< Proverbs 5 >

1 My son, attend unto my wisdom; Incline thine ear to my understanding:
ای پسرم، به سخنان حکیمانهٔ من گوش کن و به بصیرت من توجه نما.
2 That thou mayest preserve discretion, And that thy lips may keep knowledge.
آنگاه خواهی دانست چگونه درست رفتار کنی، و سخنان تو نشان خواهد داد که از دانایی برخوردار هستی.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And her mouth is smoother than oil:
زن بدکاره چرب زبان است و سخنان او مانند عسل شیرین می‌باشد؛
4 But in the end she is bitter as wormwood, Sharp as a two-edged sword.
ولی عاقبت جز تلخی و درد چیزی برای تو باقی نمی‌گذارد.
5 Her feet go down to death; Her steps take hold on Sheol; (Sheol h7585)
زن بدکاره تو را به سوی مرگ و جهنم می‌کشاند، (Sheol h7585)
6 So that she findeth not the level path of life: Her ways are unstable, [and] she knoweth [it] not.
زیرا او از راه زندگی منحرف شده و سرگردان است و نمی‌داند به کجا می‌رود.
7 Now therefore, [my] sons, hearken unto me, And depart not from the words of my mouth.
ای جوانان، به من گوش دهید و آنچه را که می‌خواهم به شما بگویم هرگز فراموش نکنید:
8 Remove thy way far from her, And come not nigh the door of her house;
از چنین زنی دوری کنید. حتی به در خانه‌اش هم نزدیک نشوید،
9 Lest thou give thine honor unto others, And thy years unto the cruel;
مبادا در دام وسوسه‌هایش گرفتار شوید و حیثیت خود را از دست بدهید و بقیه عمر خویش را صرف کسی کنید که رحم و شفقت ندارد.
10 Lest strangers be filled with thy strength, And thy labors [be] in the house of an alien,
مبادا غریبه‌ها اموال شما را تصاحب نمایند و ثمرهٔ زحمت شما از آن دیگران شود،
11 And thou mourn at thy latter end, When thy flesh and thy body are consumed,
و عاقبت بیمار شده، از شدت درماندگی بنالید
12 And say, How have I hated instruction, And my heart despised reproof;
و بگویید: «کاش که گوش می‌دادم! کاش که تسلیم هوسهایم نمی‌شدم!
13 Neither have I obeyed the voice of my teachers, Nor inclined mine ear to them that instructed me!
چرا به نصایح معلمانم گوش ندادم؟ چرا به سخنان ایشان توجه نکردم؟
14 I was well-nigh in all evil In the midst of the assembly and congregation.
اکنون باید پیش همه رسوا و سرافکنده باشم.»
15 Drink waters out of thine own cistern, And running waters out of thine own well.
پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.
16 Should thy springs be dispersed abroad, And streams of water in the streets?
چرا باید از زنان هرزهٔ خیابانی صاحب بچه شوی؟
17 Let them be for thyself alone, And not for strangers with thee.
فرزندان تو باید تنها مال خودت باشند و نباید غریبه‌ها در آنان سهمی داشته باشند.
18 Let thy fountain be blessed; And rejoice in the wife of thy youth.
پس با زنت خوش باش و از همسر خود که در ایام جوانی با او ازدواج کرده‌ای لذت ببر.
19 [As] a loving hind and a pleasant doe, Let her breasts satisfy thee at all times; And be thou ravished always with her love.
دلبریها و آغوش او تو را کافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد.
20 For why shouldest thou, my son, be ravished with a strange woman, And embrace the bosom of a foreigner?
چرا باید به زن بدکاره دل ببندی و زنی را که به تو تعلق ندارد در آغوش بگیری؟
21 For the ways of man are before the eyes of Jehovah; And he maketh level all his paths.
خداوند به دقت تو را زیر نظر دارد و هر کاری را که انجام می‌دهی می‌سنجد.
22 His own iniquities shall take the wicked, And he shall be holden with the cords of his sin.
گناهان شخص بدکار مانند ریسمان به دورش می‌پیچد و او را گرفتار می‌سازد.
23 He shall die for lack of instruction; And in the greatness of his folly he shall go astray.
بلهوسی او باعث مرگش خواهد شد و حماقتش او را به نابودی خواهد کشاند.

< Proverbs 5 >