Acts 17
1 And when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where there was a synagogue of the Jews.
ਪੌਲਸੀਲੌ ਆਮ੍ਫਿਪਲ੍ਯਾਪੱਲੋਨਿਯਾਨਗਰਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨਮੇਕਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਰ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤੌ|
2 And Paul, according to his custom, went in to them, and, for three sabbath-days, he reasoned with them from the Scriptures,
ਤਦਾ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਾਚਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਤ੍ਰਯੇ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੀਯਕਥਾਯਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
3 explaining and affirming that it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead; and that this Jesus whom I preach to you is the Christ.
ਫਲਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਦੁਃਖਭੋਗਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦੁੱਥਾਨਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵੰ ਕਰੋਮਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸ ਏਤਾਃ ਕਥਾਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
4 And some of them believed, and associated themselves with Paul and Silas; of the devout Greeks, a great multitude, and of the chief women, not a few.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਬਹਵੋ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾ ਬਹ੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਨਾਰ੍ੱਯਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
5 But the unbelieving Jews, taking with them some evil men, who were loungers about the markets, and collecting a mob, set the city in an uproar; and having assaulted the house of Jason, they sought to bring them out to the people.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਹੀਨਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਹਟਟ੍ਸ੍ਯ ਕਤਿਨਯਲਮ੍ਪਟਲੋਕਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਨਤਯਾ ਨਗਰਮਧ੍ਯੇ ਮਹਾਕਲਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਸੋਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਕ੍ਰਮ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ|
6 But not finding them, they dragged Jason and certain brethren before the rulers of the city, crying out: These men, who have thrown the world into confusion, have come hither also;
ਤੇਸ਼਼ਾਮੁੱਦੇਸ਼ਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਚ ਯਾਸੋਨੰ ਕਤਿਪਯਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਂʼਸ਼੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਧਿਪਤੀਨਾਂ ਨਿਕਟਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਜਗਦੁਦ੍ਵਾਟਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ (ਅ)ਤ੍ਰਾਪ੍ਯੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ,
7 whom Jason has received into his house: and they all act in opposition to the decrees of Cæsar, saying, That there is another king, Jesus.
ਏਸ਼਼ ਯਾਸੋਨ੍ ਆਤਿਥ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍| ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਕ ਏਕੋ ਰਾਜਸ੍ਤੀਤਿ ਕਥਯਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਕੈਸਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਵਿਰੁੱਧੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ|
8 And the multitude, and the rulers of the city, were troubled when they heard these things.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹੋ ਨਗਰਾਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਵਿਗ੍ਨਾ ਅਭਵਨ੍|
9 And they took security of Jason, and of the others, and let them go.
ਤਦਾ ਯਾਸੋਨਸ੍ਤਦਨ੍ਯੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਧਨਦਣ੍ਡੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
10 And the brethren immediately sent away Paul and Silas by night to Berea; and when they had come, they went into the synagogue of the Jews.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੋ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਪੌਲਸੀਲੌ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਬਿਰਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੌ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ|
11 These were of a better disposition than those in Thessalonica, for they received the word with all readiness of mind, examining the Scriptures daily, whether these things were so.
ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਮਹਾਤ੍ਮਾਨ ਆਸਨ੍ ਯਤ ਇੱਥੰ ਭਵਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥਸ੍ਯਾਲੋਚਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੈਰੰ ਕਥਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
12 Therefore, many of them believed; both of influential women, who were Greeks, and of men, not a few.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਾਨ੍ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚਾਨੇਕੇ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
13 But when the Jews of Thessalonica learned that the word of God was preached by Paul in Berea also, they came thither, and excited the multitude.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬਿਰਯਾਨਗਰੇ ਪੌਲੇਨੇਸ਼੍ਵਰੀਯਾ ਕਥਾ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤ ਇਤਿ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|
