Luke 20
1 And it came to pass, on one of the days, as he was teaching the people in the temple, and preaching the gospel, there came upon him the chief priests and the scribes with the elders;
ବମିୟ୍ତା ଜିସୁନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେନ୍ ଆରି ମନଙ୍ବରନ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବରେଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାନ୍ ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ପାପୁର୍ମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି,
2 and they spake, saying unto him, Tell us: By what authority doest thou these things? or who is he that gave thee this authority?
“ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍ତେ, ଆରି, ଆନା କେନ୍ ଅବ୍ସୋଡ଼ାନେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲମ୍, ଆନିନ୍ ଆନା? ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍ ।”
3 And he answered and said unto them, I also will ask you a question; and tell me:
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ବର୍ନେନ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଞେନ୍ ଜାଲଙିଁୟ୍ବା,
4 The baptism of John, was it from heaven, or from men?
ଜନନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ସନୋଡ଼ାନେନ୍, ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଞାଙେନ୍ ଅଡ଼େ ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଞାଙେନ୍?”
5 And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say, Why did ye not believe him?
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି କଡାଡ଼ିଡାଲନ୍ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଗାମ୍ଲବୋ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଗାମ୍ତେ, ‘ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଆମଙନ୍ ଏଃଡ୍ଡର୍ରନେ?’
6 But if we shall say, From men; all the people will stone us: for they are persuaded that John was a prophet.
‘ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଗାମ୍ଲବୋ ଡେନ୍,’ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିଡର୍ଡାଲେ ରବ୍ବୁଲଙ୍ତଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜନନ୍ ଅବୟ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ତଞ୍ଜି ।”
7 And they answered, that they knew not whence [it was].
ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ତିଆତେ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଡେଏନ୍, ତିଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା ତଡ୍ ।”
8 And Jesus said unto them, Neither tell I you by what authority I do these things.
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ ସନୋଡ଼ାନେ ବାତ୍ତେ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଲୁମ୍ତାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଃବ୍ବର୍ବେନ୍ ।”
9 And he began to speak unto the people this parable: A man planted a vineyard, and let it out to husbandmen, and went into another country for a long time.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବରେଞ୍ଜି । “ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍ ଗୁଲୁଙ୍ଗୁଲେ ତିଆତେ ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ବାଗାନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଆସନ୍ ବଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍ ।
10 And at the season he sent unto the husbandmen a servant, that they should give him of the fruit of the vineyard: but the husbandmen beat him, and sent him away empty.
ଆରି, ଅର୍ରମରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାଜନ୍ ସିଲଡ୍ ଆ ବନ୍ତାନ୍ ଅଲ୍ତିଏଜି ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାନ୍ ଆ ରନୋଡ୍ରୋଡ୍ ବେଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ବାଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟେନ୍, ବନ୍ଡ ତି ଅର୍ରମରଞ୍ଜି କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ତିଡ୍ଲୋଙ୍ ତିଡ୍ଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍ ଅବ୍ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
11 And he sent yet another servant: and him also they beat, and handled him shamefully, and sent him away empty.
ଆନିନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍; ଆନିଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ତିଡ୍ଲୋଙ୍ ତିଡ୍ଲେ ଅଲ୍ଲଗନ୍ଡ୍ରୟ୍ ଏମ୍ମେଡାଲେ ଆରିକ୍କାସିନ୍ ଅବ୍ୟର୍ନେଏଞ୍ଜି ।
12 And he sent yet a third: and him also they wounded, and cast him forth.
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ୟାଗି ବେଡ଼ାନ୍ ନିୟ୍ ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍; ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ତି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ଅପ୍ପାରାଡାଲେ ଡୁଆରାନ୍ ସେଡେଞ୍ଜି ।
13 And the lord of the vineyard said, What shall I do? I will send my beloved son; it may be they will reverence him.
ସିଲତ୍ତେ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ବର୍ରନେ, ‘ଞେନ୍ ଇନି ଏଙ୍ଗାଆୟ୍? ଞେନ୍ ଡରୁଙ୍ୟମ୍ତାଞନ୍ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ତାୟ୍, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଆରୋ ଡେନ୍ ମାନ୍ନେତଜି ।’
14 But when the husbandmen saw him, they reasoned one with another, saying, This is the heir; let us kill him, that the inheritance may be ours.
ବନ୍ଡ ବାଗାଅର୍ମରଞ୍ଜି ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ତର୍ଡମ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, ‘କେନ୍ଆନିନ୍ ତ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍, କେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏରବ୍ବୁବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନର୍ଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆତେ ଡେତେ ।’
15 And they cast him forth out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do unto them?
ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟା କୋତ୍ତାନ୍ ସିଲଡ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ରବ୍ବୁଏଞ୍ଜି ।” “ତିଆସନ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାମରନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇନି ଇୟ୍ତାୟ୍ ଏଙ୍ଗାଏଜି?
16 He will come and destroy these husbandmen, and will give the vineyard unto others. And when they heard it, they said, God forbid.
ଆନିନ୍ ଜିର୍ରେ ତି ବାଗାଅର୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ରବ୍ବୁଆଜେଜି କି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାକୋତ୍ତାନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତିୟେଜି ।” କେନ୍ଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲେ ଡେଡଙ୍ ତଡ୍ ।”
17 But he looked upon them, and said, What then is this that is written, The stone which the builders rejected, The same was made the head of the corner?
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ କେନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ, କେନ୍ ଆ ଗରାମ୍ଗାମନ୍ ଇନି?” “ଗୁସିଂମରଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଅରେଙ୍ ବାସ୍ସେଏଞ୍ଜି, ତିଆତେ କୁନେନ୍ ଆ ସୋଡ଼ା ଅରେଙ୍ ଡେଏନ୍ ।”
18 Every one that falleth on that stone shall be broken to pieces; but on whomsoever it shall fall, it will scatter him as dust.
“ତି ଅରେଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆନା ଗଲୋତେ, ଆନିନ୍ ଡେୟ୍ଡେୟ୍ତନେ, ଆରି, ଆନା ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ତି ଅରେଙନ୍ ଗଲୋତେ, ତି ଅରେଙନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ରଡ଼ିରଡ଼ି ଏମ୍ମେତେ ।”
19 And the scribes and the chief priests sought to lay hands on him in that very hour; and they feared the people: for they perceived that he spake this parable against them.
ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ସିଲତ୍ତେମା ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତି ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସେଙ୍ମଡ୍ଲେ ବର୍ରନେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାଏଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ବତଙେଞ୍ଜି ।
20 And they watched him, and sent forth spies, who feigned themselves to be righteous, that they might take hold of his speech, so as to deliver him up to the rule and to the authority of the governor.
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସୋଡ଼ାମରନ୍ ଡ ରାଜାନ୍ ଆସିଲୋଙ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ସାୟ୍ଲେ, ଜିସୁନ୍ ଆ ସରିଡ୍ସିଡ୍ବର୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍କତ୍ତାନ୍ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍ ଡରମ୍ମମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଆରବ୍ତୁୟ୍ତନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
21 And they asked him, saying, Teacher, we know that thou sayest and teachest rightly, and acceptest not the person [of any], but of a truth teachest the way of God:
ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଜନାତାୟ୍, ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ତନେ ଆରି ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ, ଆରି ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଡ୍ଡୁଲ୍ମଡେ, ଆର୍ପାୟ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ଇନି ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତେ ।
22 Is it lawful for us to give tribute unto Cæsar, or not?
ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍, କାଇସରନ୍ଆଡଙ୍ ପାନୁନ୍ ତନିୟନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଅନଗଡନ୍ ଡକୋ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା?”
23 But he perceived their craftiness, and said unto them,
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆ ସାଡ଼ୁଆଞ୍ଜି ଜନାଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅବ୍ତୁଜିଁୟ୍ବା ।
24 Show me a denarius. Whose image and superscription hath it? And they said, Cæsar’s.
କେନ୍ତେନ୍ନେ ଆନା ଆବବ୍ ଆରି ଆନା ଆଞୁମ୍ ଡକୋ?” ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “କାଇସରନ୍ଆତେ ।”
25 And he said unto them, Then render unto Cæsar the things that are Cæsar’s, and unto God the things that are God’s.
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ କାଇସରନ୍ଆତେ ତିଆତେ କାଇସରନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ବା; ଆରି, ଅଙ୍ଗାତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆତେ ତିଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ବା ।”
26 And they were not able to take hold of the saying before the people: and they marvelled at his answer, and held their peace.
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ସରିଡ୍ସିଡ୍ବରନ୍ ଞମ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେଲୋଙନ୍ ସାନ୍ନିଡାଲେ କଡ଼ିଙ୍ଲେ ସେଡେଞ୍ଜି ।
27 And there came to him certain of the Sadducees, they that say that there is no resurrection;
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ୟନର୍ମେଙନ୍ ଇଜ୍ଜା ଆଗ୍ରାମ୍ତେଞ୍ଜି ଆ ସାଦୁକିଜି, ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି,
28 and they asked him, saying, Teacher, Moses wrote unto us, that if a man’s brother die, having a wife, and he be childless, his brother should take the wife, and raise up seed unto his brother.
“ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ମୋସାନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇଡେନ୍, ‘ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ମନ୍ରା ଆ ବୋଞାଙ୍, ଡୁକ୍ରିନ୍ ଡକୋନ୍ ଡକୋନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍, ତି ଜୁଆର୍ବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଡାଲନ୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍ ଆସନ୍ ପସିଜନ୍ କୋଡେତୋ ।’
29 There were therefore seven brethren: and the first took a wife, and died childless;
ସାତ ବନୋଞାଙ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି; ଆମ୍ମୁଙ୍ମର୍ ଅବୟ୍ ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନ୍ ବନ୍ଡ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍;
30 and the second:
ତିକ୍କି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍, ଆରି ତି ଆ ସନଣ୍ଡୋଙ୍ମର୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲନେ ଆରି ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେନ୍ ରବୁଏନ୍,
31 and the third took her; and likewise the seven also left no children, and died.
ତିଅନ୍ତମ୍ ସାତ ବନୋଞାଙଞ୍ଜି ଅବୟ୍ନେ ଆର୍ରବୁଏନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ନେ ତି ଆବୟନ୍ ଆଇବୟ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନିଙ୍ଜା ଅଃକ୍କୋଡନ୍ଲଜି । ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡନେଞ୍ଜି ରବୁଏଞ୍ଜି ।
32 Afterward the woman also died.
ତିକ୍କି ତି ଆଇବଜନ୍ ନିୟ୍ ରବୁଏନ୍ ।
33 In the resurrection therefore whose wife of them shall she be? for the seven had her to wife.
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍, ସାତଜଣଞ୍ଜି ତ ତି ଆଇବଜନ୍ ବୟନ୍ ବିବାଲଞ୍ଜି, ୟନର୍ମେଙ୍ ଇଙନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ତି ଆଇବଜନ୍ ଆନା ଆ ଡୁକ୍ରି ଡେତେ?”
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “କେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଞାଙ୍ବୟ୍ତଞ୍ଜି ଆରି ସୁଉଂତଞ୍ଜି, (aiōn g165)
35 but they that are accounted worthy to attain to that world, and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage: (aiōn g165)
ବନ୍ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ୟନର୍ମେଙନ୍ ଆସନ୍, ଆରି ପୁର୍ବାଃତେ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ ଆ ପୁର୍ତିଲୋଙ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଡନିଡିନ୍ ଡେତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଞାଙ୍ବୟ୍ନେଜି କି ଅଃସୁଉଂନେଜି । (aiōn g165)
36 for neither can they die any more: for they are equal unto the angels; and are sons of God, being sons of the resurrection.
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଅଃର୍ରବୁଏଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି, ଆରି ୟନର୍ମେଙନ୍ ଆ ଅଅନ୍ ଆଡ୍ରେଏଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଅଅନ୍ଜି ।
37 But that the dead are raised, even Moses showed, in [the place concerning] the Bush, when he calleth the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.
ଆରି ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଡୋତଞ୍ଜି, ମୋସାନ୍ ନିୟ୍ ଜାଡ଼ିଆନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ‘ଅବ୍ରାମନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର, ଇସାକନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର, ଜାକୁବନ୍ ଆ ଇସ୍ୱର’ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରନ୍ ଅବ୍ଜନାଲଙ୍ତନେ ।
38 Now he is not the God of the dead, but of the living: for all live unto him.
ଆନିନ୍ ତ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଆମେଙ୍ମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆମେଙ୍ଜି ।”
39 And certain of the scribes answering said, Teacher, thou hast well said.
ସିଲତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ରନେ ।”
40 For they durst not any more ask him any question.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବନରନ୍ ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନୋମଙ୍ଲଜି ।
41 And he said unto them, How say they that the Christ is David’s son?
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଦାଉଦନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, କେନ୍ଆତେ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି?
42 For David himself saith in the book of Psalms, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଦାଉଦନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ କନନ୍ବଇଲୋଙନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ପ୍ରବୁନ୍ ପ୍ରବୁଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍,
43 Till I make thine enemies the footstool of thy feet.
ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍ ବନେରାନମ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡରକ୍କୋଜଙ୍ନମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଏମ୍ମେଆଜି, ତି ଜାୟ୍ ଅର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ଞେନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋନା ।’
44 David therefore calleth him Lord, and how is he his son?
ଦାଉଦନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ‘ପ୍ରବୁ’ ଗାମ୍ଲେ ଓଡ୍ଡେତେ, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଡେଏ?”
45 And in the hearing of all the people he said unto his disciples,
ତିକ୍କି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି,
46 Beware of the scribes, who desire to walk in long robes, and love salutations in the marketplaces, and chief seats in the synagogues, and chief places at feasts;
“ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆବ୍ବୟ୍ଡମ୍ନାବା! ଆନିଞ୍ଜି ଡେଙ୍ଗାରାଡମନ୍ ଆ ଅଙ୍ଗି ରଲନ୍ ବନୁଲ୍ଲେନ୍ ଆସନ୍, ଆରି ସୟ୍ତାରେଙନ୍ ଅବ୍ଲୋମ୍ଲୋମ୍ନେନ୍, ରନୁକ୍କୁସିଂଲୋଙନ୍ ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମନ୍, ଆରି ବୁଜିଲୋଙନ୍ ମନଙ୍ ତରଙ୍କୁମନ୍ ଲଡୟ୍ତଜି;
47 who devour widows’ houses, and for a pretence make long prayers: these shall receive greater condemnation.
ଆନିଞ୍ଜି ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜି ଆସିଂ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ମତଜି ଆରି ଅବ୍ତୁୟ୍ଡାଲନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍ ପନବ୍ରଡନ୍ ଞାଙ୍ତଜି!”
