1 Kings 17
1 Now Elijah the Tishbite, who was among the settlers of Gilead, said to Ahab, “As surely as the LORD lives—the God of Israel before whom I stand—there will be neither dew nor rain in these years except at my word!”
Si Elias nga taga-Tishbe, gikan sa Tishbe Gilead, miingon kang Ahab, “Ingon nga buhi si Yahweh, ang Dios sa Israel, nga kaniya ako mibarog, wala gayoy yamog o ulan niining mga tuiga gawas kung akong isulti.”
2 Then a revelation from the LORD came to Elijah:
Ang pulong ni Yahweh midangat kang Elias, nga nag-ingon,
3 “Leave here, turn eastward, and hide yourself by the Brook of Cherith, east of the Jordan.
“Pahawa dinhi ug lakaw ngadto sa sidlakang bahin; pagtago didto sa sapa sa Kerit, sa sidlakan sa Jordan.
4 And you are to drink from the brook, and I have commanded the ravens to feed you there.”
Mahitabo kini nga didto ka magainom sa sapa, ug sugoon ko ang mga uwak sa pagpakaon kanimo didto.”
5 So Elijah did what the LORD had told him, and he went and lived by the Brook of Cherith, east of the Jordan.
Busa milakaw si Elias ug gibuhat ang gisugo sumala sa pulong ni Yahweh. Miadto siya ug mipuyo sa daplin sa sapa sa Kerit, sa sidlakang bahin sa Jordan.
6 The ravens would bring him bread and meat in the morning and evening, and he would drink from the brook.
Ang mga uwak nagdala kaniya ug mga tinapay ug mga karne matag buntag ug gabii, ug gainom siya sa sapa.
7 Some time later, however, the brook dried up because there had been no rain in the land.
Apan sa wala madugay mihubas ang sapa tungod kay wala may ulan sa maong dapit.
8 Then the word of the LORD came to Elijah:
Miabot kaniya ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
9 “Get up and go to Zarephath of Sidon, and stay there. Behold, I have commanded a widow there to provide for you.”
“Barog, lakaw ngadto sa Zarefat, nga sakop sa Sidon, ug puyo didto. Tan-awa, gisugo ko ang usa ka balo didto sa pag-atiman kanimo.”
10 So Elijah got up and went to Zarephath. When he arrived at the city gate, there was a widow gathering sticks. Elijah called to her and said, “Please bring me a little water in a cup, so that I may drink.”
Busa mitindog siya ug miadto sa Zarefat, ug sa pag-abot niya sa ganghaan sa siyudad nakita niya ang usa ka balo nga nangahoy. Busa gitawag niya siya ug giingnan, “Palihog dad-i ako ug dyutay nga tubig aron makainom ako.”
11 And as she was going to get it, he called to her and said, “Please bring me a piece of bread.”
Sa paglakaw na sa usa ka babaye aron mokuha ug tubig gitawag niya siya, ug miingon, “Palihog dad-i usab ako ug usa ka buok tinapay nga anaa kanimo.”
12 But she replied, “As surely as the LORD your God lives, I have no bread—only a handful of flour in a jar and a little oil in a jug. Look, I am gathering a couple of sticks to take home and prepare a meal for myself and my son, so that we may eat it and die.”
Mitubag siya, “Samtang buhi si Yahweh nga imong Dios, wala akoy tinapay, kondili usa lamang ka kumkom nga harina nga anaa sa tadyaw ug diyutay nga lana nga anaa sa tibod. Tan-awa, nangahoy ako ug duha ka kahoy aron mosulod na ako ug lutoon kini alang kanako ug sa akong anak nga lalaki, aron kaonon namo kini ug mamatay.”
13 “Do not be afraid,” Elijah said to her. “Go and do as you have said. But first make me a small cake of bread from what you have, and bring it out to me. Afterward, make some for yourself and your son,
Miingon si Elias kaniya, “Ayaw kahadlok. Lakaw ug buhata ang imong giingon, apan lutoi una ako ug dyutay nga tinapay ug dad-a nganhi kanako. Unya human niana pagluto ug pipila alang kanimo ug alang sa imong anak nga lalaki.
