John 20
1 And early on the first day of the week, while it was yet dark, Mary Magdalene came to the tomb, and saw that the stone had been taken away from the tomb.
Snemma að morgni sunnudagsins, meðan enn var dimmt, kom María Magdalena að gröfinni og sá hún þá að steinninn hafði verið færður frá grafardyrunum.
2 Then she ran and came to Simon Peter, and to the other disciple whom Jesus loved, and said to them: They have taken away the Lord out of the tomb, and we know not where they have laid him.
Hún hleypur því burt, finnur Símon Pétur og mig og segir: „Þeir hafa tekið líkama Drottins úr gröfinni og ég veit ekki hvar þeir hafa lagt hann!“
3 Then Peter and the other disciple went out, and came to the tomb.
Við hlupum út að gröfinni til að athuga þetta. Ég hljóp hraðar en Pétur og náði því þangað á undan honum
4 And the two ran together; and the other disciple outran Peter, and came first to the tomb;
5 and he stooped down and saw the linen cloths lying, but he did not go in.
og gægðist inn. Sá ég þá léreftsdúkinn liggja þar, en ekki fór ég inn.
6 Then came Simon Peter, following him; and he went into the tomb, and saw the linen cloths lying,
Rétt í því bar Símon Pétur að og fór hann rakleitt inn í gröfina. Hann sá líka dúkinn
7 and the handkerchief that had been on his head, not lying with the linen cloths, but folded in a place by itself.
og klútinn, sem hulið hafði höfuð Jesú.
8 Then, therefore, the other disciple, who came first to the tomb, went in, and saw, and believed.
Þá fór ég einnig inn á eftir honum. Ég sá og trúði (að hann hefði risið upp)
9 For, as yet, they did not know the scripture, that he must rise from the dead.
en til þessa höfðum við ekki skilið orð Biblíunnar um upprisu hans.
10 Then the disciples went away again by themselves.
Við snerum aftur heimleiðis,
11 But Mary stood without near the tomb, weeping; and as she wept, she stooped down and looked into the tomb,
en um svipað leyti fór María aftur út að gröfinni og stóð þar úti fyrir og grét. Hún gægðist grátandi inn í gröfina.
12 and saw two angels in white raiment, sitting, the one at the head, and the other at the foot, where the body of Jesus had lain.
Sá hún þá tvo engla í hvítum kyrtlum sitja þar, annan við höfðalagið, en hinn til fóta, þar sem líkami Jesú hafði legið.
13 And they said to her: Woman, why do you weep? She said to them: They have taken away my Lord, and I know not where they have laid him.
„Hví grætur þú?“spurðu englarnir. „Vegna þess að þeir hafa tekið Drottin minn í burtu og ég veit ekki hvar þeir hafa lagt hann.“
14 Having said this, she turned back, and saw Jesus standing, and knew not that it was Jesus.
Síðan leit hún um öxl rétt sem snöggvast og sá einhvern standa fyrir aftan sig. Það var Jesús, en hún þekkti hann ekki.
15 Jesus said to her: Woman, why do you weep? Whom do you seek? Supposing that it was the gardener, she said to him: Sir, if you have taken him hence, tell me where you have laid him, and I will take him away.
„Hvers vegna grætur þú?“spurði hann, „og að hverjum ertu að leita?“Hún hélt að þetta væri eftirlitsmaður garðsins og sagði: „Herra, segðu mér hvar þú hefur lagt hann, ef þú hefur farið með hann burt, svo að ég geti sótt hann.“
16 Jesus said to her: Mary. She turned, and said to him: Rabboni; which is, translated, Teacher.
„María!“sagði Jesús. Hún sneri sér að honum. „Meistari!“hrópaði hún.
17 Jesus said to her: Touch me not, for I have not yet ascended to my Father: but go to my brethren, and say to them, I ascend to my Father and your Father, and to my God and your God.
