< Matthew 20 >

1 For the kingdom of heaven is like the master of a house, who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard.
„Hér er enn ein dæmisaga um himnaríki: Landeigandi nokkur fór að heiman snemma morguns að fá verkamenn til uppskerustarfa.
2 And when he had agreed with the laborers for a denarius a day, he sent them into his vineyard.
Hann samdi við þá um venjuleg daglaun og að því búnu hófu þeir vinnuna.
3 And he went out about the third hour, and saw others standing in the market, idle;
Tveim stundum síðar gekk hann aftur niður í bæinn og sá þá menn á torginu iðjulausa.
4 and he said to them: Go you also into my vineyard, and whatever is right I will give you.
Þessa menn sendi hann einnig út á akurinn og sagðist mundu borga þeim sanngjörn laun.
5 And they went. Again he went out about the sixth, and about the ninth hour, and did in like manner.
Hann fór einnig út um hádegið og klukkan þrjú, og sama sagan endurtók sig.
6 And about the eleventh hour he went out, and found others standing idle, and said to them, Why do you stand here all the day idle?
Klukkan fimm síðdegis var hann aftur staddur í bænum og sá þá enn nokkra sem höfðu ekkert fyrir stafni. „Af hverju eruð þið iðjulausir?“spurði hann.
7 They said to him: No man has hired us. He said to them: Go you also into the vineyard, and whatever is right you shall receive.
„Við höfum ekki fengið neina vinnu, “svöruðu þeir. „Farið þá og hjálpið hinum sem eru að vinna á ökrum mínum, “sagði hann.
8 When the evening came, the owner of the vineyard said to his steward: Call the laborers, and, beginning with the last, pay them their hire even to the first.
Um kvöldið bauð hann gjaldkera sínum að kalla á mennina og greiða þeim launin og byrja á þeim sem komu síðastir.
9 And when those came who had been hired about the eleventh hour, they received each one a denarius.
Þeir komu og fengu full daglaun hver um sig.
10 But when those came who had been hired first, they thought that they would receive more; and they received each one a denarius.
Þegar hinir, sem byrjað höfðu fyrr um daginn, komu að ná í sín laun, bjuggust þeir við að fá miklu meira, en þeir fengu sömu upphæð.
11 And when they received it, they murmured against the master of the house,
Þá mótmæltu þeir og sögðu: „Þessir náungar unnu aðeins eina klukkustund, en samt hefur þú greitt þeim jafnmikið og okkur sem höfum stritað allan daginn í þessum hita.“
12 saying: These last have worked one hour, and you have made them equal to us, who have borne the burden of the day, and the heat.
13 But he answered and said to one of them: Friend, I do you no injustice; did you not agree with me for a denarius?
„Kæri vinur, ég hef ekki beitt þig rangindum!“sagði maðurinn við einn þeirra. „Þú samþykktir að vinna allan daginn fyrir venjuleg daglaun, var ekki svo?
14 Take what is yours, and go; I will give to this last even as to you.
Taktu þetta og síðan máttu fara. Mig langar til að borga þessum síðustu jafnmikið og þér.
15 Is it not allowed me to do what I will with my own? Or, is your eye envious, because I am good?
Má ég ekki gefa peningana mína þeim sem ég vil? Er það samningsbrot? Eða ertu öfundsjúkur af því að ég er góðsamur?“
16 So the last shall be first, and the first last. For many are called, but few are chosen.
Hinir fyrstu verða oft síðastir og þeir síðustu fyrstir.“
17 And as Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve disciples aside on his journey, and said to them:
Á leiðinni til Jerúsalem tók Jesús lærisveinana tólf afsíðis,
18 Behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of man shall be delivered to the chief priests and the scribes, and they will condemn him to death,
til þess að segja þeim hvað biði hans er hann kæmi til borgarinnar.
19 and will deliver him to the Gentiles to deride, and to scourge, and to crucify: and on the third day he shall rise again.
