2 Corinthians 1
1 Paul, an apostle of Christ Jesus by the will of God, and Timothy our brother, To the church of God in Corinth, together with all the saints throughout Achaia:
ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തിമഥിർഭ്രാതാ ച ദ്വാവേതൗ കരിന്ഥനഗരസ്ഥായൈ ഈശ്വരീയസമിതയ ആഖായാദേശസ്ഥേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ പവിത്രലോകേഭ്യശ്ച പത്രം ലിഖതഃ|
2 Grace and peace to you from God our Father and the Lord Jesus Christ.
അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, the Father of compassion and the God of all comfort,
കൃപാലുഃ പിതാ സർവ്വസാന്ത്വനാകാരീശ്വരശ്ച യോഽസ്മത്പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരഃ സ ധന്യോ ഭവതു|
4 who comforts us in all our troubles, so that we can comfort those in any trouble with the comfort we ourselves have received from God.
യതോ വയമ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ തയാ സാന്ത്വനയാ യത് സർവ്വവിധക്ലിഷ്ടാൻ ലോകാൻ സാന്ത്വയിതും ശക്നുയാമ തദർഥം സോഽസ്മാകം സർവ്വക്ലേശസമയേഽസ്മാൻ സാന്ത്വയതി|
5 For just as the sufferings of Christ overflow to us, so also through Christ our comfort overflows.
യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശാ യദ്വദ് ബാഹുല്യേനാസ്മാസു വർത്തന്തേ തദ്വദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുസാന്ത്വനാഢ്യാ അപി ഭവാമഃ|
6 If we are afflicted, it is for your comfort and salvation; if we are comforted, it is for your comfort, which accomplishes in you patient endurance of the same sufferings we experience.
വയം യദി ക്ലിശ്യാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ ക്ലിശ്യാമഹേ യതോഽസ്മാഭി ര്യാദൃശാനി ദുഃഖാനി സഹ്യന്തേ യുഷ്മാകം താദൃശദുഃഖാനാം സഹനേന തൗ സാധയിഷ്യേതേ ഇത്യസ്മിൻ യുഷ്മാനധി മമ ദൃഢാ പ്രത്യാശാ ഭവതി|
7 And our hope for you is sure, because we know that just as you share in our sufferings, so also you will share in our comfort.
യദി വാ വയം സാന്ത്വനാം ലഭാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ താമപി ലഭാമഹേ| യതോ യൂയം യാദൃഗ് ദുഃഖാനാം ഭാഗിനോഽഭവത താദൃക് സാന്ത്വനായാ അപി ഭാഗിനോ ഭവിഷ്യഥേതി വയം ജാനീമഃ|
8 We do not want you to be unaware, brothers, of the hardships we encountered in the province of Asia. We were under a burden far beyond our ability to endure, so that we despaired even of life.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആശിയാദേശേ യഃ ക്ലേശോഽസ്മാൻ ആക്രാമ്യത് തം യൂയം യദ് അനവഗതാസ്തിഷ്ഠത തന്മയാ ഭദ്രം ന മന്യതേ| തേനാതിശക്തിക്ലേശേന വയമതീവ പീഡിതാസ്തസ്മാത് ജീവനരക്ഷണേ നിരുപായാ ജാതാശ്ച,
9 Indeed, we felt we were under the sentence of death, in order that we would not trust in ourselves, but in God, who raises the dead.
അതോ വയം സ്വേഷു ന വിശ്വസ്യ മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാപയിതരീശ്വരേ യദ് വിശ്വാസം കുർമ്മസ്തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ പ്രാണദണ്ഡോ ഭോക്തവ്യ ഇതി സ്വമനസി നിശ്ചിതം|
10 He has delivered us from such a deadly peril, and He will deliver us. In Him we have placed our hope that He will yet again deliver us,
ഏതാദൃശഭയങ്കരാത് മൃത്യോ ര്യോ ഽസ്മാൻ അത്രായതേദാനീമപി ത്രായതേ സ ഇതഃ പരമപ്യസ്മാൻ ത്രാസ്യതേ ഽസ്മാകമ് ഏതാദൃശീ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|
11 as you help us by your prayers. Then many will give thanks on our behalf for the favor shown us in answer to their prayers.
ഏതദർഥമസ്മത്കൃതേ പ്രാർഥനയാ വയം യുഷ്മാഭിരുപകർത്തവ്യാസ്തഥാ കൃതേ ബഹുഭി ര്യാചിതോ യോഽനുഗ്രഹോഽസ്മാസു വർത്തിഷ്യതേ തത്കൃതേ ബഹുഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽപി കാരിഷ്യതേ|
12 And this is our boast: Our conscience testifies that we have conducted ourselves in the world, and especially in relation to you, in the holiness and sincerity that are from God—not in worldly wisdom, but in the grace of God.
