Psalms 109
1 For the Chief Musician. A Psalm of David. Hold not thy peace, O God of my praise;
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!
2 For the mouth of the wicked and the mouth of deceit have they opened against me: They have spoken unto me with a lying tongue.
Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.
3 They have compassed me about also with words of hatred, And fought against me without a cause.
Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.
4 For my love they are my adversaries: But I [give myself unto] prayer.
Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.
5 And they have rewarded me evil for good, And hatred for my love.
Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.
6 Set thou a wicked man over him; And let an adversary stand at his right hand.
Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!
7 When he is judged, let him come forth guilty; And let his prayer be turned into sin.
Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!
8 Let his days be few; [And] let another take his office.
Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!
9 Let his children be fatherless, And his wife a widow.
Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!
10 Let his children be vagabonds, and beg; And let them seek [their bread] out of their desolate places.
Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!
11 Let the extortioner catch all that he hath; And let strangers make spoil of his labor.
Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!
12 Let there be none to extend kindness unto him; Neither let there be any to have pity on his fatherless children.
Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!
13 Let his posterity be cut off; In the generation following let their name be blotted out.
Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah; And let not the sin of his mother be blotted out.
Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!
15 Let them be before Jehovah continually, That he may cut off the memory of them from the earth;
Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!
16 Because he remembered not to show kindness, But persecuted the poor and needy man, And the broken in heart, to slay [them].
Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.
17 Yea, he loved cursing, and it came unto him; And he delighted not in blessing, and it was far from him.
Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!
18 He clothed himself also with cursing as with his garment, And it came into his inward parts like water, And like oil into his bones.
Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!
19 Let it be unto him as the raiment wherewith he covereth himself, And for the girdle wherewith he is girded continually.
Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
20 This is the reward of mine adversaries from Jehovah, And of them that speak evil against my soul.
Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!
21 But deal thou with me, O Jehovah the Lord, for thy name’s sake: Because thy lovingkindness is good, deliver thou me;
Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.
22 For I am poor and needy, And my heart is wounded within me.
Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.
23 I am gone like the shadow when it declineth: I am tossed up and down as the locust.
Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.
24 My knees are weak through fasting; And my flesh faileth of fatness.
Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.
25 I am become also a reproach unto them: When they see me, they shake their head.
Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.
26 Help me, O Jehovah my God; Oh save me according to thy lovingkindness:
Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.
27 That they may know that this is thy hand; [That] thou, Jehovah, hast done it.
Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.
28 Let them curse, but bless thou: When they arise, they shall be put to shame, But thy servant shall rejoice.
Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!
29 Let mine adversaries be clothed with dishonor, And let them cover themselves with their own shame as with a robe.
İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.
30 I will give great thanks unto Jehovah with my mouth; Yea, I will praise him among the multitude.
Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.
31 For he will stand at the right hand of the needy, To save him from them that judge his soul.
Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.
