Matthew 8
1 And when he was come down from the mountain, great multitudes followed him.
యదా స పర్వ్వతాద్ అవారోహత్ తదా బహవో మానవాస్తత్పశ్చాద్ వవ్రజుః|
2 And behold, there came to him a leper and worshipped him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
ఏకః కుష్ఠవాన్ ఆగత్య తం ప్రణమ్య బభాషే, హే ప్రభో, యది భవాన్ సంమన్యతే, తర్హి మాం నిరామయం కర్త్తుం శక్నోతి|
3 And he stretched forth his hand, and touched him, saying, I will; be thou made clean. And straightway his leprosy was cleansed.
తతో యీశుః కరం ప్రసార్య్య తస్యాఙ్గం స్పృశన్ వ్యాజహార, సమ్మన్యేఽహం త్వం నిరామయో భవ; తేన స తత్క్షణాత్ కుష్ఠేనామోచి|
4 And Jesus saith unto him, See thou tell no man; but go, show thyself to the priest, and offer the gift that Moses commanded, for a testimony unto them.
తతో యీశుస్తం జగాద, అవధేహి కథామేతాం కశ్చిదపి మా బ్రూహి, కిన్తు యాజకస్య సన్నిధిం గత్వా స్వాత్మానం దర్శయ మనుజేభ్యో నిజనిరామయత్వం ప్రమాణయితుం మూసానిరూపితం ద్రవ్యమ్ ఉత్సృజ చ|
5 And when he was entered into Capernaum, there came unto him a centurion, beseeching him,
తదనన్తరం యీశునా కఫర్నాహూమ్నామని నగరే ప్రవిష్టే కశ్చిత్ శతసేనాపతిస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వినీయ బభాషే,
6 and saying, Lord, my servant lieth in the house sick of the palsy, grievously tormented.
హే ప్రభో, మదీయ ఏకో దాసః పక్షాఘాతవ్యాధినా భృశం వ్యథితః, సతు శయనీయ ఆస్తే|
7 And he saith unto him, I will come and heal him.
తదానీం యీశుస్తస్మై కథితవాన్, అహం గత్వా తం నిరామయం కరిష్యామి|
8 And the centurion answered and said, Lord, I am not worthy that thou shouldest come under my roof; but only say the word, and my servant shall be healed.
తతః స శతసేనాపతిః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో, భవాన్ యత్ మమ గేహమధ్యం యాతి తద్యోగ్యభాజనం నాహమస్మి; వాఙ్మాత్రమ్ ఆదిశతు, తేనైవ మమ దాసో నిరామయో భవిష్యతి|
9 For I also am a man under authority, having under myself soldiers: and I say to this one, Go, and he goeth; and to another, Come, and he cometh; and to my servant, Do this, and he doeth it.
యతో మయి పరనిధ్నేఽపి మమ నిదేశవశ్యాః కతి కతి సేనాః సన్తి, తత ఏకస్మిన్ యాహీత్యుక్తే స యాతి, తదన్యస్మిన్ ఏహీత్యుక్తే స ఆయాతి, తథా మమ నిజదాసే కర్మ్మైతత్ కుర్వ్విత్యుక్తే స తత్ కరోతి|
10 And when Jesus heard it, he marvelled, and said to them that followed, Verily I say unto you, I have not found so great faith, no, not in Israel.
తదానీం యీశుస్తస్యైతత్ వచో నిశమ్య విస్మయాపన్నోఽభూత్; నిజపశ్చాద్గామినో మానవాన్ అవోచ్చ, యుష్మాన్ తథ్యం వచ్మి, ఇస్రాయేలీయలోకానాం మధ్యేఽపి నైతాదృశో విశ్వాసో మయా ప్రాప్తః|
11 And I say unto you, that many shall come from the east and the west, and shall sit down with Abraham, and Isaac, and Jacob, in the kingdom of heaven:
అన్యచ్చాహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః పూర్వ్వస్యాః పశ్చిమాయాశ్చ దిశ ఆగత్య ఇబ్రాహీమా ఇస్హాకా యాకూబా చ సాకమ్ మిలిత్వా సముపవేక్ష్యన్తి;
12 but the sons of the kingdom shall be cast forth into the outer darkness: there shall be the weeping and the gnashing of teeth.