„Snertu mig ekki, “sagði hann ákveðinn, „því að ég er ekki enn stiginn upp til föður míns. Farðu nú og finndu bræður þína og segðu þeim að ég muni stíga upp til föður míns og föður ykkar, Guðs míns og Guðs ykkar.“
18 Mary Magdalen came and told the disciples that she had seen the Lord, and that he had said these things to her.
María Magdalena fór og fann lærisveinana og sagði við þá: „Ég hef séð Drottin!“Síðan flutti hún þeim skilaboðin.
19 Then, on that day, the first day of the week, when it was evening, and the doors of the house in which the disciples were assembled had been closed for fear of the Jews, Jesus came and stood in the midst, and said to them: Peace be to you.
Þetta kvöld komu lærisveinarnir saman og læstu að sér af ótta við leiðtoga þjóðarinnar. En skyndilega stóð Jesús þar mitt á meðal þeirra. „Friður sé með ykkur!“sagði hann.
20 And having said this, he showed them his hands and his side. Then the disciples rejoiced, when they saw the Lord.
Því næst sýndi hann þeim hendur sínar og síðusárið. Lærisveinarnir urðu mjög glaðir er þeir sáu Drottin.
21 Then Jesus said to them again: Peace be to you. As my Father has sent me, so I send you.
Þá talaði hann aftur til þeirra og sagði: „Friður sé með ykkur! Eins og faðirinn sendi mig, sendi ég ykkur líka.“
22 And when he had said this, he breathed on them, and said to them: Receive the Holy Spirit.
Síðan blés hann á þá og sagði: „Meðtakið heilagan anda.
23 Whosever sins you forgive, they are forgiven them: whosever sins you retain, they are retained.
Ef þið fyrirgefið einhverjum syndir hans, þá eru þær fyrirgefnar. Ef þið neitið honum um fyrirgefningu, þá fær hann hana ekki.“
24 But Thomas, one of the twelve, who is called Didymus, was not with them when Jesus came.
Einn af lærisveinunum, Tómas, kallaður „tvíburinn“, var ekki viðstaddur þegar þetta gerðist.
25 Then the other disciples said to him: We have seen the Lord. But he said to them: Unless I see in his hands the print of the nails, and put my finger in the print of the nails, and put my hand into his side, I will not believe.
Seinna, þegar hinir sögðu honum að þeir hefðu séð Drottin, svaraði hann: „Ég trúi því ekki, nema ég sjái sárin eftir naglana í lófum hans og geti stungið fingrum mínum í þau og lagt höndina á síðusárið.“
26 And after eight days, again his disciples were within, and Thomas was with them. Then Jesus came, though the doors had been closed, and stood in the midst, and said: Peace be to you.
Viku síðar voru lærisveinarnir aftur samankomnir og í þetta sinn var Tómas með þeim. Dyrunum hafði verið læst, en skyndilega – og á sama hátt og áður – stóð Jesús á meðal þeirra og sagði: „Friður sé með ykkur!“
27 Then he said to Thomas: Reach hither your finger, and behold my hands; and reach hither your hand, and put it into my side; and be not faithless, but believing.
Síðan sagði hann við Tómas: „Stingdu fingri þínum í lófa mér og leggðu höndina á síðusárið. Vertu nú ekki vantrúaður heldur trúaður.“
28 And Thomas answered and said to him: My Lord and my God.
„Drottinn minn og Guð minn!“sagði Tómas.
29 Jesus said to him: Because you have seen me you have believed: blessed are they who, though they have not seen, yet have believed.
Jesús sagði þá við hann: „Þú trúðir af því að þú hefur séð mig, en sælir eru þeir sem ekki sáu, en trúðu þó!“
30 Many other signs truly did Jesus in the presence of his disciples, which are not written in this book;
Lærisveinarnir sáu hann gera mörg önnur kraftaverk en þau sem hér hefur verið lýst. En þessi bók er rituð til þess að þú trúir að Jesús sé Kristur, Guðssonurinn, og til þess að þú, með trúnni, eignist lífið í samfélaginu við hann.
31 but these are written, that you may believe that Jesus is the Christ, the Son of God, and that by believing you may have life through his name.
