Acts 8
1 And at that time there was a great persecution against the church that was in Jerusalem; and they were all dispersed throughout the regions of Judea and Samaria, except the apostles.
Páli líkaði vel líflát Stefáns og þennan sama dag hófst mikil ofsókn gegn kirkjunni í Jerúsalem. Allir hinir trúuðu, nema postularnir, flýðu þá út um byggðir Júdeu og Samaríu.
2 But devout men carried Stephen to his burial, and made great lamentation over him.
Nokkrir guðræknir Gyðingar tóku lík Stefáns og grófu með miklum söknuði.
3 But Saul attempted to destroy the church; entering every house, and dragging men and women, he delivered them up to prison.
Páll varð nú enn ákveðnari en áður í að útrýma hinum trúuðu. Hann æddi um og fór jafnvel inn á einkaheimili, dró þaðan bæði karla og konur og lét varpa þeim í fangelsi.
4 Then they that were dispersed went everywhere preaching the word.
Trúaða fólkið, sem flúið hafði Jerúsalem, fór nú víða og boðaði fagnaðarerindið um Jesú.
5 And Philip went down to the city of Samaria, and preached the Christ to them.
Filippus fór til dæmis til borgarinnar í Samaríu og sagði fólkinu þar frá Kristi.
6 And the multitudes with one mind gave heed to the things which were spoken by Philip, when they heard, and saw the signs which he did.
Menn hlustuðu með athygli á mál hans,
7 For unclean spirits, crying with a loud voice, came out of many that were possessed with them, and many paralytics and lame persons were cured.
einkum vegna kraftaverkanna sem hann vann. Margir illir andar voru reknir út – þeir yfirgáfu fórnarlömb sín með miklum óhljóðum. Fjöldi lamaðra og bæklaðra hlaut einnig lækningu,
8 And there was great joy in that city.
og sannkallaður fögnuður ríkti í borginni.
9 But there was a certain man, named Simon, who had, before this time, been practicing magic in the city, and astonishing the people of Samaria, saying that he was some great one;
Maður nokkur hét Símon. Hann hafði verið galdramaður árum saman og mjög áhrifamikill. Leit hann stórt á sig vegna galdranna sem hann vann. Sumt fólk í Samaríu talaði jafnvel um hann sem sinn Krist.
10 to whom they all gave heed, from the least to the greatest, saying: This man is the great power of God.
11 And they gave heed to him because he had, for a long time, astonished them with his magic arts.
12 But when they believed Philip, who preached the good news concerning the kingdom of God and the name of Jesus Christ, they were immersed, both men and women.
Nú trúði fólkið hins vegar orðum Filippusar, að Jesús væri Kristur. Einnig trúði það orðum hans um guðsríkið og fjöldi karla og kvenna tók skírn.
13 And Simon himself also believed; and after he was immersed, he continued with Philip; and, seeing the mighty deeds and the signs which were done, he was astonished.
Símon tók líka trú, var skírður og fylgdi síðan Filippusi hvert sem hann fór, undrandi á kraftaverkunum sem hann vann.
14 Now when the apostles, who were in Jerusalem, heard that Samaria had received the word of God, they sent to them Peter and John;
Þegar postularnir í Jerúsalem fréttu að íbúar Samaríu hefðu tekið við boðskap Guðs, sendu þeir þangað Pétur og Jóhannes.
15 who, when they had gone down, prayed for them, that they might receive the Holy Spirit.
Við komuna fóru þeir að biðja fyrir hinum nýkristnu, að þeir mættu taka á móti heilögum anda,
16 For he had not yet fallen on any of them; only they had been immersed into the name of the Lord Jesus.
því að enn hafði hann ekki komið yfir neinn þeirra, þó þeir hefðu verið skírðir í nafni Drottins Jesú.
17 Then they laid their hands on them, and they received the Holy Spirit.
Og Pétur og Jóhannes lögðu hendur yfir þá sem trúðu, og fengu þeir þá heilagan anda.
18 And when Simon saw that the Holy Spirit was given through the laying on of the hands of the apostles, he offered them money,
Þegar Símon sá að fólkið hlaut heilagan anda við handayfirlagningu postulanna, kom hann með peninga og vildi kaupa þennan kraft.
19 saying: Give me, also, this authority, that whoever I shall lay my hands on, may receive the Holy Spirit.
„Leyfið mér líka að eignast þennan kraft, “bað hann, „svo að ég geti einnig lagt hendur yfir fólk og það fengið heilagan anda.“
20 But Peter said to him: Your money perish with you, because you thought that the gift of God might be purchased with money.
Pétur svaraði: „Fé þitt verði að engu, né þú sjálfur, fyrst þú heldur að hægt sé að kaupa gjöf Guðs fyrir peninga!
21 You have neither part nor share in this matter; for your heart is not right in the sight of God.
Þú getur ekki tekið þátt í þessu, því að þú ert ekki einlægur gagnvart Guði.
22 Repent, therefore, of this your wickedness, and pray God, if perhaps the purpose of your heart may be forgiven you.
Snúðu þér frá illsku þinni og biddu Guð að fyrirgefa þér þessa vondu hugmynd þína.
