John 5
1 After these things there was a feast of the Jews; and Jesus went up to Jerusalem.
તતઃ પરં યિહૂદીયાનામ્ ઉત્સવ ઉપસ્થિતે યીશુ ર્યિરૂશાલમં ગતવાન્|
2 Now there is in Jerusalem by the sheep [gate] a pool, which is called in Hebrew Bethesda, having five porches.
તસ્મિન્નગરે મેષનામ્નો દ્વારસ્ય સમીપે ઇબ્રીયભાષયા બૈથેસ્દા નામ્ના પિષ્કરિણી પઞ્ચઘટ્ટયુક્તાસીત્|
3 In these lay a multitude of them that were sick, blind, halt, withered.
તસ્યાસ્તેષુ ઘટ્ટેષુ કિલાલકમ્પનમ્ અપેક્ષ્ય અન્ધખઞ્ચશુષ્કાઙ્ગાદયો બહવો રોગિણઃ પતન્તસ્તિષ્ઠન્તિ સ્મ|
યતો વિશેષકાલે તસ્ય સરસો વારિ સ્વર્ગીયદૂત એત્યાકમ્પયત્ તત્કીલાલકમ્પનાત્ પરં યઃ કશ્ચિદ્ રોગી પ્રથમં પાનીયમવારોહત્ સ એવ તત્ક્ષણાદ્ રોગમુક્તોઽભવત્|
5 And a certain man was there, who had been thirty and eight years in his infirmity.
તદાષ્ટાત્રિંશદ્વર્ષાણિ યાવદ્ રોગગ્રસ્ત એકજનસ્તસ્મિન્ સ્થાને સ્થિતવાન્|
6 When Jesus saw him lying, and knew that he had been now a long time [in that case], he saith unto him, Wouldest thou be made whole?
યીશુસ્તં શયિતં દૃષ્ટ્વા બહુકાલિકરોગીતિ જ્ઞાત્વા વ્યાહૃતવાન્ ત્વં કિં સ્વસ્થો બુભૂષસિ?
7 The sick man answered him, Sir, I have no man, when the water is troubled, to put me into the pool: but while I am coming, another steppeth down before me.
તતો રોગી કથિતવાન્ હે મહેચ્છ યદા કીલાલં કમ્પતે તદા માં પુષ્કરિણીમ્ અવરોહયિતું મમ કોપિ નાસ્તિ, તસ્માન્ મમ ગમનકાલે કશ્ચિદન્યોઽગ્રો ગત્વા અવરોહતિ|
8 Jesus saith unto him, Arise, take up thy bed, and walk.
તદા યીશુરકથયદ્ ઉત્તિષ્ઠ, તવ શય્યામુત્તોલ્ય ગૃહીત્વા યાહિ|
9 And straightway the man was made whole, and took up his bed and walked. Now it was the sabbath on that day.
સ તત્ક્ષણાત્ સ્વસ્થો ભૂત્વા શય્યામુત્તોલ્યાદાય ગતવાન્ કિન્તુ તદ્દિનં વિશ્રામવારઃ|
10 So the Jews said unto him that was cured, It is the sabbath, and it is not lawful for thee to take up thy bed.
તસ્માદ્ યિહૂદીયાઃ સ્વસ્થં નરં વ્યાહરન્ અદ્ય વિશ્રામવારે શયનીયમાદાય ન યાતવ્યમ્|
11 But he answered them, He that made me whole, the same said unto me, Take up thy bed, and walk.
તતઃ સ પ્રત્યવોચદ્ યો માં સ્વસ્થમ્ અકાર્ષીત્ શયનીયમ્ ઉત્તોલ્યાદાય યાતું માં સ એવાદિશત્|
12 They asked him, Who is the man that said unto thee, Take up [thy bed], and walk?
તદા તેઽપૃચ્છન્ શયનીયમ્ ઉત્તોલ્યાદાય યાતું ય આજ્ઞાપયત્ સ કઃ?
13 But he that was healed knew not who it was; for Jesus had conveyed himself away, a multitude being in the place.
કિન્તુ સ ક ઇતિ સ્વસ્થીભૂતો નાજાનાદ્ યતસ્તસ્મિન્ સ્થાને જનતાસત્ત્વાદ્ યીશુઃ સ્થાનાન્તરમ્ આગમત્|
14 Afterward Jesus findeth him in the temple, and said unto him, Behold, thou art made whole: sin no more, lest a worse thing befall thee.
તતઃ પરં યેશુ ર્મન્દિરે તં નરં સાક્ષાત્પ્રાપ્યાકથયત્ પશ્યેદાનીમ્ અનામયો જાતોસિ યથાધિકા દુર્દશા ન ઘટતે તદ્ધેતોઃ પાપં કર્મ્મ પુનર્માકાર્ષીઃ|
15 The man went away, and told the Jews that it was Jesus who had made him whole.
તતઃ સ ગત્વા યિહૂદીયાન્ અવદદ્ યીશુ ર્મામ્ અરોગિણમ્ અકાર્ષીત્|
16 And for this cause the Jews persecuted Jesus, because he did these things on the sabbath.
તતો યીશુ ર્વિશ્રામવારે કર્મ્મેદૃશં કૃતવાન્ ઇતિ હેતો ર્યિહૂદીયાસ્તં તાડયિત્વા હન્તુમ્ અચેષ્ટન્ત|
17 But Jesus answered them, My Father worketh even until now, and I work.
યીશુસ્તાનાખ્યત્ મમ પિતા યત્ કાર્ય્યં કરોતિ તદનુરૂપમ્ અહમપિ કરોતિ|
18 For this cause therefore the Jews sought the more to kill him, because he not only brake the sabbath, but also called God his own Father, making himself equal with God.
તતો યિહૂદીયાસ્તં હન્તું પુનરયતન્ત યતો વિશ્રામવારં નામન્યત તદેવ કેવલં ન અધિકન્તુ ઈશ્વરં સ્વપિતરં પ્રોચ્ય સ્વમપીશ્વરતુલ્યં કૃતવાન્|
19 Jesus therefore answered and said unto them, Verily, verily, I say unto you, The Son can do nothing of himself, but what he seeth the Father doing: for what things soever he doeth, these the Son also doeth in like manner.
પશ્ચાદ્ યીશુરવદદ્ યુષ્માનહં યથાર્થતરં વદામિ પુત્રઃ પિતરં યદ્યત્ કર્મ્મ કુર્વ્વન્તં પશ્યતિ તદતિરિક્તં સ્વેચ્છાતઃ કિમપિ કર્મ્મ કર્ત્તું ન શક્નોતિ| પિતા યત્ કરોતિ પુત્રોપિ તદેવ કરોતિ|
20 For the Father loveth the Son, and showeth him all things that himself doeth: and greater works than these will he show him, that ye may marvel.
પિતા પુત્રે સ્નેહં કરોતિ તસ્માત્ સ્વયં યદ્યત્ કર્મ્મ કરોતિ તત્સર્વ્વં પુત્રં દર્શયતિ; યથા ચ યુષ્માકં આશ્ચર્ય્યજ્ઞાનં જનિષ્યતે તદર્થમ્ ઇતોપિ મહાકર્મ્મ તં દર્શયિષ્યતિ|
21 For as the Father raiseth the dead and giveth them life, even so the Son also giveth life to whom he will.
વસ્તુતસ્તુ પિતા યથા પ્રમિતાન્ ઉત્થાપ્ય સજિવાન્ કરોતિ તદ્વત્ પુત્રોપિ યં યં ઇચ્છતિ તં તં સજીવં કરોતિ|
22 For neither doth the Father judge any man, but he hath given all judgment unto the Son;
સર્વ્વે પિતરં યથા સત્કુર્વ્વન્તિ તથા પુત્રમપિ સત્કારયિતું પિતા સ્વયં કસ્યાપિ વિચારમકૃત્વા સર્વ્વવિચારાણાં ભારં પુત્રે સમર્પિતવાન્|
23 that all may honor the Son, even as they honor the Father. He that honoreth not the Son honoreth not the Father that sent him.
યઃ પુત્રં સત્ કરોતિ સ તસ્ય પ્રેરકમપિ સત્ કરોતિ|
24 Verily, verily, I say unto you, He that heareth my word, and believeth him that sent me, hath eternal life, and cometh not into judgment, but hath passed out of death into life. (aiōnios g166)
યુષ્માનાહં યથાર્થતરં વદામિ યો જનો મમ વાક્યં શ્રુત્વા મત્પ્રેરકે વિશ્વસિતિ સોનન્તાયુઃ પ્રાપ્નોતિ કદાપિ દણ્ડબાજનં ન ભવતિ નિધનાદુત્થાય પરમાયુઃ પ્રાપ્નોતિ| (aiōnios g166)
25 Verily, verily, I say unto you, The hour cometh, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of God; and they that hear shall live.
અહં યુષ્માનતિયથાર્થં વદામિ યદા મૃતા ઈશ્વરપુત્રસ્ય નિનાદં શ્રોષ્યન્તિ યે ચ શ્રોષ્યન્તિ તે સજીવા ભવિષ્યન્તિ સમય એતાદૃશ આયાતિ વરમ્ ઇદાનીમપ્યુપતિષ્ઠતિ|
26 For as the Father hath life in himself, even so gave he to the Son also to have life in himself:
પિતા યથા સ્વયઞ્જીવી તથા પુત્રાય સ્વયઞ્જીવિત્વાધિકારં દત્તવાન્|
27 and he gave him authority to execute judgment, because he is a son of man.
સ મનુષ્યપુત્રઃ એતસ્માત્ કારણાત્ પિતા દણ્ડકરણાધિકારમપિ તસ્મિન્ સમર્પિતવાન્|
28 Marvel not at this: for the hour cometh, in which all that are in the tombs shall hear his voice,
એતદર્થે યૂયમ્ આશ્ચર્ય્યં ન મન્યધ્વં યતો યસ્મિન્ સમયે તસ્ય નિનાદં શ્રુત્વા શ્મશાનસ્થાઃ સર્વ્વે બહિરાગમિષ્યન્તિ સમય એતાદૃશ ઉપસ્થાસ્યતિ|
29 and shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life; and they that have done evil, unto the resurrection of judgment.
તસ્માદ્ યે સત્કર્મ્માણિ કૃતવન્તસ્ત ઉત્થાય આયુઃ પ્રાપ્સ્યન્તિ યે ચ કુકર્માણિ કૃતવન્તસ્ત ઉત્થાય દણ્ડં પ્રાપ્સ્યન્તિ|
30 I can of myself do nothing: as I hear, I judge: and my judgment is righteous; because I seek not mine own will, but the will of him that sent me.
અહં સ્વયં કિમપિ કર્ત્તું ન શક્નોમિ યથા શુણોમિ તથા વિચારયામિ મમ વિચારઞ્ચ ન્યાય્યઃ યતોહં સ્વીયાભીષ્ટં નેહિત્વા મત્પ્રેરયિતુઃ પિતુરિષ્ટમ્ ઈહે|
31 If I bear witness of myself, my witness is not true.
યદિ સ્વસ્મિન્ સ્વયં સાક્ષ્યં દદામિ તર્હિ તત્સાક્ષ્યમ્ આગ્રાહ્યં ભવતિ;
32 It is another that beareth witness of me; and I know that the witness which he witnesseth of me is true.
કિન્તુ મદર્થેઽપરો જનઃ સાક્ષ્યં દદાતિ મદર્થે તસ્ય યત્ સાક્ષ્યં તત્ સત્યમ્ એતદપ્યહં જાનામિ|
33 Ye have sent unto John, and he hath borne witness unto the truth.
યુષ્માભિ ર્યોહનં પ્રતિ લોકેષુ પ્રેરિતેષુ સ સત્યકથાયાં સાક્ષ્યમદદાત્|
34 But the witness which I receive is not from man: howbeit I say these things, that ye may be saved.
માનુષાદહં સાક્ષ્યં નોપેક્ષે તથાપિ યૂયં યથા પરિત્રયધ્વે તદર્થમ્ ઇદં વાક્યં વદામિ|
35 He was the lamp that burneth and shineth; and ye were willing to rejoice for a season in his light.
યોહન્ દેદીપ્યમાનો દીપ ઇવ તેજસ્વી સ્થિતવાન્ યૂયમ્ અલ્પકાલં તસ્ય દીપ્ત્યાનન્દિતું સમમન્યધ્વં|
36 But the witness which I have is greater than [that of] John; for the works which the Father hath given me to accomplish, the very works that I do, bear witness of me, that the Father hath sent me.
કિન્તુ તત્પ્રમાણાદપિ મમ ગુરુતરં પ્રમાણં વિદ્યતે પિતા માં પ્રેષ્ય યદ્યત્ કર્મ્મ સમાપયિતું શક્ત્તિમદદાત્ મયા કૃતં તત્તત્ કર્મ્મ મદર્થે પ્રમાણં દદાતિ|
37 And the Father that sent me, he hath borne witness of me. Ye have neither heard his voice at any time, nor seen his form.
યઃ પિતા માં પ્રેરિતવાન્ મોપિ મદર્થે પ્રમાણં દદાતિ| તસ્ય વાક્યં યુષ્માભિઃ કદાપિ ન શ્રુતં તસ્ય રૂપઞ્ચ ન દૃષ્ટં
38 And ye have not his word abiding in you: for whom he sent, him ye believe not.
તસ્ય વાક્યઞ્ચ યુષ્માકમ્ અન્તઃ કદાપિ સ્થાનં નાપ્નોતિ યતઃ સ યં પ્રેષિતવાન્ યૂયં તસ્મિન્ ન વિશ્વસિથ|
39 Ye search the scriptures, because ye think that in them ye have eternal life; and these are they which bear witness of me; (aiōnios g166)
ધર્મ્મપુસ્તકાનિ યૂયમ્ આલોચયધ્વં તૈ ર્વાક્યૈરનન્તાયુઃ પ્રાપ્સ્યામ ઇતિ યૂયં બુધ્યધ્વે તદ્ધર્મ્મપુસ્તકાનિ મદર્થે પ્રમાણં દદતિ| (aiōnios g166)
40 and ye will not come to me, that ye may have life.
તથાપિ યૂયં પરમાયુઃપ્રાપ્તયે મમ સંનિધિમ્ ન જિગમિષથ|
41 I receive not glory from men.
અહં માનુષેભ્યઃ સત્કારં ન ગૃહ્લામિ|
42 But I know you, that ye have not the love of God in yourselves.
અહં યુષ્માન્ જાનામિ; યુષ્માકમન્તર ઈશ્વરપ્રેમ નાસ્તિ|
43 I am come in my Father’s name, and ye receive me not: if another shall come in his own name, him ye will receive.
અહં નિજપિતુ ર્નામ્નાગતોસ્મિ તથાપિ માં ન ગૃહ્લીથ કિન્તુ કશ્ચિદ્ યદિ સ્વનામ્ના સમાગમિષ્યતિ તર્હિ તં ગ્રહીષ્યથ|
44 How can ye believe, who receive glory one of another, and the glory that [cometh] from the only God ye seek not?
યૂયમ્ ઈશ્વરાત્ સત્કારં ન ચિષ્ટત્વા કેવલં પરસ્પરં સત્કારમ્ ચેદ્ આદધ્વ્વે તર્હિ કથં વિશ્વસિતું શક્નુથ?
45 Think not that I will accuse you to the Father: there is one that accuseth you, [even] Moses, on whom ye have set your hope.
પુતુઃ સમીપેઽહં યુષ્માન્ અપવદિષ્યામીતિ મા ચિન્તયત યસ્મિન્, યસ્મિન્ યુષ્માકં વિશ્વસઃ સએવ મૂસા યુષ્માન્ અપવદતિ|
46 For if ye believed Moses, ye would believe me; for he wrote of me.
યદિ યૂયં તસ્મિન્ વ્યશ્વસિષ્યત તર્હિ મય્યપિ વ્યશ્વસિષ્યત, યત્ સ મયિ લિખિતવાન્|
47 But if ye believe not his writings, how shall ye believe my words?
તતો યદિ તેન લિખિતવાનિ ન પ્રતિથ તર્હિ મમ વાક્યાનિ કથં પ્રત્યેષ્યથ?
