Psalms 56

1 For the Chief Musician; set to Jonath elem rehokim. [A Psalm] of David. Michtam; when the Philistines took him in Gath. Be merciful unto me, O God; for man would swallow me up: All the day long he fighting oppresseth me.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند.

2 Mine enemies would swallow me up all the day long; For they are many that fight proudly against me.

تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند.

3 What time I am afraid, I will put my trust in thee.

هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد.

4 In God (I will praise his word), In God have I put my trust, I will not be afraid; What can flesh do unto me?

وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟

5 All the day long they wrest my words: All their thoughts are against me for evil.

دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند.

6 They gather themselves together, they hide themselves, They mark my steps, Even as they have waited for my soul.

آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند.

7 Shall they escape by iniquity? In anger cast down the peoples, O God.

خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن.

8 Thou numberest my wanderings: Put thou my tears into thy bottle; Are they not in thy book?

تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.

9 Then shall mine enemies turn back in the day that I call: This I know, that God is for me.

روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است.

10 In God (I will praise [his] word), In Jehovah (I will praise [his] word),

وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم،

11 In God have I put my trust, I will not be afraid; What can man do unto me?

پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟

12 Thy vows are upon me, O God: I will render thank-offerings unto thee.

خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود،

13 For thou hast delivered my soul from death: [Hast thou] not [delivered] my feet from falling, That I may walk before God In the light of the living?

زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم.