Psalms 44
1 For the Chief Musician. [A Psalm] of the sons of Korah. Maschil. We have heard with our ears, O God, Our fathers have told us, What work thou didst in their days, In the days of old.
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
2 Thou didst drive out the nations with thy hand; But them thou didst plant: Thou didst afflict the peoples; But them thou didst spread abroad.
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3 For they gat not the land in possession by their own sword, Neither did their own arm save them; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, Because thou wast favorable unto them.
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4 Thou art my King, O God: Command deliverance for Jacob.
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5 Through thee will we push down our adversaries: Through thy name will we tread them under that rise up against us.
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
6 For I will not trust in my bow, Neither shall my sword save me.
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
7 But thou hast saved us from our adversaries, And hast put them to shame that hate us.
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
8 In God have we made our boast all the day long, And we will give thanks unto thy name for ever. (Selah)
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
9 But now thou hast cast [us] off, and brought us to dishonor, And goest not forth with our hosts.
[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
10 Thou makest us to turn back from the adversary; And they that hate us take spoil for themselves.
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
11 Thou hast made us like sheep [appointed] for food, And hast scattered us among the nations.
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
12 Thou sellest thy people for nought, And hast not increased [thy wealth] by their price.
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, A scoffing and a derision to them that are round about us.
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
14 Thou makest us a byword among the nations, A shaking of the head among the peoples.
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
15 All the day long is my dishonor before me, And the shame of my face hath covered me,
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth, By reason of the enemy and the avenger.
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, Neither have we dealt falsely in thy covenant.
To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
18 Our heart is not turned back, Neither have our steps declined from thy way,
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
19 That thou hast sore broken us in the place of jackals, And covered us with the shadow of death.
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we have forgotten the name of our God, Or spread forth our hands to a strange god;
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
21 Will not God search this out? For he knoweth the secrets of the heart.
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; We are accounted as sheep for the slaughter.
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
23 Awake, why sleepest thou, O Lord? Arise, cast [us] not off for ever.
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Wherefore hidest thou thy face, And forgettest our affliction and our oppression?
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
25 For our soul is bowed down to the dust: Our body cleaveth unto the earth.
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
26 Rise up for our help, And redeem us for thy lovingkindness’ sake.
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