23 For I perceive that you are in the gall of bitterness, and in the bond of iniquity.
Ég finn að þú ert afbrýðisamur og það er synd.“
24 But Simon answered and said: Pray you both to the Lord for me, that none of the things which you have spoken come upon me.
„Æ, biddu til Drottins fyrir mér!“hrópaði Símon, „að ekkert af því komi yfir mig, sem þú sagðir!“
25 Then, when they had given their testimony, and preached the word of the Lord, they returned to Jerusalem, and preached the gospel in many villages of the Samaritans.
Þegar Pétur og Jóhannes höfðu vitnað og predikað í Samaríu, fóru þeir aftur til Jerúsalem. Á heimleiðinni komu þeir við í nokkrum samverskum bæjum og þar fluttu þeir einnig gleðiboðskapinn.
26 And an angel of the Lord spoke to Philip, saying: Arise, and go toward the south, to the road that leads from Jerusalem to Gaza; this is desert.
En varðandi Filippus, þá sagði engill frá Drottni við hann: „Farðu veginn sem liggur frá Jerúsalem og niður til Gasa – hann liggur um eyðimörk – og vertu kominn þangað um hádegisbilið.“
27 And he arose and went. And behold, a man of Ethiopia, a eunuch of great authority under Candace, the queen of the Ethiopians, who had charge of all her treasure, and had come to Jerusalem to worship,
Það gerði hann og þá var þar á ferð sjálfur fjármálaráðherra Eþíópíu. Sá var í miklu áliti hjá Kandake Eþíópíudrottningu. Hann hafði farið til Jerúsalem, til að biðjast fyrir í musterinu,
28 was returning, and, sitting in his chariot, read the prophet Isaiah.
en var nú á heimleið í vagni sínum og las upphátt úr spádómsbók Jesaja.
29 And the Spirit said to Philip: Go forward and join yourself to this chariot.
Þá sagði heilagur andi við Filippus: „Flýttu þér til hans og gakktu við hliðina á vagninum.“
30 And Philip ran forward, and heard him reading the prophet Isaiah; and he said: Do you understand what you are reading?
Filippus hlýddi og þegar hann var kominn að vagninum, heyrði hann hvað maðurinn var að lesa. „Skilur þú þetta?“spurði Filippus.
31 He answered: How can I, unless some one instruct me? And he invited Philip to come up and sit with him.
„Nei, sannarlega ekki.“svaraði maðurinn. „Hvernig ætti ég að geta það? Ég hef engan til að útskýra það fyrir mér.“Síðan bauð hann Filippusi að koma upp í vagninn og setjast hjá sér.
32 The passage of the scripture which he was reading, was this: As a sheep for the slaughter was he led; and as a lamb before his shearer is dumb, so opened he not his mouth
Kaflinn, sem hann var að lesa, var þannig: „Eins og lamb var hann leiddur til slátrunar og eins og kind þegir hjá þeim er klippir hana, þannig lauk hann ekki upp munni sínum.
33 in his humiliation. The sentence against him was taken away; but who shall describe the men of his generation? For his life was taken from the earth.
Hann var auðmýktur og réttur hans frá honum tekinn. Endir var bundinn á ævi hans – hver getur lýst illsku samtíðar hans?“
34 And the eunuch answered Philip, and said: I pray you, of whom speaks the prophet this? Of himself, or of some other man?
Maðurinn spurði nú Filippus: „Átti Jesaja hér við sjálfan sig eða einhvern annan?“
35 And Philip opened his mouth, and began at the same scripture, and preached to him Jesus.
Filippus útskýrði þá ritningarstaðinn og benti honum á marga aðra til að fræða hann um Jesú.
36 And as they went along the road, they came to some water; and the eunuch said: See, here is water; what hinders me from being immersed?
Þegar þeir höfðu ekið nokkurn spöl, komu þeir að litlu vatni. „Sjáðu!“sagði maðurinn. „Þarna er vatn. Getur þú ekki skírt mig hér?“
„Jú, það get ég, ef þú trúir af öllu hjarta, “svaraði Filippus. Þá sagði hinn: „Ég trúi að Jesús Kristur sé sonur Guðs.“
38 And he commanded the chariot to stand still; and they both went down into the water, both Philip and the eunuch, and he immersed him.
Síðan stöðvaði hann vagninn, þeir stigu út í vatnið og Filippus skírði hann.
39 And when they came up out of the water, the Spirit of the Lord caught away Philip; and the eunuch saw him no more, for he went on his way rejoicing.
Þegar þeir komu upp úr vatninu, hreif andi Drottins Filippus burt, og maðurinn sá hann ekki framar, en hélt leiðar sinnar fagnandi.
40 But Philip was found at Azotus, and, passing through, he preached the gospel in all the cities, till he came to Cæsarea
Seinna kom Filippus fram í Asdód, og einnig þar flutti hann fagnaðarerindið, svo og í öllum bæjum á leið sinni til Sesareu.
