Psalms 83
1 A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not thou silence: Hold not thy peace, and be not still, O God.
Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 For, lo, thine enemies make a tumult; And they that hate thee have lifted up the head.
Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 They take crafty counsel against thy people, And consult together against thy hidden ones.
Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; That the name of Israel may be no more in remembrance.
Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 For they have consulted together with one consent; Against thee do they make a covenant:
Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagarenes;
Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre:
Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 Assyria also is joined with them; They have helped the children of Lot. (Selah)
Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
9 Do thou unto them as unto Midian, As to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon;
Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 Who perished at Endor, Who became as dung for the earth.
Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 Make their nobles like Oreb and Zeeb; Yea, all their princes like Zebah and Zalmunna;
Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 Who said, Let us take to ourselves in possession The habitations of God.
Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 O my God, make them like the whirling dust; As stubble before the wind.
Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 As the fire that burneth the forest, And as the flame that setteth the mountains on fire,
Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 So pursue them with thy tempest, And terrify them with thy storm.
Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 Fill their faces with confusion, That they may seek thy name, O Jehovah.
Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 Let them be put to shame and dismayed for ever; Yea, let them be confounded and perish;
Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 That they may know that thou alone, whose name is Jehovah, Art the Most High over all the earth.
A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