14 Then the brethren immediately sent Paul away, to go as if to the sea; but Silas and Timothy remained there.
ਅਤਏਵ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇਣ ਯਾਨ੍ਤੀਤਿ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਪੌਲੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣ੍ਵਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|
15 And those who conducted Paul brought him to Athens: and having received a commandment for Silas and Timothy, that they should come to him as soon as possible, they departed.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਆਥੀਨੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੁਵਾਂ ਤੂਰ੍ਣਮ੍ ਏਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥਃ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਪ੍ਰਤੀਮਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤਾਃ|
16 Now while Paul was waiting for them at Athens, his spirit was stirred within him, when he saw the city full of idols.
ਪੌਲ ਆਥੀਨੀਨਗਰੇ ਤਾਵਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਤੰਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿਮਾਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਨ੍ਤਪ੍ਤਹ੍ਰੁʼਦਯੋ (ਅ)ਭਵਤ੍|
17 Accordingly, he reasoned in the synagogue with the Jews and devout persons, and in the market daily, with those who chanced to meet him.
ਤਤਃ ਸ ਭਜਨਭਵਨੇ ਯਾਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਹੱਟੇ ਚ ਯਾਨ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਤੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਿਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
18 And some of the Epicurean and Stoic philosophers disputed with him; and some said: What can this babbler possibly wish to say? Others said: He seems to be a proclaimer of strange demons: for he preached to them Jesus and the Resurrection.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਪਿਕੂਰੀਯਮਤਗ੍ਰਹਿਣਃ ਸ੍ਤੋਯਿਕੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ| ਤਤ੍ਰ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਏਸ਼਼ ਵਾਚਾਲਃ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ? ਅਪਰੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਏਸ਼਼ ਜਨਃ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਦੇਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਇਤ੍ਯਨੁਮੀਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉੱਥਿਤਿਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ੍|
19 And they took him, and brought him to Mars hill, saying: Are we able to understand what this new teaching is, which is announced by you?
ਤੇ ਤਮ੍ ਅਰੇਯਪਾਗਨਾਮ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਨੀਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਇਦੰ ਯੰਨਵੀਨੰ ਮਤੰ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਚੀਕਸ਼ ਇਦੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸ਼੍ਰਾਵਯ;
20 For you bring some strange things to our ears: we wish to understand then what these things mean.
ਯਾਮਿਮਾਮ੍ ਅਸਮ੍ਭਵਕਥਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਯਾ ਭਾਵਾਰ੍ਥਃ ਕ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
21 For all the Athenians and resident strangers have leisure for nothing else than to tell or to hear some new thing.
ਤਦਾਥੀਨੀਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤੰਨਗਰਪ੍ਰਵਾਸਿਨਸ਼੍ਚ ਕੇਵਲੰ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਨ ਨਵੀਨਕਥਾਯਾਃ ਸ਼੍ਰਵਣੇਨ ਪ੍ਰਚਾਰਣੇਨ ਚ ਕਾਲਮ੍ ਅਯਾਪਯਨ੍|
22 Then Paul stood in the midst of Mars hill, and said: Men of Athens, I perceive that in all respects your reverence for demons excels that of other men.
ਪੌਲੋ(ਅ)ਰੇਯਪਾਗਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਆਥੀਨੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਦੇਵਪੂਜਾਯਾਮ੍ ਆਸਕ੍ਤਾ ਇਤ੍ਯਹ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
23 For as I was passing through, and looking attentively at the objects of your worship, I dis covered also an altar with this inscription: TO THE UNKNOWN GOD. Whom therefore you ignorantly worship, him I make known to you.
