< Psalms 107 >

1 O give thanks unto Jehovah; for he is good; For his lovingkindness [endureth] for ever.
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.۱
2 Let the redeemed of Jehovah say [so], Whom he hath redeemed from the hand of the adversary,
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.۲
3 And gathered out of the lands, From the east and from the west, From the north and from the south.
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.۳
4 They wandered in the wilderness in a desert way; They found no city of habitation.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.۴
5 Hungry and thirsty, Their soul fainted in them.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.۵
6 Then they cried unto Jehovah in their trouble, And he delivered them out of their distresses,
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۶
7 He led them also by a straight way, That they might go to a city of habitation.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.۷
8 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness, And for his wonderful works to the children of men!
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.۸
9 For he satisfieth the longing soul, And the hungry soul he filleth with good.
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.۹
10 Such as sat in darkness and in the shadow of death, Being bound in affliction and iron,
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.۱۰
11 Because they rebelled against the words of God, And contemned the counsel of the Most High:
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.۱۱
12 Therefore he brought down their heart with labor; They fell down, and there was none to help.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.۱۲
13 Then they cried unto Jehovah in their trouble, And he saved them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۳
14 He brought them out of darkness and the shadow of death, And brake their bonds in sunder.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.۱۴
15 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness, And for his wonderful works to the children of men!
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۱۵
16 For he hath broken the gates of brass, And cut the bars of iron in sunder.
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.۱۶
17 Fools because of their transgression, And because of their iniquities, are afflicted.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.۱۷
18 Their soul abhorreth all manner of food; And they draw near unto the gates of death.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.۱۸
19 Then they cry unto Jehovah in their trouble, And he saveth them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۱۹
20 He sendeth his word, and healeth them, And delivereth [them] from their destructions.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.۲۰
21 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness, And for his wonderful works to the children of men!
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۲۱
22 And let them offer the sacrifices of thanksgiving, And declare his works with singing.
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.۲۲
23 They that go down to the sea in ships, That do business in great waters;
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.۲۳
24 These see the works of Jehovah, And his wonders in the deep.
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.۲۴
25 For he commandeth, and raiseth the stormy wind, Which lifteth up the waves thereof.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.۲۵
26 They mount up to the heavens, they go down again to the depths: Their soul melteth away because of trouble.
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.۲۶
27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man, And are at their wits’ end.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.۲۷
28 Then they cry unto Jehovah in their trouble, And he bringeth them out of their distresses.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.۲۸
29 He maketh the storm a calm, So that the waves thereof are still.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.۲۹
30 Then are they glad because they are quiet; So he bringeth them unto their desired haven.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.۳۰
31 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness, And for his wonderful works to the children of men!
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.۳۱
32 Let them exalt him also in the assembly of the people, And praise him in the seat of the elders.
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.۳۲
33 He turneth rivers into a wilderness, And watersprings into a thirsty ground;
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.۳۳
34 A fruitful land into a salt desert, For the wickedness of them that dwell therein.
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.۳۴
35 He turneth a wilderness into a pool of water, And a dry land into watersprings.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.۳۵
36 And there he maketh the hungry to dwell, That they may prepare a city of habitation,
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.۳۶
37 And sow fields, and plant vineyards, And get them fruits of increase.
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.۳۷
38 He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; And he suffereth not their cattle to decrease.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.۳۸
39 Again, they are diminished and bowed down Through oppression, trouble, and sorrow.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.۳۹
40 He poureth contempt upon princes, And causeth them to wander in the waste, where there is no way.
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.۴۰
41 Yet setteth he the needy on high from affliction, And maketh [him] families like a flock.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.۴۱
42 The upright shall see it, and be glad; And all iniquity shall stop her mouth.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.۴۲
43 Whoso is wise will give heed to these things; And they will consider the lovingkindnesses of Jehovah.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.۴۳

< Psalms 107 >