Acts 9
1 And Saul, still breathing out threatening and slaughter against the disciples of the Lord, went to the chief priest,
Савло жэ пхурдэлас холяґа и мэримаґа пэ Раехкэрэн сиклярнэн. Вов авиля англунэ рашаестэ
2 and asked of him letters to Damascus, for the synagogues, that, if he should find any who were of this persuasion, either men or women, he might bring them bound to Jerusalem.
и мангля лэстар лила дэ синагоги, савэ сле дэ Дамаско, соб вов, кала аракхэла кодэлэн, ко прырицарэлпэ Дромэстэ, муршэн тай джювлен, тэ спхандэл лэн тай тэ анэл дэ Ерусалимо.
3 And as he journeyed, he came near Damascus; and suddenly there shone round about him a light from heaven.
Кала вов поджялас дэ Дамаско, пэр лэстэ сджиля душлимо болыбнастар.
4 And when he had fallen to the earth, he heard a voice saying to him: Saul, Saul, why do you persecute me?
Вов тэлэдэня пэ пхув и ушунда ґласо, саво пхэнда лэсти: — Савло, Савло, сости ту традэх Ман?
5 He answered: Who art thou, Lord? And the Lord said: I am Jesus, whom you persecute.
— Ко Ту, Рае? — пхучля Савло. — Мэ Исусо, Савэ ту традэх, — пхэнда Вов.
6 But rise, and go into the city, and it shall be told you what you must do.
— Вщи тай джя дэ форо. Котэ тути пхэнэна, со трэбуни тэ терэ.
7 The men who journeyed with him stood amazed; for they heard a voice, but saw no one.
Мурша, савэ сле Савлоґа дэ дром, ачиле сар мутуля: вонэ шундэ ґласо, нэ ника на дыкхле.
8 And Saul arose from the earth, and when his eyes were opened, he saw no one; but they led him by the hand, and brought him into Damascus.
Савло вщиля пхуятар, нэ кала вов оттерда якха, тунчи полиля, со корыля, и лэ пала васт андэ дэ Дамаско.
9 And he was three days without sight, and neither ate nor drank.
Трин дивэ вов на халас и на пэлас, и сля коро.
10 Now there was a certain disciple in Damascus, named Ananias; and the Lord said to him in a vision: Ananias. He answered: Behold me, Lord.
Дэ Дамаско джювда сиклярно, савэ акхарэнас Анания. Рай пхэнда лэсти дэ дыкхлима: — Анания! — Кади, Рае! — пхэнда вов.
11 And the Lord said to him: Arise, and go into the street that is called Straight, and inquire at the house of Judas for one called Saul of Tarsus: for behold, he is praying;
Рай дэдуманя лэсти: — Джя пэ гаса, сави акхарэлпэ «Вортаґа», аракх котэ Иудахкоро цэр, и пхуч Савло, саво акхарэлпэ «Тарсянино». Вов екхатар мангэлпэ.
12 and he has seen in a vision a man named Ananias, coming in and laying his hand on him, that he may receive his sight.
И дэ лэхкэрэ дыкхлима мануш пав лавэ Анания авиля и тховда пэр лэстэ васта, соб вов тэ на авэл коро.
13 But Ananias answered: Lord, I have heard from many of this man, how much evil he has done to thy saints in Jerusalem;
Анания пхэнда: — Рае, мэ бутэ манушэндар шундом пала лэ, саво вурытимо вов терда Тирэ свэнтонэнди дэ Ерусалимо.
14 and here he has authority from the chief priests to bind all that call upon thy name.
И лэстэ катэ исин бари зор англунэ рашаендар тэ пхандэ всавэрэн, ко прыакхарэл Тиро Лав.
15 But the Lord said to him: Go; for he is a vessel chosen by me to bear my name before nations and kings, and the sons of Israel.
Нэ Рай пхэнда лэсти: — Джя, колэсти со кадэва мануш — вытидэно Манца, соб тэ розпхэнэ пала Муро Лав англа наиудеен, англа тхагарен тай англа Израилёхкэрэн манушэн.
16 For I will show him what great things he must suffer for my name.
Мэ сикавава лэсти, сави бари грыжа вов прылэла пала Муро лав.
17 And Ananias went, and entered the house, and laying his hands on him, said: Brother Saul, the Lord, even Jesus, who appeared to you on the road by which you came, has sent me, that you may receive your sight, and be filled with the Holy Spirit.
Анания джиля, заджиля дэ кодэва цэр, тховда пэ Савло васта тай пхэнда: — Пхрал Савло, Рай Исусо, Саво сикавдапэ пэ тиро дром, бичалда ман тутэ, соб ту упалэ тэ дыкхэх и тэ пхэрдёх Свэнтонэ Фаноґа.
18 And immediately there fell from his eyes something like scales, and he instantly received his sight; and he arose, and was immersed.
Дэ кодыя вряма калимо уджиля лэхкэрэ якхэндар, и вов ачиля тэ дыкхэ. Савло вщиля тай болдэняпэ.
19 And, having taken food, he was strengthened. And he was with the disciples in Damascus for some days;
А тунчи вов халя, и лэстэ рисардапэ зор. Савло сля набут дивэн сиклярнэнца дэ Дамаско
20 and immediately he preached Jesus in the synagogues, that he is the Sou of God.
тай сиго ачиля тэ пхэнэ дэ синагоги пала кода, со Исусо исин Дэвлэхкоро Чяво.
21 And all that heard him were astonished, and said: Is not this he who destroyed in Jerusalem those that call on this name, and who has come hither for this purpose, that he might carry them bound to the chief priests?
Всавэрэ, ко лэ шундэ, дэнаспэ дыво тай пхэнэнас: — Чи када на вов, ко умарэлас манушэн Ерусалимостар, савэ прыакхарэнас кадэва лав? И чи на авиля вов кордэ, соб тэ пхандэ лэн и тэ лиджя англунэ рашаендэ?
22 But Saul increased the more in strength, and confuted the Jews that dwelt in Damascus, proving that this is the Christ.
Савло же инте зоралэдэр пхэнэлас тай допхэнэлас, со Исусо исин Христосо. Тай иудея, савэ джювэнас дэ Дамаско, на джянгле, со лэсти тэ пхэнэ.
23 And, after many days had passed, the Jews determined to kill him.
Кала проджиля бут дивэн, иудея стидэне дума, соб тэ умарэ Савло.
24 And their plot was made known to Saul; and they watched the gates day and night, that they might kill him.
Нэ Савло уджянгля пала кода. Иудея диво и рят дожутярэнас паша вударэн дэ форо, соб тэ умарэ лэ,
25 But the disciples took him by night, and let him down through the vail in a basket,
нэ сиклярнэ рятяґа лиле тай обмукле лэ дэ бари траста пав форицико ванта.
26 And having come to Jerusalem, he attempted to associate with the disciples: and they were all afraid of him, for they did not believe that he was a disciple.
Савло авиля дэ Ерусалимо и камля тэ прыаче сиклярнэндэ, нэ всавэрэ даранас лэстар и на патянас, со вов кади ж ачиля сиклярнэґа.
27 But Barnabas took him, and brought him to the apostles, and told them how he had seen the Lord on the road, and that he had spoken to him, and how he had boldly preached in Damascus in the name of Jesus.
Тунчи Варнава анда лэ апостолонэндэ тай розпхэнда, сар Савло пэ дром дыкхля Рае, сар Рай дэдумэлас лэґа, и сар дэ Дамаско Савло бидаракоро пхэнэлас важ Исусохкоро лав.
28 And he was with them in Jerusalem, coming in and going out; and, speaking boldly in the name of the Lord Jesus,
Савло сля лэнца койсави вряма, пхирэлас пав Ерусалимо и битрашакоро пхэнэлас пала Раехкоро лав.
29 he conversed and reasoned with the Hellenists; but they undertook to kill him.
Вов бут молы дыкхэласпэ эллинистонэнца, розпхэнэлас тай допхэнэлас лэнди, и кодэла терэнас вса, соб лэ тэ умарэ.
30 And when the brethren learned this, they brought him down to Cæsarea, and sent him out to Tarsus.
Кала пхрала уджянгле пала када, вонэ отлиджялдэ Савло дэ Кесария, а котарь отбичалдэ лэ дэ Тарсо.