14 for this is what the LORD, the God of Israel, says: ‘The jar of flour will not be exhausted and the jug of oil will not run dry until the day the LORD sends rain upon the face of the earth.’”
Kay nag-ingon si Yahweh, ang Dios sa Israel, “Dili mahutdan sa harina ang tadyaw, ni moundang ang pagtubod sa lana sa imong tibod, hangtod sa adlaw nga paulanan na ni Yahweh ang yuta.”
15 So she went and did according to the word of Elijah, and there was food every day for Elijah and the woman and her household.
Busa gihimo niya ang gisulti ni Elias kaniya. Siya ug si Elias, uban sa iyang panimalay, nakakaon sa daghang mga adlaw.
16 The jar of flour was not exhausted and the jug of oil did not run dry, according to the word that the LORD had spoken through Elijah.
Ang tadyaw sa harina wala mahutdi, ni miundang ang pagtubod sa lana sa tibod, sumala sa pulong nga gisulti ni Yahweh, nga iyang gisulti pinaagi kang Elias.
17 Later, the son of the woman who owned the house became ill, and his sickness grew worse and worse, until no breath remained in him.
Human nianang mga butanga nagsakit ang anak nga lalaki sa balo, nga mao ang tag-balay. Hilabihan kaayo ang iyang balatian nga wala na siya nagginhawa.
18 “O man of God,” said the woman to Elijah, “what have you done to me? Have you come to remind me of my iniquity and cause the death of my son?”
Busa ang iyang inahan miingon kang Elias, “Unsa man kining gidala mo batok kanako, tawo sa Dios? Mianhi ka ba kanako aron sa pagpahinumdom kanako sa akong sala ug pagpatay sa akong anak?”
19 But Elijah said to her, “Give me your son.” So he took him from her arms, carried him to the upper room where he was staying, and laid him on his own bed.
Unya mitubag si Elias kaniya, “Ihatag kanako ang imong anak.” Gikuha niya ang batang lalaki gikan sa mga bukton sa babaye ug gidala niya sa taas ang batang lalaki sa lawak nga iyang gipuy-an, ug gipahigda niya ang bata sa iyang higdaanan.
20 Then he cried out to the LORD, “O LORD my God, have You also brought tragedy on this widow who has opened her home to me, by causing her son to die?”
Mituaw siya kang Yahweh ug miingon, “Yahweh nga akong Dios, gipahamtang mo ba usab ang katalagman niining balo nga akong gipuy-an, pinaagi sa pagpatay sa iyang anak nga lalaki?”
21 Then he stretched himself out over the child three times and cried out to the LORD, “O LORD my God, please let this boy’s life return to him!”
Unya gihap-an ni Elias ang bata sa makatulo ka higayon; nagtuaw siya kang Yahweh ug miingon, “Yahweh nga akong Dios, naghangyo ako kanimo, ibalik intawon ang kinabuhi niining bataa.”
22 And the LORD listened to the voice of Elijah, and the child’s life returned to him, and he lived.
Gidungog ni Yahweh ang pag-ampo ni Elias; ug nabuhi ang bata pag-usab.
23 Then Elijah took the child, brought him down from the upper room into the house, and gave him to his mother. “Look, your son is alive,” Elijah declared.
Gialsa ni Elias ang bata padulong sa silong sa balay gikan sa iyang lawak; gitunol niya ang bata ngadto sa iyang inahan ug miingon, “Tan-awa, nabuhi ang imong anak.”
24 Then the woman said to Elijah, “Now I know that you are a man of God and that the word of the LORD from your mouth is truth.”
Miingon ang babaye kang Elias, “Karon nasayod ako nga ikaw usa ka tawo sa Dios, ug tinuod ang pulong ni Yahweh sa imong baba.”