അപരഞ്ച സംസാരമധ്യേ വിശേഷതോ യുഷ്മന്മധ്യേ വയം സാംസാരിക്യാ ധിയാ നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണാകുടിലതാമ് ഈശ്വരീയസാരല്യഞ്ചാചരിതവന്തോഽത്രാസ്മാകം മനോ യത് പ്രമാണം ദദാതി തേന വയം ശ്ലാഘാമഹേ|
13 For we do not write you anything that is beyond your ability to read and understand. And I hope that you will understand us completely,
യുഷ്മാഭി ര്യദ് യത് പഠ്യതേ ഗൃഹ്യതേ ച തദന്യത് കിമപി യുഷ്മഭ്യമ് അസ്മാഭി ർന ലിഖ്യതേ തച്ചാന്തം യാവദ് യുഷ്മാഭി ർഗ്രഹീഷ്യത ഇത്യസ്മാകമ് ആശാ|
14 as you have already understood us in part, so that you may boast of us just as we will boast of you in the day of our Lord Jesus.
യൂയമിതഃ പൂർവ്വമപ്യസ്മാൻ അംശതോ ഗൃഹീതവന്തഃ, യതഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ യദ്വദ് യുഷ്മാസ്വസ്മാകം ശ്ലാഘാ തദ്വദ് അസ്മാസു യുഷ്മാകമപി ശ്ലാഘാ ഭവിഷ്യതി|
15 Confident of this, I planned to visit you first, so that you might receive a double blessing.
അപരം യൂയം യദ് ദ്വിതീയം വരം ലഭധ്വേ തദർഥമിതഃ പൂർവ്വം തയാ പ്രത്യാശയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമി
16 I wanted to visit you on my way to Macedonia, and to return to you from Macedonia, and then to have you help me on my way to Judea.
യുഷ്മദ്ദേശേന മാകിദനിയാദേശം വ്രജിത്വാ പുനസ്തസ്മാത് മാകിദനിയാദേശാത് യുഷ്മത്സമീപമ് ഏത്യ യുഷ്മാഭി ര്യിഹൂദാദേശം പ്രേഷയിഷ്യേ ചേതി മമ വാഞ്ഛാസീത്|
17 When I planned this, did I do it carelessly? Or do I make my plans by human standards, so as to say “Yes, yes” when I really mean “No, no”?
ഏതാദൃശീ മന്ത്രണാ മയാ കിം ചാഞ്ചല്യേന കൃതാ? യദ് യദ് അഹം മന്ത്രയേ തത് കിം വിഷയിലോകഇവ മന്ത്രയാണ ആദൗ സ്വീകൃത്യ പശ്ചാദ് അസ്വീകുർവ്വേ?
18 But as surely as God is faithful, our message to you is not “Yes” and “No.”
യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ കഥിതാനി വാക്യാന്യഗ്രേ സ്വീകൃതാനി ശേഷേഽസ്വീകൃതാനി നാഭവൻ ഏതേനേശ്വരസ്യ വിശ്വസ്തതാ പ്രകാശതേ|
19 For the Son of God, Jesus Christ, who was proclaimed among you by me and Silvanus and Timothy, was not “Yes” and “No,” but in Him it has always been “Yes.”
മയാ സില്വാനേന തിമഥിനാ ചേശ്വരസ്യ പുത്രോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ ഘോഷിതഃ സ തേന സ്വീകൃതഃ പുനരസ്വീകൃതശ്ച തന്നഹി കിന്തു സ തസ്യ സ്വീകാരസ്വരൂപഏവ|
20 For all the promises of God are “Yes” in Christ. And so through Him, our “Amen” is spoken to the glory of God.
ഈശ്വരസ്യ മഹിമാ യദ് അസ്മാഭിഃ പ്രകാശേത തദർഥമ് ഈശ്വരേണ യദ് യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത്സർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേന സ്വീകൃതം സത്യീഭൂതഞ്ച|
21 Now it is God who establishes both us and you in Christ. He anointed us,
യുഷ്മാൻ അസ്മാംശ്ചാഭിഷിച്യ യഃ ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാസ്നൂൻ കരോതി സ ഈശ്വര ഏവ|
22 placed His seal on us, and put His Spirit in our hearts as a pledge of what is to come.
സ ചാസ്മാൻ മുദ്രാങ്കിതാൻ അകാർഷീത് സത്യാങ്കാരസ്യ പണഖരൂപമ് ആത്മാനം അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു നിരക്ഷിപച്ച|
23 I call God as my witness that it was in order to spare you that I did not return to Corinth.
അപരം യുഷ്മാസു കരുണാം കുർവ്വൻ അഹമ് ഏതാവത്കാലം യാവത് കരിന്ഥനഗരം ന ഗതവാൻ ഇതി സത്യമേതസ്മിൻ ഈശ്വരം സാക്ഷിണം കൃത്വാ മയാ സ്വപ്രാണാനാം ശപഥഃ ക്രിയതേ|
24 Not that we lord it over your faith, but we are fellow workers with you for your joy, because it is by faith that you stand firm.
വയം യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ നിയന്താരോ ന ഭവാമഃ കിന്തു യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യ സഹായാ ഭവാമഃ, യസ്മാദ് വിശ്വാസേ യുഷ്മാകം സ്ഥിതി ർഭവതി|