31 Then the churches throughout the whole of Judea and Galilee and Samaria had peace, and were edified; and, walking in the fear of the Lord, and in the comfort of the Holy Spirit, they were multiplied.
А манушэн кхандирятар пав всавири Иудея, Галилея тай Самария будэр нико на традэлас. Кхандири прылэлас зор тай барёлас, джювда дараґа англа Рае, тай Свэнто Фано подрицарэлас ла.
32 And it came to pass that Peter, passing through all the places, came down also to the saints that dwelt in Lydda.
Кала Пётро джялас форо форостэ, вов авиля свэнтонэндэ, савэ джювдэ дэ Лидда.
33 And he found there a certain man named Æneas, who was a paralytic, and had kept his bed for eight years.
Котэ вов удыкхля екхэ манушэ, савэ акхарэнас Энеи, вов сля насвало, попхагло мануш и пашлёлас пэ пато охта бэрш.
34 And Peter said to him: Æneas, Jesus the Christ restores you to health; arise, and spread your bed for yourself. And he immediately arose;
Пётро пхэнда лэсти: — Энеи! Исусо Христосо састярэл тут. Вщи тай стидэ тиро тхан. Дэ кодыя ж вряма Энеи вщиля.
35 and all that dwelt in Lydda and Saron saw him; and they turned to the Lord.
Кала всавэрэ мануша, савэ джювдэ дэ Лидда тай Шароно, удыкхле, со вов састярдяпэ, вонэ обрисиле Раестэ.
36 Now there was in Joppa a certain disciple named Tabitha, which name, when translated, is Dorcas. She was full of good works and deeds of charity which she did.
Дэ Яффа сля екх сиклярни, савя акхарэнас Тавита, ай пав аврэ «Бузнори». Вой всавири вряма терэлас лаче рындуря и подрицарэлас чёрорэн.
37 And it came to pass, in those days, that she was taken sick, and died. And when they had washed her, they laid her in an upper room.
Тай акэ, дэ кодыя вряма вой занасвалиля тай муля. Лакоро трупо обхалавдэ и тховдэ дэ упралуни цэра.
38 And as Lydda was near to Joppa, the disciples, having heard that Peter was there, sent two men to him, requesting him to make no delay in coming to them.
Важ кода со Лидда надур Яффатар, кала сиклярнэ шундэ, со Пётро исин котэ, вонэ бичалдэ лэстэ дон манушэн, соб кодэла мангле лэ: — Ав амэндэ сигэдэр!
39 Then Peter arose, and went with them; and when he had come, they brought him into the upper room; and all the widows stood by him weeping, and showing the coats and garments that Dorcas made while she was with them.
Пётро джиля лэнца, и кала вов авиля, лэ пролиджялдэ дэ упралуни цэра. Паша лэ стидэнепэ всавэрэ джювля, савэндэ муле рома. Вонэ ровэнас тай сикавэнас лэсти гада тай авэр їда, савэ сювда Бузнори, кала сля джювди.
40 But Peter put them all out, and kneeled down and prayed; and turning to the body, he said: Tabitha, arise. And she opened her eyes; and when she saw Peter, she sat up.
Пётро выбичалда всавэрэн цэратар, вщиля пэ чянгэн тай помангляпэ. Тунчи вов обрисардапэ мулятэ тай пхэнда: — Тавита, вщи! Вой оттерда якха, удыкхля Петро тай бэшля.
41 And he gave her his hand, and raised her up. And when he had called in the saints and the widows, he presented her alive.
Вов лиля ла пала вастэ и подрицарда, соб вой тэ вщел. Тунчи вов акхарда джювлен и патякунэн, и сикавда лэнди, со Тавита джювди.
42 And it was known throughout all Joppa, and many believed on the Lord.
Пала када уджянгле пав всавири Яффа, и бут манушэн патине Раести.
43 And it came to pass, that he remained many days in Joppa with one Simon, a tanner.
Пётро сля дэ Яффа инте бут дивэн, вов джювда Симоностэ, саво вытерэлас морця.
