Psalms 74
1 Maschil of Asaph. O God, why hast thou cast [us] off for ever? Why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
2 Remember thy congregation, which thou hast gotten of old, Which thou hast redeemed to be the tribe of thine inheritance; [And] mount Zion, wherein thou hast dwelt.
Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
3 Lift up thy feet unto the perpetual ruins, All the evil that the enemy hath done in the sanctuary.
Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
4 Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly; They have set up their ensigns for signs.
Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
5 They seemed as men that lifted up Axes upon a thicket of trees.
Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
6 And now all the carved work thereof They break down with hatchet and hammers.
Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
7 They have set thy sanctuary on fire; They have profaned the dwelling-place of thy name [by casting it] to the ground.
Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
8 They said in their heart, Let us make havoc of them altogether: They have burned up all the synagogues of God in the land.
Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
9 We see not our signs: There is no more any prophet; Neither is there among us any that knoweth how long.
Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
10 How long, O God, shall the adversary reproach? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
11 Why drawest thou back thy hand, even thy right hand? [Pluck it] out of thy bosom [and] consume [them].
Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
12 Yet God is my King of old, Working salvation in the midst of the earth.
Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
13 Thou didst divide the sea by thy strength: Thou brakest the heads of the sea-monsters in the waters.
Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
14 Thou brakest the heads of leviathan in pieces; Thou gavest him to be food to the people inhabiting the wilderness.
Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
15 Thou didst cleave fountain and flood: Thou driedst up mighty rivers.
Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
16 The day is thine, the night also is thine: Thou hast prepared the light and the sun.
Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
17 Thou hast set all the borders of the earth: Thou hast made summer and winter.
Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
18 Remember this, that the enemy hath reproached, O Jehovah, And that a foolish people hath blasphemed thy name.
Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
19 Oh deliver not the soul of thy turtle-dove unto the wild beast: Forget not the life of thy poor for ever.
Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
20 Have respect unto the covenant; For the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
21 Oh let not the oppressed return ashamed: Let the poor and needy praise thy name.
La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
22 Arise, O God, plead thine own cause: Remember how the foolish man reproacheth thee all the day.
Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
23 Forget not the voice of thine adversaries: The tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.
Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