కిన్తు యత్ర స్థానే రోదనదన్తఘర్షణే భవతస్తస్మిన్ బహిర్భూతతమిస్రే రాజ్యస్య సన్తానా నిక్షేస్యన్తే|
13 And Jesus said unto the centurion, Go thy way; as thou hast believed, [so] be it done unto thee. And the servant was healed in that hour.
తతః పరం యీశుస్తం శతసేనాపతిం జగాద, యాహి, తవ ప్రతీత్యనుసారతో మఙ్గలం భూయాత్; తదా తస్మిన్నేవ దణ్డే తదీయదాసో నిరామయో బభూవ|
14 And when Jesus was come into Peter’s house, he saw his wife’s mother lying sick of a fever.
అనన్తరం యీశుః పితరస్య గేహముపస్థాయ జ్వరేణ పీడితాం శయనీయస్థితాం తస్య శ్వశ్రూం వీక్షాఞ్చక్రే|
15 And he touched her hand, and the fever left her; and she arose, and ministered unto him.
తతస్తేన తస్యాః కరస్య స్పృష్టతవాత్ జ్వరస్తాం తత్యాజ, తదా సా సముత్థాయ తాన్ సిషేవే|
16 And when even was come, they brought unto him many possessed with demons: and he cast out the spirits with a word, and healed all that were sick:
అనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం బహుశో భూతగ్రస్తమనుజాన్ తస్య సమీపమ్ ఆనిన్యుః స చ వాక్యేన భూతాన్ త్యాజయామాస, సర్వ్వప్రకారపీడితజనాంశ్చ నిరామయాన్ చకార;
17 that it might be fulfilled which was spoken through Isaiah the prophet, saying, Himself took our infirmities, and bare our diseases.
తస్మాత్, సర్వ్వా దుర్బ్బలతాస్మాకం తేనైవ పరిధారితా| అస్మాకం సకలం వ్యాధిం సఏవ సంగృహీతవాన్| యదేతద్వచనం యిశయియభవిష్యద్వాదినోక్తమాసీత్, తత్తదా సఫలమభవత్|
18 Now when Jesus saw great multitudes about him, he gave commandment to depart unto the other side.
అనన్తరం యీశుశ్చతుర్దిక్షు జననివహం విలోక్య తటిన్యాః పారం యాతుం శిష్యాన్ ఆదిదేశ|
19 And there came a scribe, and said unto him, Teacher, I will follow thee whithersoever thou goest.
తదానీమ్ ఏక ఉపాధ్యాయ ఆగత్య కథితవాన్, హే గురో, భవాన్ యత్ర యాస్యతి తత్రాహమపి భవతః పశ్చాద్ యాస్యామి|
20 And Jesus saith unto him, The foxes have holes, and the birds of the heaven [have] nests; but the Son of man hath not where to lay his head.
తతో యీశు ర్జగాద, క్రోష్టుః స్థాతుం స్థానం విద్యతే, విహాయసో విహఙ్గమానాం నీడాని చ సన్తి; కిన్తు మనుష్యపుత్రస్య శిరః స్థాపయితుం స్థానం న విద్యతే|
21 And another of the disciples said unto him, Lord, suffer me first to go and bury my father.
అనన్తరమ్ అపర ఏకః శిష్యస్తం బభాషే, హే ప్రభో, ప్రథమతో మమ పితరం శ్మశానే నిధాతుం గమనార్థం మామ్ అనుమన్యస్వ|
22 But Jesus saith unto him, Follow me; and leave the dead to bury their own dead.
తతో యీశురుక్తవాన్ మృతా మృతాన్ శ్మశానే నిదధతు, త్వం మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ|
23 And when he was entered into a boat, his disciples followed him.
అనన్తరం తస్మిన్ నావమారూఢే తస్య శిష్యాస్తత్పశ్చాత్ జగ్ముః|
24 And behold, there arose a great tempest in the sea, insomuch that the boat was covered with the waves: but he was asleep.
పశ్చాత్ సాగరస్య మధ్యం తేషు గతేషు తాదృశః ప్రబలో ఝఞ్భ్శనిల ఉదతిష్ఠత్, యేన మహాతరఙ్గ ఉత్థాయ తరణిం ఛాదితవాన్, కిన్తు స నిద్రిత ఆసీత్|
25 And they came to him, and awoke him, saying, Save, Lord; we perish.
తదా శిష్యా ఆగత్య తస్య నిద్రాభఙ్గం కృత్వా కథయామాసుః, హే ప్రభో, వయం మ్రియామహే, భవాన్ అస్మాకం ప్రాణాన్ రక్షతు|
26 And he saith unto them, Why are ye fearful, O ye of little faith? Then he arose, and rebuked the winds and the sea; and there was a great calm.
తదా స తాన్ ఉక్తవాన్, హే అల్పవిశ్వాసినో యూయం కుతో విభీథ? తతః స ఉత్థాయ వాతం సాగరఞ్చ తర్జయామాస, తతో నిర్వ్వాతమభవత్|
27 And the men marvelled, saying, What manner of man is this, that even the winds and the sea obey him?
అపరం మనుజా విస్మయం విలోక్య కథయామాసుః, అహో వాతసరిత్పతీ అస్య కిమాజ్ఞాగ్రాహిణౌ? కీదృశోఽయం మానవః|
28 And when he was come to the other side into the country of the Gadarenes, there met him two possessed with demons, coming forth out of the tombs, exceeding fierce, so that no man could pass by that way.
అనన్తరం స పారం గత్వా గిదేరీయదేశమ్ ఉపస్థితవాన్; తదా ద్వౌ భూతగ్రస్తమనుజౌ శ్మశానస్థానాద్ బహి ర్భూత్వా తం సాక్షాత్ కృతవన్తౌ, తావేతాదృశౌ ప్రచణ్డావాస్తాం యత్ తేన స్థానేన కోపి యాతుం నాశక్నోత్|
29 And behold, they cried out, saying, What have we to do with thee, thou Son of God? art thou come hither to torment us before the time?
తావుచైః కథయామాసతుః, హే ఈశ్వరస్య సూనో యీశో, త్వయా సాకమ్ ఆవయోః కః సమ్బన్ధః? నిరూపితకాలాత్ ప్రాగేవ కిమావాభ్యాం యాతనాం దాతుమ్ అత్రాగతోసి?
30 Now there was afar off from them a herd of many swine feeding.
తదానీం తాభ్యాం కిఞ్చిద్ దూరే వరాహాణామ్ ఏకో మహావ్రజోఽచరత్|
31 And the demons besought him, saying, If thou cast us out, send us away into the herd of swine.
తతో భూతౌ తౌ తస్యాన్తికే వినీయ కథయామాసతుః, యద్యావాం త్యాజయసి, తర్హి వరాహాణాం మధ్యేవ్రజమ్ ఆవాం ప్రేరయ|
32 And he said unto them, Go. And they came out, and went into the swine: and behold, the whole herd rushed down the steep into the sea, and perished in the waters.
తదా యీశురవదత్ యాతం, అనన్తరం తౌ యదా మనుజౌ విహాయ వరాహాన్ ఆశ్రితవన్తౌ, తదా తే సర్వ్వే వరాహా ఉచ్చస్థానాత్ మహాజవేన ధావన్తః సాగరీయతోయే మజ్జన్తో మమ్రుః|
33 And they that fed them fled, and went away into the city, and told everything, and what was befallen to them that were possessed with demons.
తతో వరాహరక్షకాః పలాయమానా మధ్యేనగరం తౌ భూతగ్రస్తౌ ప్రతి యద్యద్ అఘటత, తాః సర్వ్వవార్త్తా అవదన్|
34 And behold, all the city came out to meet Jesus: and when they saw him, they besought [him] that he would depart from their borders.
తతో నాగరికాః సర్వ్వే మనుజా యీశుం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాయాతాః తఞ్చ విలోక్య ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే భవాన్ అస్మాకం సీమాతో యాతు|
