1 Corinthians 9
1 Am I not free? Am I not an apostle? Have I not seen Jesus our Lord? Are you yourselves not my workmanship in the Lord?
อหํ กิมฺ เอก: เปฺรริโต นาสฺมิ? กิมหํ สฺวตนฺโตฺร นาสฺมิ? อสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุ: ขฺรีษฺฏ: กึ มยา นาทรฺศิ? ยูยมปิ กึ ปฺรภุนา มทียศฺรมผลสฺวรูปา น ภวถ?
2 Even if I am not an apostle to others, surely I am to you. For you are the seal of my apostleship in the Lord.
อนฺยโลกานำ กฺฤเต ยทฺยปฺยหํ เปฺรริโต น ภเวยํ ตถาจ ยุษฺมตฺกฺฤเต เปฺรริโต'สฺมิ ยต: ปฺรภุนา มม เปฺรริตตฺวปทสฺย มุทฺราสฺวรูปา ยูยเมวาเธฺวฯ
3 This is my defense to those who scrutinize me:
เย โลกา มยิ โทษมาโรปยนฺติ ตานฺ ปฺรติ มม ปฺรตฺยุตฺตรเมตตฺฯ
4 Have we no right to food and to drink?
โภชนปานโย: กิมสฺมากํ กฺษมตา นาสฺติ?
5 Have we no right to take along a believing wife, as do the other apostles and the Lord’s brothers and Cephas?
อเนฺย เปฺรริตา: ปฺรโภ รฺภฺราตเรา ไกผาศฺจ ยตฺ กุรฺวฺวนฺติ ตทฺวตฺ กาญฺจิตฺ ธรฺมฺมภคินีํ วฺยูหฺย ตยา สารฺทฺธํ ปรฺยฺยฏิตุํ วยํ กึ น ศกฺนุม: ?
6 Or are Barnabas and I the only apostles who must work for a living?
สำสาริกศฺรมสฺย ปริตฺยาคาตฺ กึ เกวลมหํ พรฺณพฺพาศฺจ นิวาริเตา?
7 Who serves as a soldier at his own expense? Who plants a vineyard and does not eat of its fruit? Who tends a flock and does not drink of its milk?
นิชธนวฺยเยน ก: สํคฺรามํ กโรติ? โก วา ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ กฺฤตฺวา ตตฺผลานิ น ภุงฺกฺเต? โก วา ปศุวฺรชํ ปาลยนฺ ตตฺปโย น ปิวติ?
8 Do I say this from a human perspective? Doesn’t the Law say the same thing?
กิมหํ เกวลำ มานุษิกำ วาจํ วทามิ? วฺยวสฺถายำ กิเมตาทฺฤศํ วจนํ น วิทฺยเต?
9 For it is written in the Law of Moses: “Do not muzzle an ox while it is treading out the grain.” Is it about oxen that God is concerned?
มูสาวฺยวสฺถาคฺรนฺเถ ลิขิตมาเสฺต, ตฺวํ ศสฺยมรฺทฺทกวฺฤษสฺยาสฺยํ น ภํตฺสฺยสีติฯ อีศฺวเรณ พลีวรฺทฺทานาเมว จินฺตา กึ กฺริยเต?
10 Isn’t He actually speaking on our behalf? Indeed, this was written for us, because when the plowman plows and the thresher threshes, they should also expect to share in the harvest.
กึ วา สรฺวฺวถาสฺมากํ กฺฤเต ตทฺวจนํ เตโนกฺตํ? อสฺมากเมว กฺฤเต ตลฺลิขิตํฯ ย: เกฺษตฺรํ กรฺษติ เตน ปฺรตฺยาศายุกฺเตน กรฺษฺฏวฺยํ, ยศฺจ ศสฺยานิ มรฺทฺทยติ เตน ลาภปฺรตฺยาศายุกฺเตน มรฺทฺทิตวฺยํฯ
11 If we have sown spiritual seed among you, is it too much for us to reap a material harvest from you?
ยุษฺมตฺกฺฤเต'สฺมาภิ: ปารตฺริกาณิ พีชานิ โรปิตานิ, อโต ยุษฺมากไมหิกผลานำ วยมฺ อํศิโน ภวิษฺยาม: กิเมตตฺ มหตฺ กรฺมฺม?
12 If others have this right to your support, shouldn’t we have it all the more? But we did not exercise this right. Instead, we put up with anything rather than hinder the gospel of Christ.
ยุษฺมาสุ โย'ธิการสฺตสฺย ภาคิโน ยทฺยเนฺย ภเวยุสฺตรฺหฺยสฺมาภิสฺตโต'ธิกํ กึ ตสฺย ภาคิภิ รฺน ภวิตวฺยํ? อธิกนฺตุ วยํ เตนาธิกาเรณ น วฺยวหฺฤตวนฺต: กินฺตุ ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย โก'ปิ วฺยาฆาโต'สฺมาภิรฺยนฺน ชาเยต ตทรฺถํ สรฺวฺวํ สหามเหฯ
13 Do you not know that those who work in the temple eat of its food, and those who serve at the altar partake of its offerings?
อปรํ เย ปวิตฺรวสฺตูนำ ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต ปวิตฺรวสฺตุโต ภกฺษฺยาณิ ลภนฺเต, เย จ เวทฺยา: ปริจรฺยฺยำ กุรฺวฺวนฺติ เต เวทิสฺถวสฺตูนามฺ อํศิโน ภวนฺเตฺยตทฺ ยูยํ กึ น วิท?
14 In the same way, the Lord has prescribed that those who preach the gospel should receive their living from the gospel.
