Psalms 129

1 A Song of Ascents. Many a time have they afflicted me from my youth up, Let Israel now say,

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 Many a time have they afflicted me from my youth up: Yet they have not prevailed against me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 The plowers plowed upon my back; They made long their furrows.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 Jehovah is righteous: He hath cut asunder the cords of the wicked.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Let them be put to shame and turned backward, All they that hate Zion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Let them be as the grass upon the housetops, Which withereth before it groweth up;

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 Wherewith the reaper filleth not his hand, Nor he that bindeth sheaves, his bosom:

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Neither do they that go by say, The blessing of Jehovah be upon you; We bless you in the name of Jehovah.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"