ਯਤਃ ਪਰ੍ੱਯਟਨਕਾਲੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਜਨੀਯਾਨਿ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ‘ਅਵਿਜ੍ਞਾਤੇਸ਼੍ਵਰਾਯ’ ਏਤੱਲਿਪਿਯੁਕ੍ਤਾਂ ਯਜ੍ਞਵੇਦੀਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍; ਅਤੋ ਨ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯੰ ਪੂਜਯਧ੍ਵੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤਤ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਮਿ|
24 God, who made the world, and all things that are in it, being Lord of heaven and earth, dwells not in temples made with hands;
ਜਗਤੋ ਜਗਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੂਨਾਞ੍ਚ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟਾ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋਰੇਕਾਧਿਪਤਿਃ ਸਨ੍ ਕਰਨਿਰ੍ੰਮਿਤਮਨ੍ਦਿਰੇਸ਼਼ੁ ਨ ਨਿਵਸਤਿ;
25 nor is he ministered to by the hands of men, as if he needed any thing: for he himself gives to all life, and breath, and all things:
ਸ ਏਵ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਜੀਵਨੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਸਾਮਗ੍ਰੀਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਦਦਾਤਿ; ਅਤਏਵ ਸ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸਾਮਗ੍ਯ੍ਰਾ ਅਭਾਵਹੇਤੋ ਰ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਹਸ੍ਤੈਃ ਸੇਵਿਤੋ ਭਵਤੀਤਿ ਨ|
26 and he has made from one blood every nation of men, that they might dwell on all the face of the earth, having marked out their appointed times, and the bounds of their dwelling:
ਸ ਭੂਮਣ੍ਡਲੇ ਨਿਵਾਸਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ੋਣਿਤਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਰੂਪਿਤਸਮਯੰ ਵਸਤਿਸੀਮਾਞ੍ਚ ਨਿਰਚਿਨੋਤ੍;
27 that they might seek for God, if perhaps they would feel after him, and find him, although, indeed, he is not far from every one of us.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲੋਕੈਃ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਗਵੇਸ਼਼ਣੰ ਕਰਣੀਯਮ੍|
28 For in him we live, and move, and have our being: as also some of your own poets have said: For we his offspring are.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦਪਿ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਨਹਿ, ਵਯੰ ਤੇਨ ਨਿਸ਼੍ਵਸਨਪ੍ਰਸ਼੍ਵਸਨਗਮਨਾਗਮਨਪ੍ਰਾਣਧਾਰਣਾਨਿ ਕੁਰ੍ੰਮਃ, ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਕਤਿਪਯਾਃ ਕਵਯਃ ਕਥਯਨ੍ਤਿ ‘ਤਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਵਯੰ ਸ੍ਮੋ ਹਿ’ ਇਤਿ|
29 Therefore, being the offspring of God, we ought not to think that the Godhood is like gold, or silver, or stone, sculptured by art and the device of man.
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਭਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਵਿਦ੍ਯਯਾ ਕੌਸ਼ਲੇਨ ਚ ਤਕ੍ਸ਼਼ਿਤੰ ਸ੍ਵਰ੍ਣੰ ਰੂਪ੍ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼ਦ੍ ਵੈਤੇਸ਼਼ਾਮੀਸ਼੍ਵਰਤ੍ਵਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯੰ|
30 Yet the times of this ignorance God overlooked; but now, he commands all men everywhere to repent:
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਨਾਵਾਧੱਤ ਤਥਾਪੀਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤਿ,
31 because he has appointed a day in which he will judge the world, in righteousness, by the man whom he has chosen, giving to all assurance of this, by having raised him from the dead.
ਯਤਃ ਸ੍ਵਨਿਯੁਕ੍ਤੇਨ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇਣ ਯਦਾ ਸ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੱਦਿਨੰ ਨ੍ਯਰੂਪਯਤ੍; ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੋੱਥਾਪਨੇਨ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍|
32 And when they heard of the resurrection of the dead, some mocked; others said: We will hear you again concerning this matter.
ਤਦਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਨਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਕੇਚਿਦ੍ ਉਪਾਹਮਨ੍, ਕੇਚਿਦਵਦਨ੍ ਏਨਾਂ ਕਥਾਂ ਪੁਨਰਪਿ ਤ੍ਵੱਤਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
33 And so Paul departed from among them.
ਤਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
34 But certain men associated with him, and believed; among whom was Dionysius the Areopagite, and a woman named Damaris, and others with them.
ਤਥਾਪਿ ਕੇਚਿੱਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ (ਅ)ਰੇਯਪਾਗੀਯਦਿਯਨੁਸਿਯੋ ਦਾਮਾਰੀਨਾਮਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਨਰਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍|
