2 Corinthians 6
1 As God’s fellow workers, then, we urge you not to receive God’s grace in vain.
১তস্য সহাযা ৱযং যুষ্মান্ প্ৰাৰ্থযামহে, ঈশ্ৱৰস্যানুগ্ৰহো যুষ্মাভি ৰ্ৱৃথা ন গৃহ্যতাং|
2 For He says: “In the time of favor I heard you, and in the day of salvation I helped you.” Behold, now is the time of favor; now is the day of salvation!
২তেনোক্তমেতৎ, সংশ্ৰোষ্যামি শুভে কালে ৎৱদীযাং প্ৰাৰ্থনাম্ অহং| উপকাৰং কৰিষ্যামি পৰিত্ৰাণদিনে তৱ| পশ্যতাযং শুভকালঃ পশ্যতেদং ত্ৰাণদিনং|
3 We put no obstacle in anyone’s way, so that no one can discredit our ministry.
৩অস্মাকং পৰিচৰ্য্যা যন্নিষ্কলঙ্কা ভৱেৎ তদৰ্থং ৱযং কুত্ৰাপি ৱিঘ্নং ন জনযামঃ,
4 Rather, as servants of God we commend ourselves in every way: in great endurance; in troubles, hardships, and calamities;
৪কিন্তু প্ৰচুৰসহিষ্ণুতা ক্লেশো দৈন্যং ৱিপৎ তাডনা কাৰাবন্ধনং নিৱাসহীনৎৱং পৰিশ্ৰমো জাগৰণম্ উপৱসনং
5 in beatings, imprisonments, and riots; in labor, sleepless nights, and hunger;
৫নিৰ্ম্মলৎৱং জ্ঞানং মৃদুশীলতা হিতৈষিতা
6 in purity, knowledge, patience, and kindness; in the Holy Spirit and in sincere love;
৬পৱিত্ৰ আত্মা নিষ্কপটং প্ৰেম সত্যালাপ ঈশ্ৱৰীযশক্তি
7 in truthful speech and in the power of God; with the weapons of righteousness in the right hand and in the left;
৭ৰ্দক্ষিণৱামাভ্যাং কৰাভ্যাং ধৰ্ম্মাস্ত্ৰধাৰণং
8 through glory and dishonor, slander and praise; viewed as imposters, yet genuine;
৮মানাপমানযোৰখ্যাতিসুখ্যাত্যো ৰ্ভাগিৎৱম্ এতৈঃ সৰ্ৱ্ৱৈৰীশ্ৱৰস্য প্ৰশংস্যান্ পৰিচাৰকান্ স্ৱান্ প্ৰকাশযামঃ|
9 as unknown, yet well-known; dying, and yet we live on; punished, yet not killed;
৯ভ্ৰমকসমা ৱযং সত্যৱাদিনো ভৱামঃ, অপৰিচিতসমা ৱযং সুপৰিচিতা ভৱামঃ, মৃতকল্পা ৱযং জীৱামঃ, দণ্ড্যমানা ৱযং ন হন্যামহে,
10 sorrowful, yet always rejoicing; poor, yet making many rich; having nothing, and yet possessing everything.
১০শোকযুক্তাশ্চ ৱযং সদানন্দামঃ, দৰিদ্ৰা ৱযং বহূন্ ধনিনঃ কুৰ্ম্মঃ, অকিঞ্চনাশ্চ ৱযং সৰ্ৱ্ৱং ধাৰযামঃ|
11 We have spoken freely to you, Corinthians. Our hearts are open wide.
১১হে কৰিন্থিনঃ, যুষ্মাকং প্ৰতি মমাস্যং মুক্তং মমান্তঃকৰণাঞ্চ ৱিকসিতং|
12 It is not our affection, but yours, that is restrained.
১২যূযং মমান্তৰে ন সঙ্কোচিতাঃ কিঞ্চ যূযমেৱ সঙ্কোচিতচিত্তাঃ|
13 As a fair exchange, I ask you as my children: Open wide your hearts also.
১৩কিন্তু মহ্যং ন্যায্যফলদানাৰ্থং যুষ্মাভিৰপি ৱিকসিতৈ ৰ্ভৱিতৱ্যম্ ইত্যহং নিজবালকানিৱ যুষ্মান্ ৱদামি|
14 Do not be unequally yoked with unbelievers. For what partnership can righteousness have with wickedness? Or what fellowship does light have with darkness?
১৪অপৰম্ অপ্ৰত্যযিভিঃ সাৰ্দ্ধং যূযম্ একযুগে বদ্ধা মা ভূত, যস্মাদ্ ধৰ্ম্মাধৰ্ম্মযোঃ কঃ সম্বন্ধোঽস্তি? তিমিৰেণ সৰ্দ্ধং প্ৰভাযা ৱা কা তুলনাস্তি?
15 What harmony is there between Christ and Belial? Or what does a believer have in common with an unbeliever?
১৫বিলীযালদেৱেন সাকং খ্ৰীষ্টস্য ৱা কা সন্ধিঃ? অৱিশ্ৱাসিনা সাৰ্দ্ধং ৱা ৱিশ্ৱাসিলোকস্যাংশঃ কঃ?
16 What agreement can exist between the temple of God and idols? For we are the temple of the living God. As God has said: “I will dwell with them and walk among them, and I will be their God, and they will be My people.”
১৬ঈশ্ৱৰস্য মন্দিৰেণ সহ ৱা দেৱপ্ৰতিমানাং কা তুলনা? অমৰস্যেশ্ৱৰস্য মন্দিৰং যূযমেৱ| ঈশ্ৱৰেণ তদুক্তং যথা, তেষাং মধ্যেঽহং স্ৱাৱাসং নিধাস্যামি তেষাং মধ্যে চ যাতাযাতং কুৰ্ৱ্ৱন্ তেষাম্ ঈশ্ৱৰো ভৱিষ্যামি তে চ মল্লোকা ভৱিষ্যন্তি|
17 “Therefore come out from among them and be separate, says the Lord. Touch no unclean thing, and I will receive you.”
১৭অতো হেতোঃ পৰমেশ্ৱৰঃ কথযতি যূযং তেষাং মধ্যাদ্ বহিৰ্ভূয পৃথগ্ ভৱত, কিমপ্যমেধ্যং ন স্পৃশত; তেনাহং যুষ্মান্ গ্ৰহীষ্যামি,
18 And: “I will be a Father to you, and you will be My sons and daughters, says the Lord Almighty.”
১৮যুষ্মাকং পিতা ভৱিষ্যামি চ, যূযঞ্চ মম কন্যাপুত্ৰা ভৱিষ্যথেতি সৰ্ৱ্ৱশক্তিমতা পৰমেশ্ৱৰেণোক্তং|
