Psalms 22
1 For the Chief Musician; set to Aijeleth hash-Shahar. A Psalm of David. My God, my God, why hast thou forsaken me? [Why art thou so] far from helping me, [and from] the words of my groaning?
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 O my God, I cry in the daytime, but thou answerest not; And in the night season, and am not silent.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 Our fathers trusted in thee: They trusted, and thou didst deliver them.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 They cried unto thee, and were delivered: They trusted in thee, and were not put to shame.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 But I am a worm, and no man; A reproach of men, and despised of the people.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 All they that see me laugh me to scorn: They shoot out the lip, they shake the head, [saying],
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 Commit [thyself] unto Jehovah; let him deliver him: Let him rescue him, seeing he delighteth in him.
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 But thou art he that took me out of the womb; Thou didst make me trust [when I was] upon my mother’s breasts.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 I was cast upon thee from the womb; Thou art my God since my mother bare me.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Be not far from me; for trouble is near; For there is none to help.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 Many bulls have compassed me; Strong bulls of Bashan have beset me round.
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 They gape upon me with their mouth, [As] a ravening and a roaring lion.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 I am poured out like water, And all my bones are out of joint: My heart is like wax; It is melted within me.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 My strength is dried up like a potsherd; And my tongue cleaveth to my jaws; And thou hast brought me into the dust of death.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 For dogs have compassed me: A company of evil-doers have inclosed me; They pierced my hands and my feet.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 I may count all my bones. They look and stare upon me;
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 They part my garments among them, And upon my vesture do they cast lots.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 But be not thou far off, O Jehovah: O thou my succor, haste thee to help me.
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 Deliver my soul from the sword, My darling from the power of the dog.
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 Save me from the lion’s mouth; Yea, from the horns of the wild-oxen thou hast answered me.
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 I will declare thy name unto my brethren: In the midst of the assembly will I praise thee.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 Ye that fear Jehovah, praise him; All ye the seed of Jacob, glorify him; And stand in awe of him, all ye the seed of Israel.
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; Neither hath he hid his face from him; But when he cried unto him, he heard.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 Of thee cometh my praise in the great assembly: I will pay my vows before them that fear him.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 The meek shall eat and be satisfied; They shall praise Jehovah that seek after him: Let your heart live for ever.
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 All the ends of the earth shall remember and turn unto Jehovah; And all the kindreds of the nations shall worship before thee.
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 For the kingdom is Jehovah’s; And he is the ruler over the nations.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 All the fat ones of the earth shall eat and worship: All they that go down to the dust shall bow before him, Even he that cannot keep his soul alive.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 A seed shall serve him; It shall be told of the Lord unto the [next] generation.
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 They shall come and shall declare his righteousness Unto a people that shall be born, that he hath done it.
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
