Song of Solomon 1
1 The Song of songs, which is Solomon’s.
| غزل غزلهای سلیمان. |
2 Let him kiss me with the kisses of his mouth; For thy love is better than wine.
| مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. |
3 Thine oils have a goodly fragrance; Thy name is [as] oil poured forth; Therefore do the virgins love thee.
| تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. |
4 Draw me; we will run after thee: The king hath brought me into his chambers; We will be glad and rejoice in thee; We will make mention of thy love more than of wine: Rightly do they love thee.
| مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. |
5 I am black, but comely, O ye daughters of Jerusalem, As the tents of Kedar, As the curtains of Solomon.
| ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. |
6 Look not upon me, because I am swarthy, Because the sun hath scorched me. My mother’s sons were incensed against me; They made me keeper of the vineyards; [But] mine own vineyard have I not kept.
| به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. |
7 Tell me, O thou whom my soul loveth, Where thou feedest [thy flock], Where thou makest [it] to rest at noon: For why should I be as one that is veiled Beside the flocks of thy companions?
| ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ |
8 If thou know not, O thou fairest among women, Go thy way forth by the footsteps of the flock, And feed thy kids beside the shepherds’ tents.
| ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. |
9 I have compared thee, O my love, To a steed in Pharaoh’s chariots.
| ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. |
10 Thy cheeks are comely with plaits [of hair], Thy neck with strings of jewels.
| گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. |
11 We will make thee plaits of gold With studs of silver.
| ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. |
12 While the king sat at his table, My spikenard sent forth its fragrance.
| آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. |
13 My beloved is unto me [as] a bundle of myrrh, That lieth betwixt my breasts.
| محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. |
14 My beloved is unto me [as] a cluster of henna-flowers In the vineyards of En-gedi.
| محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. |
15 Behold, thou art fair, my love; Behold thou art fair; Thine eyes are [as] doves.
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. |
16 Behold, thou art fair, my beloved, yea, pleasant: Also our couch is green.
| ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند |
17 The beams of our house are cedars, [And] our rafters are firs.
| و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. |
