Mark 7
1 And there are gathered together unto him the Pharisees, and certain of the scribes, who had come from Jerusalem,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ ਆਗਤਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤਾਃ|
2 and had seen that some of his disciples ate their bread with defiled, that is, unwashen, hands.
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕਿਯਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਸ਼ੁਚਿਕਰੈਰਰ੍ਥਾਦ ਅਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਹਸ੍ਤੈ ਰ੍ਭੁਞ੍ਜਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਾਨਦੂਸ਼਼ਯਨ੍|
3 (For the Pharisees, and all the Jews, except they wash their hands diligently, eat not, holding the tradition of the elders;
ਯਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਯਿਹੂਦੀਯਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਾਚਾਂ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੰ ਸੰਮਨ੍ਯ ਪ੍ਰਤਲੇਨ ਹਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਨ ਭੁਞ੍ਜਤੇ|
4 and [when they come] from the marketplace, except they bathe themselves, they eat not; and many other things there are, which they have received to hold, washings of cups, and pots, and brasen vessels.)
ਆਪਨਾਦਾਗਤ੍ਯ ਮੱਜਨੰ ਵਿਨਾ ਨ ਖਾਦਨ੍ਤਿ; ਤਥਾ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਜਲਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਪਿੱਤਲਪਾਤ੍ਰਾਣਾਮ੍ ਆਸਨਾਨਾਞ੍ਚ ਜਲੇ ਮੱਜਨਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਯੋਨ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮਾਚਾਰਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
5 And the Pharisees and the scribes ask him, Why walk not thy disciples according to the tradition of the elders, but eat their bread with defiled hands?
ਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚਾਂ ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਨਾਚਰਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਕਰੈਃ ਕੁਤੋ ਭੁਜੰਤੇ?
6 And he said unto them, Well did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written, This people honoreth me with their lips, But their heart is far from me.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਕਪਟਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯੁਕ੍ਤਮਵਾਦੀਤ੍| ਯਥਾ ਸ੍ਵਕੀਯੈਰਧਰੈਰੇਤੇ ਸੰਮਨ੍ਯਨਤੇ ਸਦੈਵ ਮਾਂ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੱਤੋ ਵਿਪ੍ਰਕਰ੍ਸ਼਼ੇ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਚ|
7 But in vain do they worship me, Teaching [as their] doctrines the precepts of men.
ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਨ੍ਤੋ ਬਿਧੀਨ੍ ੰਨਾਜ੍ਞਾ ਭਜਨ੍ਤੇ ਮਾਂ ਮੁਧੈਵ ਤੇ|
8 Ye leave the commandment of God, and hold fast the tradition of men.
ਯੂਯੰ ਜਲਪਾਤ੍ਰਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਦੀਨਿ ਮੱਜਯਨ੍ਤੋ ਮਨੁਜਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਲੰਘਧ੍ਵੇ; ਅਪਰਾ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੋਨੇਕਾਃ ਕ੍ਰਿਯਾ ਅਪਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
9 And he said unto them, Full well do ye reject the commandment of God, that ye may keep your tradition.
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚਾਕਥਯਤ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਰੂਪੇਣ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਲੋਪਯਥ|
10 For Moses said, Honor thy father and thy mother; and, He that speaketh evil of father or mother, let him die the death:
ਯਤੋ ਮੂਸਾਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਸ੍ਵਪਿਤਰੌ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ ਯਸ੍ਤੁ ਮਾਤਰੰ ਪਿਤਰੰ ਵਾ ਦੁਰ੍ੱਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤਿ ਸ ਨਿਤਾਨ੍ਤੰ ਹਨ੍ਯਤਾਂ|
11 but ye say, If a man shall say to his father or his mother, That wherewith thou mightest have been profited by me is Corban, that is to say, Given [to God];
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦੀਯੇਨ ਯੇਨ ਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਤਵੋਪਕਾਰੋਭਵਤ੍ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੱਬਾਣਮਰ੍ਥਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨਿਵੇਦਿਤਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦਿ ਕੋਪਿ ਪਿਤਰੰ ਮਾਤਰੰ ਵਾ ਵਕ੍ਤਿ
12 ye no longer suffer him to do aught for his father or his mother;
ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਮਾਤੁਃ ਪਿਤੁ ਰ੍ਵੋਪਕਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਤੰ ਵਾਰਯਥ|
13 making void the word of God by your tradition, which ye have delivered: and many such like things ye do.
ਇੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਚਾਰਿਤਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਜ੍ਞਾਂ ਮੁਧਾ ਵਿਧਦ੍ੱਵੇ, ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨ੍ਯਨ੍ਯਾਨ੍ਯਨੇਕਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
14 And he called to him the multitude again, and said unto them, Hear me all of you, and understand:
ਅਥ ਸ ਲੋਕਾਨਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵਞ੍ਚ|
15 there is nothing from without the man, that going into him can defile him; but the things which proceed out of the man are those that defile the man.
ਬਾਹ੍ਯਾਦਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਵਰਮ੍ ਅਨ੍ਤਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤੰ ਯਦ੍ਵਸ੍ਤੁ ਤਨ੍ਮਨੁਜਮ੍ ਅਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੇ ਸ੍ਤਃ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
17 And when he was entered into the house from the multitude, his disciples asked of him the parable.
ਤਤਃ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਹਿਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ|
18 And he saith unto them, Are ye so without understanding also? Perceive ye not, that whatsoever from without goeth into the man, [it] cannot defile him;
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਯੂਯਮਪਿ ਕਿਮੇਤਾਦ੍ਰੁʼਗਬੋਧਾਃ? ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਬਾਹ੍ਯਾਦਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਿੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ?
19 because it goeth not into his heart, but into his belly, and goeth out into the draught? [This he said], making all meats clean.
ਤਤ੍ ਤਦਨ੍ਤਰ੍ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਿਮਧ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸਰ੍ੱਵਭੁਕ੍ਤਵਸ੍ਤੁਗ੍ਰਾਹਿਣਿ ਬਹਿਰ੍ਦੇਸ਼ੇ ਨਿਰ੍ਯਾਤਿ|
20 And he said, That which proceedeth out of the man, that defileth the man.
ਅਪਰਮਪ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੰਨਰਾੰਨਿਰੇਤਿ ਤਦੇਵ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
21 For from within, out of the heart of men, evil thoughts proceed, fornications, thefts, murders, adulteries,
ਯਤੋ(ਅ)ਨ੍ਤਰਾਦ੍ ਅਰ੍ਥਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਮਨੋਭ੍ਯਃ ਕੁਚਿਨ੍ਤਾ ਪਰਸ੍ਤ੍ਰੀਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨੰ
22 covetings, wickednesses, deceit, lasciviousness, an evil eye, railing, pride, foolishness:
ਨਰਵਧਸ਼੍ਚੌਰ੍ੱਯੰ ਲੋਭੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤਾ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਨਾ ਕਾਮੁਕਤਾ ਕੁਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾ ਗਰ੍ੱਵਸ੍ਤਮ ਇਤ੍ਯਾਦੀਨਿ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ|
23 all these evil things proceed from within, and defile the man.
ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦੁਰਿਤਾਨ੍ਯਨ੍ਤਰਾਦੇਤ੍ਯ ਨਰਮਮੇਧ੍ਯੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
24 And from thence he arose, and went away into the borders of Tyre and Sidon. And he entered into a house, and would have no man know it; and he could not be hid.
ਅਥ ਸ ਉੱਥਾਯ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸੋਰਸੀਦੋਨ੍ਪੁਰਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ ਤਤ੍ਰ ਕਿਮਪਿ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੈਰਜ੍ਞਾਤਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਮਤਿਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਗੁਪ੍ਤਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਸ਼ਾਕ|
25 But straightway a woman, whose little daughter had an unclean spirit, having heard of him, came and fell down at his feet.
ਯਤਃ ਸੁਰਫੈਨਿਕੀਦੇਸ਼ੀਯਯੂਨਾਨੀਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਸ੍ਤ੍ਰਿਯਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਸੀਤ੍| ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਤੱਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ
26 Now the woman was a Greek, a Syrophoenician by race. And she besought him that he would cast forth the demon out of her daughter.