ตทฺวทฺ เย สุสํวาทํ โฆษยนฺติ ไต: สุสํวาเทน ชีวิตวฺยมิติ ปฺรภุนาทิษฺฏํฯ
15 But I have not used any of these rights. And I am not writing this to suggest that something be done for me. Indeed, I would rather die than let anyone nullify my boast.
อหเมเตษำ สรฺเวฺวษำ กิมปิ นาศฺริตวานฺ มำ ปฺรติ ตทนุสาราตฺ อาจริตวฺยมิตฺยาศเยนาปิ ปตฺรมิทํ มยา น ลิขฺยเต ยต: เกนาปิ ชเนน มม ยศโส มุธากรณาตฺ มม มรณํ วรํฯ
16 Yet when I preach the gospel, I have no reason to boast, because I am obligated to preach. Woe to me if I do not preach the gospel!
สุสํวาทเฆษณาตฺ มม ยโศ น ชายเต ยตสฺตทฺโฆษณํ มมาวศฺยกํ ยทฺยหํ สุสํวาทํ น โฆษเยยํ ตรฺหิ มำ ธิกฺฯ
17 If my preaching is voluntary, I have a reward. But if it is not voluntary, I am still entrusted with a responsibility.
อิจฺฉุเกน ตตฺ กุรฺวฺวตา มยา ผลํ ลปฺสฺยเต กินฺตฺวนิจฺฉุเก'ปิ มยิ ตตฺกรฺมฺมโณ ภาโร'รฺปิโต'สฺติฯ
18 What then is my reward? That in preaching the gospel I may offer it free of charge, and so not use up my rights in preaching it.
เอเตน มยา ลภฺยํ ผลํ กึ? สุสํวาเทน มม โย'ธิการ อาเสฺต ตํ ยทภทฺรภาเวน นาจเรยํ ตทรฺถํ สุสํวาทโฆษณสมเย ตสฺย ขฺรีษฺฏียสุสํวาทสฺย นิรฺวฺยยีกรณเมว มม ผลํฯ
19 Though I am free of obligation to anyone, I make myself a slave to everyone, to win as many as possible.
สรฺเวฺวษามฺ อนายตฺโต'หํ ยทฺ ภูริโศ โลกานฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ สรฺเวฺวษำ ทาสตฺวมงฺคีกฺฤตวานฺฯ
20 To the Jews I became like a Jew, to win the Jews. To those under the law I became like one under the law (though I myself am not under the law), to win those under the law.
ยิหูทียานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ ยิหูทียานำ กฺฤเต ยิหูทียอิวาภวํฯ เย จ วฺยวสฺถายตฺตาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถํ วฺยวสฺถานายตฺโต โย'หํ โส'หํ วฺยวสฺถายตฺตานำ กฺฤเต วฺยวสฺถายตฺตอิวาภวํฯ
21 To those without the law I became like one without the law (though I am not outside the law of God but am under the law of Christ), to win those without the law.
เย จาลพฺธวฺยวสฺถาสฺตานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อลพฺธวฺยวโสฺถ น ภูตฺวา ขฺรีษฺเฏน ลพฺธวฺยวโสฺถ โย'หํ โส'หมฺ อลพฺธวฺยวสฺถานำ กฺฤเต'ลพฺธวฺยวสฺถ อิวาภวํฯ
22 To the weak I became weak, to win the weak. I have become all things to all people so that by all possible means I might save some.
ทุรฺพฺพลานฺ ยตฺ ปฺรติปเทฺย ตทรฺถมหํ ทุรฺพฺพลานำ กฺฤเต ทุรฺพฺพลอิวาภวํฯ อิตฺถํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ กติปยา โลกา ยนฺมยา ปริตฺราณํ ปฺราปฺนุยุสฺตทรฺถํ โย ยาทฺฤศ อาสีตฺ ตสฺย กฺฤเต 'หํ ตาทฺฤศอิวาภวํฯ
23 I do all this for the sake of the gospel, so that I may share in its blessings.
อิทฺฤศ อาจาร: สุสํวาทารฺถํ มยา กฺริยเต ยโต'หํ ตสฺย ผลานำ สหภาคี ภวิตุมิจฺฉามิฯ
24 Do you not know that in a race all the runners run, but only one receives the prize? Run in such a way as to take the prize.
ปณฺยลาภารฺถํ เย ธาวนฺติ ธาวตำ เตษำ สรฺเวฺวษำ เกวล เอก: ปณฺยํ ลภเต ยุษฺมาภิ: กิเมตนฺน ชฺญายเต? อโต ยูยํ ยถา ปณฺยํ ลปฺสฺยเธฺว ตไถว ธาวตฯ
25 Everyone who competes in the games trains with strict discipline. They do it for a crown that is perishable, but we do it for a crown that is imperishable.
มลฺลา อปิ สรฺวฺวโภเค ปริมิตโภคิโน ภวนฺติ เต ตุ มฺลานำ สฺรชํ ลิปฺสนฺเต กินฺตุ วยมฺ อมฺลานำ ลิปฺสามเหฯ
26 Therefore I do not run aimlessly; I do not fight like I am beating the air.
ตสฺมาทฺ อหมปิ ธาวามิ กินฺตุ ลกฺษฺยมนุทฺทิศฺย ธาวามิ ตนฺนหิฯ อหํ มลฺลอิว ยุธฺยามิ จ กินฺตุ ฉายามาฆาตยนฺนิว ยุธฺยามิ ตนฺนหิฯ
27 No, I discipline my body and make it my slave, so that after I have preached to others, I myself will not be disqualified.
อิตรานฺ ปฺรติ สุสํวาทํ โฆษยิตฺวาหํ ยตฺ สฺวยมคฺราโหฺย น ภวามิ ตทรฺถํ เทหมฺ อาหนฺมิ วศีกุรฺเวฺว จฯ