„Ég verð svikinn í hendur æðstu prestanna og leiðtoganna, og þeir munu dæma mig til dauða. Síðan munu þeir afhenda mig rómversku yfirvöldunum. Ég verð hæddur og krossfestur, en á þriðja degi mun ég rísa upp frá dauðum.“
20 Then came to him the mother of the sons of Zebedee, with her sons, bowing down, and asking something of him.
Móðir þeirra Jakobs og Jóhannesar Sebedeussona kom þá með þeim til Jesú, hneigði sig og bað hann að gera sér greiða.
21 He said to her: What do you wish? She said to him: Command that these two sons of mine may sit, the one on thy right hand, and the other on thy left, in thy kingdom.
„Hvað vilt þú?“spurði hann. Hún svaraði: „Viltu leyfa þessum sonum mínum að sitja sínum hvorum megin við þig þegar þú sest í hásæti þitt?“
22 But Jesus answered and said: You know not what you ask. Are you able to drink the cup that I am about to drink, and to be immersed with the immersion with which I am immersed? They said to him: We are able.
„Þú veist ekki um hvað þú biður“svaraði Jesús, sneri sér að Jakobi og Jóhannesi og spurði: „Getið þið drukkið þann beiska bikar sem ég tæmi innan skamms?“„Já, það getum við!“svöruðu þeir.
23 And he said to them: You shall drink my cup, and be immersed with the immersion with which I am immersed: but to sit on my right hand, and on my left, is not mine to give; but it shall be given to them for whom it has been prepared by my Father.
„Þið fáið sannarlega að drekka hann, “sagði Jesús. „En það er ekki mitt að segja hverjir eiga að sitja mér við hlið, það er föður míns að ákveða.“
24 And when the ten heard it, their anger was aroused against the two brothers.
Þegar hinir tíu heyrðu hvað Jakob og Jóhannes höfðu beðið um, urðu þeir gramir.
25 But Jesus called them to him, and said: You know that the rulers of the Gentiles act as lords over them, and their great men have authority over them.
Jesús kallaði þá til sín og sagði: „Konungar þjóðanna eru harðstjórar og embættismenn þeirra láta fólkið kenna á valdi sínu.
26 It shall not be so among you. But whoever will be great among you, let him be your minister.
Þessu er öfugt farið um ykkur. Sá ykkar sem vill verða leiðtogi, verður að þjóna hinum,
27 And whoever will be first among you, let him be your servant;
og sá sem vill verða fremstur, verður að þjóna eins og þræll.
28 even as the Son of man came, not to be ministered to, but to minister, and to give his life a ransom for many.
Verið eins og ég, Kristur, sem kom ekki til að láta þjóna mér heldur til að þjóna öðrum og gefa líf mitt til lausnar fyrir marga.“
29 And as they went out from Jericho, a great multitude followed him.
Þegar Jesús og lærisveinarnir fóru frá Jeríkó fylgdi þeim mikill mannfjöldi.
30 And behold, two blind men, sitting by the road, when they heard that Jesus was passing by, cried out, saying: Have mercy on us, Lord, son of David.
Við veginn út úr bænum sátu tveir blindir menn. Þegar þeir heyrðu að Jesú ætti leið þar um fóru þeir að hrópa og kalla: „Herra, sonur Davíðs konungs, hjálpaðu okkur!“
31 And the multitude charged them to be silent. But they cried the more, saying: Have mercy on us, Lord, son of David.
Mannfjöldinn skipaði þeim að þegja, en þá hrópuðu þeir enn hærra.
32 And Jesus stood still, and called them, and said: What do you wish me to do for you?
Jesús nam staðar og kallaði til þeirra: „Hvað viljið þið að ég geri fyrir ykkur?“„Herra, “hrópuðu þeir, „gef okkur sjónina!“
33 They said to him: Lord, that our eyes may be opened.
34 Jesus had compassion on them, and touched their eyes; and their eyes immediately received sight, and they followed him.
Jesús kenndi í brjósti um þá og snerti augu þeirra. Við það fengu þeir jafnskjótt sjónina og fylgdu honum.

< Matthew 20 >