1 Chronicles 16

1 So they brought the ark of God and placed it inside the tent that David had pitched for it. And they presented burnt offerings and peace offerings before God.

۱ و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند.

2 When David had finished sacrificing the burnt offerings and peace offerings, he blessed the people in the name of the LORD.

۲ و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد.

3 Then he distributed to every man and woman of Israel a loaf of bread, a date cake, and a raisin cake.

۳ و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد.

4 David appointed some of the Levites to minister before the ark of the LORD, to celebrate, to give thanks, and to praise the LORD, the God of Israel.

۴ و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند،

5 Asaph was the chief, Zechariah was second, then Jeiel, Shemiramoth, Jehiel, Mattithiah, Eliab, Benaiah, Obed-edom, and Jeiel. They were to play the harps and lyres, while Asaph sounded the cymbals

۵ يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت.

6 and the priests Benaiah and Jahaziel blew the trumpets regularly before the ark of the covenant of God.

۶ و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند).

7 On that day David first committed to Asaph and his brothers this song of thanksgiving to the LORD:

۷ پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند:

8 “Give thanks to the LORD; call upon His name; make known His deeds among the nations.

۸ يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد.

9 Sing to Him, sing praises to Him; tell of all His wonders.

۹ اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد.

10 Glory in His holy name; let the hearts of those who seek the LORD rejoice.

۱۰ در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

11 Seek out the LORD and His strength; seek His face always.

۱۱ خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد.

12 Remember the wonders He has done, His marvels, and the judgments He has pronounced,

۱۲ کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را،

13 O offspring of His servant Israel, O sons of Jacob, His chosen ones.

۱۳ اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او!

14 He is the LORD our God; His judgments carry throughout the earth.

۱۴ يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است.

15 Remember His covenant forever, the word He ordained for a thousand generations—

۱۵ عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است،

16 the covenant He made with Abraham, and the oath He swore to Isaac.

۱۶ آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است،

17 He confirmed it to Jacob as a decree, to Israel as an everlasting covenant:

۱۷ و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛

18 ‘I will give you the land of Canaan as the portion of your inheritance.’

۱۸ و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود،

19 When they were few in number, few indeed, and strangers in the land,

۱۹ هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا،

20 they wandered from nation to nation, from one kingdom to another.

۲۰ و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر.

21 He let no man oppress them; He rebuked kings on their behalf:

۲۱ او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود،

22 ‘Do not touch My anointed ones! Do no harm to My prophets!’

۲۲ که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد.

23 Sing to the LORD, all the earth. Proclaim His salvation day after day.

۲۳ اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد.

24 Declare His glory among the nations, His wonderful deeds among all peoples.

۲۴ در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها.

25 For great is the LORD, and greatly to be praised; He is to be feared above all gods.

۲۵ زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان.

26 For all the gods of the nations are idols, but it is the LORD who made the heavens.

۲۶ زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد.

27 Splendor and majesty are before Him; strength and joy fill His dwelling.

۲۷ مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است.

28 Ascribe to the LORD, O families of the nations, ascribe to the LORD glory and strength.

۲۸ اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد.

29 Ascribe to the LORD the glory due His name; bring an offering and come before Him. Worship the LORD in the splendor of His holiness;

۲۹ خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد.

30 tremble before Him, all the earth. The world is firmly established; it cannot be moved.

۳۰ اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

31 Let the heavens be glad, and the earth rejoice. Let them say among the nations, ‘The LORD reigns!’

۳۱ آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند.

32 Let the sea resound, and all that fills it; let the fields exult, and all that is in them.

۳۲ دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد.

33 Then the trees of the forest will sing for joy before the LORD, for He is coming to judge the earth.

۳۳ آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد.

34 Give thanks to the LORD, for He is good; His loving devotion endures forever.

۳۴ يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است.

35 Then cry out: ‘Save us, O God of our salvation; gather and deliver us from the nations, that we may give thanks to Your holy name, that we may glory in Your praise.’

۳۵ و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم.

36 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting to everlasting.” Then all the people said, “Amen!” and “Praise the LORD!”

۳۶ يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد. و تمامي قوم آمين گفتند و خداوند را تسبيح خواندند.

37 So David left Asaph and his brothers there before the ark of the covenant of the LORD, to minister there regularly according to the daily requirements,

۳۷ پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.

38 along with Obed-edom and his sixty-eight relatives. Obed-edom son of Jeduthun, and also Hosah, were to be gatekeepers.

۳۸ و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را.

39 And David left Zadok the priest and his fellow priests before the tabernacle of the LORD at the high place in Gibeon

۳۹ و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود،

40 to regularly present burnt offerings to the LORD on the altar of burnt offerings, morning and evening, according to all that was written in the Law of the LORD, which He had commanded Israel to keep.

۴۰ تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است.

41 With them were Heman, Jeduthun, and the rest of those chosen and designated by name to give thanks to the LORD, for “His loving devotion endures forever.”

۴۱ و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است.

42 Heman and Jeduthun had with them trumpets and cymbals for the music and instruments for the songs of God. And the sons of Jeduthun were stationed at the gate.

۴۲ و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.

43 Then all the people departed for their homes, and David returned home to bless his household.

۴۳ پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد.