Psalms 78
1 Maschil of Asaph. Give ear, O my people, to my law: Incline your ears to the words of my mouth.
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. |
2 I will open my mouth in a parable; I will utter dark sayings of old,
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. |
3 Which we have heard and known, And our fathers have told us.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. |
4 We will not hide them from their children, Telling to the generation to come the praises of Jehovah, And his strength, and his wondrous works that he hath done.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. |
5 For he established a testimony in Jacob, And appointed a law in Israel, Which he commanded our fathers, That they should make them known to their children;
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند |
6 That the generation to come might know [them], even the children that should be born; Who should arise and tell [them] to their children,
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. |
7 That they might set their hope in God, And not forget the works of God, But keep his commandments,
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. |
8 And might not be as their fathers, A stubborn and rebellious generation, A generation that set not their heart aright, And whose spirit was not stedfast with God.
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. |
9 The children of Ephraim, being armed and carrying bows, Turned back in the day of battle.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. |
10 They kept not the covenant of God, And refused to walk in his law;
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. |
11 And they forgat his doings, And his wondrous works that he had showed them.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، |
12 Marvellous things did he in the sight of their fathers, In the land of Egypt, in the field of Zoan.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. |
13 He clave the sea, and caused them to pass through; And he made the waters to stand as a heap.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. |
14 In the day-time also he led them with a cloud, And all the night with a light of fire.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! |
15 He clave rocks in the wilderness, And gave them drink abundantly as out of the depths.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. |
16 He brought streams also out of the rock, And caused waters to run down like rivers.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! |
17 Yet went they on still to sin against him, To rebel against the Most High in the desert.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. |
18 And they tempted God in their heart By asking food according to their desire.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. |
19 Yea, they spake against God; They said, Can God prepare a table in the wilderness?
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ |
20 Behold, he smote the rock, so that waters gushed out, And streams overflowed; Can he give bread also? Will he provide flesh for his people?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» |
21 Therefore Jehovah heard, and was wroth; And a fire was kindled against Jacob, And anger also went up against Israel;
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، |
22 Because they believed not in God, And trusted not in his salvation.
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. |
23 Yet he commanded the skies above, And opened the doors of heaven;
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود |
24 And he rained down manna upon them to eat, And gave them food from heaven.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. |
25 Man did eat the bread of the mighty: He sent them food to the full.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. |
26 He caused the east wind to blow in the heavens; And by his power he guided the south wind.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد |
27 He rained flesh also upon them as the dust, And winged birds as the sand of the seas:
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. |
28 And he let it fall in the midst of their camp, Round about their habitations.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. |
29 So they did eat, and were well filled; And he gave them their own desire.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. |
30 They were not estranged from that which they desired, Their food was yet in their mouths,
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، |
31 When the anger of God went up against them, And slew of the fattest of them, And smote down the young men of Israel.
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. |
32 For all this they sinned still, And believed not in his wondrous works.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. |
33 Therefore their days did he consume in vanity, And their years in terror.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. |
34 When he slew them, then they inquired after him; And they returned and sought God earnestly.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند |
35 And they remembered that God was their rock, And the Most High God their redeemer.
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. |
36 But they flattered him with their mouth, And lied unto him with their tongue.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. |
37 For their heart was not right with him, Neither were they faithful in his covenant.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. |
38 But he, being merciful, forgave [their] iniquity, and destroyed [them] not: Yea, many a time turned he his anger away, And did not stir up all his wrath.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، |
39 And he remembered that they were but flesh, A wind that passeth away, and cometh not again.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. |
40 How oft did they rebel against him in the wilderness, And grieve him in the desert!
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. |
41 And they turned again and tempted God, And provoked the Holy One of Israel.
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. |
42 They remembered not his hand, Nor the day when he redeemed them from the adversary;
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. |
43 How he set his signs in Egypt, And his wonders in the field of Zoan,
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. |
44 And turned their rivers into blood, And their streams, so that they could not drink.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. |
45 He sent among them swarms of flies, which devoured them; And frogs, which destroyed them.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. |
46 He gave also their increase unto the caterpillar, And their labor unto the locust.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. |
47 He destroyed their vines with hail, And their sycomore-trees with frost.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. |
48 He gave over their cattle also to the hail, And their flocks to hot thunderbolts.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. |
49 He cast upon them the fierceness of his anger, Wrath, and indignation, and trouble, A band of angels of evil.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. |
50 He made a path for his anger; He spared not their soul from death, But gave their life over to the pestilence,
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. |
51 And smote all the first-born in Egypt, The chief of their strength in the tents of Ham.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. |
52 But he led forth his own people like sheep, And guided them in the wilderness like a flock.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. |
53 And he led them safely, so that they feared not; But the sea overwhelmed their enemies.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. |
54 And he brought them to the border of his sanctuary, To this mountain, which his right hand had gotten.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. |
55 He drove out the nations also before them, And allotted them for an inheritance by line, And made the tribes of Israel to dwell in their tents.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. |
56 Yet they tempted and rebelled against the Most High God, And kept not his testimonies;
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. |
57 But turned back, and dealt treacherously like their fathers: They were turned aside like a deceitful bow.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. |
58 For they provoked him to anger with their high places, And moved him to jealousy with their graven images.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. |
59 When God heard [this], he was wroth, And greatly abhorred Israel;
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. |
60 So that he forsook the tabernacle of Shiloh, The tent which he placed among men;
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد |
61 And delivered his strength into captivity, And his glory into the adversary’s hand.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. |
62 He gave his people over also unto the sword, And was wroth with his inheritance.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. |
63 Fire devoured their young men; And their virgins had no marriage-song.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. |
64 Their priests fell by the sword; And their widows made no lamentation.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. |
65 Then the Lord awaked as one out of sleep, Like a mighty man that shouteth by reason of wine.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. |
66 And he smote his adversaries backward: He put them to a perpetual reproach.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. |
67 Moreover he refused the tent of Joseph, And chose not the tribe of Ephraim,
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود |
68 But chose the tribe of Judah, The mount Zion which he loved.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. |
69 And he built his sanctuary like the heights, Like the earth which he hath established for ever.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. |
70 He chose David also his servant, And took him from the sheepfolds:
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. |
71 From following the ewes that have their young he brought him, To be the shepherd of Jacob his people, and Israel his inheritance.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. |
72 So he was their shepherd according to the integrity of his heart, And guided them by the skilfulness of his hands.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. |
