino'a avugosaregati mopafi emasegeno, Deviti'a huno, Mefibosetigo? Huno higeno, izo eri'za vahekamo'na nagre.
7 “Do not be afraid,” said David, “for surely I will show you kindness for the sake of your father Jonathan. I will restore to you all the land of your grandfather Saul, and you will always eat at my table.”
Higeno Deviti'a asamino, Korera osuo. Na'ankure negafa Jonatani'enema huvempa hu'nogu kagrira knare navu'nava hunegante'na, negageho Soli mopa ete kamigahue. Ana hanugenka kagra maka zupa nagrane ne'zama nenoa tratetira ne'zana negahane.
8 Mephibosheth bowed down and said, “What is your servant, that you should show regard for a dead dog like me?”
Hagi Mefiboseti'a mago'ane avugosaregati umaseno nahigenka kini ne'moka eri'za vahekamo'na fri'nea kraganama hu'noa vahera e'inahu knare kavukavara hunantane huno hu'ne.
9 Then the king summoned Saul’s servant Ziba and said to him, “I have given to your master’s grandson all that belonged to Saul and to all his house.
Hagi Deviti'a Soli eri'za ne' Sibana kehigeno egeno amanage huno asami'ne, Mika Soline naga'amofo mopane maka zazamia ete kvakamofo Soli negeho Mefiboseti ami vagaroe.
10 You and your sons and servants are to work the ground for him and bring in the harvest, so that your master’s grandson may have food to eat. But Mephibosheth, your master’s grandson, is always to eat at my table.” Now Ziba had fifteen sons and twenty servants.
Hagi kagrane mofavre raminka'ane eri'za vahekane ana mopafina hoza anteta erita eme amigahaze. Hianagi kvakamofo negeho Mefiboseti'a nagrane maka zupa ne'zane tratera mani'neno ne'zana negahie. Hagi Sibana 15ni'a ne' mofavre'a manigeno, 20'a eri'za vahe'a mani'ne.
11 And Ziba said to the king, “Your servant will do all that my lord the king has commanded.” So Mephibosheth ate at David’s table like one of the king’s own sons.
Hagi Siba'a kenona'a huno, Rana kini nimoka mikazama huo hunka hunantana zana hugahue. Hagi ana knaretima agafa hiana Mefiboseti'a kini ne'mofo mofavregna huno ne'zane trate ne'zana ne'ne.
12 And Mephibosheth had a young son named Mica, and all who dwelt in the house of Ziba were servants of Mephibosheth.
Hagi Mefiboseti'a ne' mofavre mago ante'ne, agi'a Mika'e. Hagi maka Siba naga'mo'za Mefiboseti eri'za vahe mani'naze.
13 So Mephibosheth lived in Jerusalem, because he always ate at the king’s table, and he was lame in both feet.
Hagi Mefiboseti'a Jerusalemi kini ne'ene mani'neno, nezama nenea tratetira maka zupa ne'zana ne'ne. Na'ankure tarega agiamo'a haviza hu'ne.

< 2 Samuel 9 >