Mark 2
1 And when he entered again into Capernaum after some days, it was noised that he was in the house.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੈ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪੁਨਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹ ਆਸ੍ਤ ਇਤਿ ਕਿੰਵਦਨ੍ਤ੍ਯਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਸਮੁਪਤਸ੍ਥੁਃ,
2 And many were gathered together, so that there was no longer room [for them], no, not even about the door: and he spake the word unto them.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਭਵਦ੍ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼੍ਵਪਿ ਨਾਭਵਤ੍, ਤਤ੍ਕਾਲੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
3 And they come, bringing unto him a man sick of the palsy, borne of four.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਭਿ ਰ੍ਮਾਨਵੈਰੇਕੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯੁਃ|
4 And when they could not come nigh unto him for the crowd, they uncovered the roof where he was: and when they had broken it up, they let down the bed whereon the sick of the palsy lay.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਨਾਨਾਂ ਬਹੁਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਮੁਖਮਾਨੇਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ ਆਸ੍ਤੇ ਤਦੁਪਰਿਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਛਿਦ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਸਸ਼ੱਯੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਾਮਾਸੁਃ|
5 And Jesus seeing their faith saith unto the sick of the palsy, Son, thy sins are forgiven.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਹੇ ਵਤ੍ਸ ਤਵ ਪਾਪਾਨਾਂ ਮਾਰ੍ਜਨੰ ਭਵਤੁ|
6 But there were certain of the scribes sitting there, and reasoning in their hearts,
ਤਦਾ ਕਿਯਨ੍ਤੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ੍ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੋ ਮਨੋਭਿ ਰ੍ਵਿਤਰ੍ਕਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਕਥਾਂ ਕੁਤਃ ਕਥਯਤਿ?
7 Why doth this man thus speak? he blasphemeth: who can forgive sins but one, [even] God?
ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਪਾਪਾਨਿ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਕਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ?
8 And straightway Jesus, perceiving in his spirit that they so reasoned within themselves, saith unto them, Why reason ye these things in your hearts?
ਇੱਥੰ ਤੇ ਵਿਤਰ੍ਕਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਮਨਸਾ ਤਦ੍ ਬੁਦ੍ੱਵਾ ਤਾਨਵਦਦ੍ ਯੂਯਮਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਕੁਤ ਏਤਾਨਿ ਵਿਤਰ੍ਕਯਥ?
9 Which is easier, to say to the sick of the palsy, Thy sins are forgiven; or to say, Arise, and take up thy bed, and walk?
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪੁਨਃ ਸਮੁਦ੍ਰਤਟੰ ਯਯੌ; ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
10 But that ye may know that the Son of man hath authority on earth to forgive sins (he saith to the sick of the palsy),
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਪਾਪਾਨਿ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਸ੍ਤਿ, ਏਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ (ਸ ਤਸ੍ਮੈ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੇ ਕਥਯਾਮਾਸ)
11 I say unto thee, Arise, take up thy bed, and go unto thy house.
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤਵ ਸ਼ੱਯਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯਾਹਿ, ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਮਿਦਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
12 And he arose, and straightway took up the bed, and went forth before them all; insomuch that they were all amazed, and glorified God, saying, We never saw it on this fashion.
ਤਤਃ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ੱਯਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਜਗਾਮ; ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ੍ਮਿਤਾ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਯਮ੍ ਕਦਾਪਿ ਨਾਪਸ਼੍ਯਾਮ, ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯਮਬ੍ਰੁਵਨ੍|
13 And he went forth again by the sea side; and all the multitude resorted unto him, and he taught them.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪੁਨਃ ਸਮੁਦ੍ਰਤਟੰ ਯਯੌ; ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
14 And as he passed by, he saw Levi the [son] of Alphæus sitting at the place of toll, and he saith unto him, Follow me. And he arose and followed him.
ਅਥ ਗੱਛਨ੍ ਕਰਸਞ੍ਚਯਗ੍ਰੁʼਹ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਆਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੰ ਲੇਵਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਮਾਮੱਛ ਤਤਃ ਸ ਉੱਥਾਯ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੌ|
15 And it came to pass, that he was sitting at meat in his house, and many publicans and sinners sat down with Jesus and his disciples: for there were many, and they followed him.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੌ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਬਹਵਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਨਃ ਪਾਪਿਨਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਸਹੋਪਵਿਵਿਸ਼ੁਃ, ਯਤੋ ਬਹਵਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਜਗ੍ਮੁਃ|
16 And the scribes of the Pharisees, when they saw that he was eating with the sinners and publicans, said unto his disciples, [How is it] that he eateth and drinketh with publicans and sinners?
ਤਦਾ ਸ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਭਿਃ ਪਾਪਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਹ ਖਾਦਤਿ, ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੁਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਭਿਃ ਪਾਪਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਹਾਯੰ ਕੁਤੋ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਪਿਵਤਿ ਚ?
17 And when Jesus heard it, he saith unto them, They that are whole have no need of a physician, but they that are sick: I came not to call the righteous, but sinners.
ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਅਰੋਗਿਲੋਕਾਨਾਂ ਚਿਕਿਤ੍ਸਕੇਨ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਰੋਗਿਣਾਮੇਵ; ਅਹੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਨਾਹ੍ਵਾਤੁੰ ਨਾਗਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੋ ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਪਾਪਿਨ ਏਵ|
18 And John’s disciples and the Pharisees were fasting: and they come and say unto him, Why do John’s disciples and the disciples of the Pharisees fast, but thy disciples fast not?
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੋਹਨਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚੋਪਵਾਸਾਚਾਰਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯੋਹਨਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਉਪਵਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਨੋਪਵਸਨ੍ਤਿ ਕਿੰ ਕਾਰਣਮਸ੍ਯ?
19 And Jesus said unto them, Can the sons of the bridechamber fast, while the bridegroom is with them? as long as they have the bridegroom with them, they cannot fast.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯਾਵਤ੍ ਕਾਲੰ ਸਖਿਭਿਃ ਸਹ ਕਨ੍ਯਾਯਾ ਵਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤੇ ਕਿਮੁਪਵਸ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ? ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਵਰਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤ ਉਪਵਸ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
20 But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then will they fast in that day.
ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਕਾਸ਼ਾਦ੍ ਵਰੋ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਕਾਲ ਆਗੱਛਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਤੇ ਜਨਾ ਉਪਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
21 No man seweth a piece of undressed cloth on an old garment: else that which should fill it up taketh from it, the new from the old, and a worse rent is made.
ਕੋਪਿ ਜਨਃ ਪੁਰਾਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇ ਨੂਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਨ ਸੀਵ੍ਯਤਿ, ਯਤੋ ਨੂਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਸਹ ਸੇਵਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਜੀਰ੍ਣੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਛਿਦ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੁਨ ਰ੍ਮਹਤ੍ ਛਿਦ੍ਰੰ ਜਾਯਤੇ|
22 And no man putteth new wine into old wine-skins; else the wine will burst the skins, and the wine perisheth, and the skins: but [they put] new wine into fresh wine-skins.
ਕੋਪਿ ਜਨਃ ਪੁਰਾਤਨਕੁਤੂਸ਼਼ੁ ਨੂਤਨੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ, ਯਤੋ ਨੂਤਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਤੇਜਸਾ ਤਾਃ ਕੁਤ੍ਵੋ ਵਿਦੀਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ ਤਤੋ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ਼੍ਚ ਪਤਤਿ ਕੁਤ੍ਵਸ਼੍ਚ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਨੂਤਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ ਨੂਤਨਕੁਤੂਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਪਨੀਯਃ|
23 And it came to pass, that he was going on the sabbath day through the grainfields; and his disciples began, as they went, to pluck the ears.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼ਸ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇਣ ਗੱਛਤਿ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਗੱਛਨ੍ਤਃ ਸ਼ਸ੍ਯਮਞ੍ਜਰੀਸ਼੍ਛੇੱਤੁੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ|
24 And the Pharisees said unto him, Behold, why do they on the sabbath day that which is not lawful?
ਅਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਸਰੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਇਮੇ ਕੁਤਃ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ?
25 And he said unto them, Did ye never read what David did, when he had need, and was hungry, he, and they that were with him?
ਤਦਾ ਸ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਦਾਯੂਦ੍ ਤਤ੍ਸੰਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਠਿਤਮ੍?
26 How he entered into the house of God when Abiathar was high priest, and ate the showbread, which it is not lawful to eat save for the priests, and gave also to them that were with him?
ਅਬਿਯਾਥਰ੍ਨਾਮਕੇ ਮਹਾਯਾਜਕਤਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ ਸ ਕਥਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਵਾਸੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਪੂਪਾ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਾਨੇਵ ਬੁਭੁਜੇ ਸਙ੍ਗਿਲੋਕੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਦਦੌ|
27 And he said unto them, The sabbath was made for man, and not man for the sabbath:
ਸੋ(ਅ)ਪਰਮਪਿ ਜਗਾਦ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥਮੇਵ ਨਿਰੂਪਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਾਰ੍ਥੰ ਨੈਵ|
28 so that the Son of man is lord even of the sabbath.
ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਭੁਰਾਸ੍ਤੇ|