ਸ੍ਵਕਨ੍ਯਾਤੋ ਭੂਤੰ ਨਿਰਾਕਰ੍ੱਤਾਂ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
27 And he said unto her, Let the children first be filled: for it is not meet to take the children’s bread and cast it to the dogs.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਮਵਦਤ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਬਾਲਕਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਯਨ੍ਤੁ ਯਤੋ ਬਾਲਕਾਨਾਂ ਖਾਦ੍ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਕੁੱਕੁਰੇਭ੍ਯੋ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪੋ(ਅ)ਨੁਚਿਤਃ|
28 But she answered and saith unto him, Yea, Lord; even the dogs under the table eat of the children’s crumbs.
ਤਦਾ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਭੋਃ ਪ੍ਰਭੋ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਤਥਾਪਿ ਮਞ੍ਚਾਧਃਸ੍ਥਾਃ ਕੁੱਕੁਰਾ ਬਾਲਾਨਾਂ ਕਰਪਤਿਤਾਨਿ ਖਾਦ੍ਯਖਣ੍ਡਾਨਿ ਖਾਦਨ੍ਤਿ|
29 And he said unto her, For this saying go thy way; the demon is gone out of thy daughter.
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਏਤਤ੍ਕਥਾਹੇਤੋਃ ਸਕੁਸ਼ਲਾ ਯਾਹਿ ਤਵ ਕਨ੍ਯਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਭੂਤੋ ਗਤਃ|
30 And she went away unto her house, and found the child laid upon the bed, and the demon gone out.
ਅਥ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਨ੍ਯਾਂ ਭੂਤਤ੍ਯਕ੍ਤਾਂ ਸ਼ੱਯਾਸ੍ਥਿਤਾਂ ਦਦਰ੍ਸ਼|
31 And again he went out from the borders of Tyre, and came through Sidon unto the sea of Galilee, through the midst of the borders of Decapolis.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਸ ਸੋਰਸੀਦੋਨ੍ਪੁਰਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਦਿਕਾਪਲਿਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਭਾਗੇਨ ਗਾਲੀਲ੍ਜਲਧੇਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤਵਾਨ੍|
32 And they bring unto him one that was deaf, and had an impediment in his speech; and they beseech him to lay his hand upon him.
ਤਦਾ ਲੋਕੈਰੇਕੰ ਬਧਿਰੰ ਕਦ੍ਵਦਞ੍ਚ ਨਰੰ ਤੰਨਿਕਟਮਾਨੀਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਵਿਨਯਃ ਕ੍ਰੁʼਤਃ|
33 And he took him aside from the multitude privately, and put his fingers into his ears, and he spat, and touched his tongue;
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਾਰਣ੍ਯਾਤ੍ ਤੰ ਨਿਰ੍ਜਨਮਾਨੀਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣਯੋਙ੍ਗੁਲੀ ਰ੍ਦਦੌ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਚ ਤੱਜਿਹ੍ਵਾਂ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼|
34 and looking up to heaven, he sighed, and saith unto him, Ephphatha, that is, Be opened.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਦੀਰ੍ਘੰ ਨਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍ ਇਤਫਤਃ ਅਰ੍ਥਾਨ੍ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭੂਯਾਤ੍|
35 And his ears were opened, and the bond of his tongue was loosed, and he spake plain.
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੌ ਮੁਕ੍ਤੌ ਜਿਹ੍ਵਾਯਾਸ਼੍ਚ ਜਾਡ੍ਯਾਪਗਮਾਤ੍ ਸ ਸੁਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਵਾਕ੍ਯਮਕਥਯਤ੍|
36 And he charged them that they should tell no man: but the more he charged them, so much the more a great deal they published it.
ਅਥ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਾਢਮਿਤ੍ਯਾਦਿਦੇਸ਼ ਯੂਯਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਤਿ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਤ੍ ਤੇ ਤਤਿ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍;
37 And they were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well; he maketh even the deaf to hear, and the dumb to speak.
ਤੇ(ਅ)ਤਿਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਸ ਬਧਿਰਾਯ ਸ਼੍ਰਵਣਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਮੂਕਾਯ ਚ ਕਥਨਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮਰੂਪੇਣ ਚਕਾਰ|
